Dit verhaal begint als de oorlog al enige tijd bezig is. Het speelt in de Roze buurt van Amsterdam.

Op een mooie dag worden twee soldaten doodgeschoten door onbekende sluipschutter. Die werden afgeleid door met slakjes gooiende kinderen. De schutter kruipt aan de overzijde van de straat moeizaam naar achteren uit het zicht.

Hij is vreselijk ziek heeft bloedvergiftiging maar wil niet zomaar opgeven.Als hij terug komt in zijn schuilplaats in een verlaten grachten pand wacht daar Maria op hem.

...

Met de hoop Horst een betere jeugd te bezorgen, stuurden zijn ouders hem kort na de Kristallnacht in 1938 naar familie in Arnhem, ver buiten het bereik van de nazi’s. Althans… dat dachten ze. Helaas verliep het allemaal anders. Tijdens de Duitse bezetting beleefde Horst – inmiddels Hans genoemd – een déjà vu van zijn prille jeugd. Maar het zou nog erger worden… Een pleeggezin in Tilburg waar hij later werd opgenomen, kreeg de oproep naar kamp Vught te gaan. Horst, zijn pleegzus Ro...

In 1944 verdwijnt kapitein Thomson in Nacht und Nebel. Zijn familie hoort niets van hem en het is maar de vraag of hij nog leeft. Toch komt hij in mei 1945 thuis. Over zijn krijgsgevangenschap in Polen vertelt hij wel, maar over de tijd daarna niet. Niets over waar hij had gezeten, niets over wat was gebeurd of hoe hij aan de kogel was ontkomen.

In 1980 sterft hij. Veertien jaar voor zijn overlijden, Kerst 1966, had hij ondubbelzinnig ‘ja’ gezegd op zijn dochters kindervraag ‘Goede Dui...

Het boek begint met een levendige beschrijving van het bombardement van gebouw Kleykamp, recht tegenover heet Vredespaleis in Den Haag, waar de auteur bijna getroffen werd door een brandbom, die nog geen tien meter naast hem neerplofte. Het boek vertelt verder over levensgevaarlijke tochten in de mijnenvelden van het “Sperrgebiet” in westelijk Den Haag. Hij beschrijft de hongerwinter en het eindeloos wachten op de Centrale Keuken voor de dagelijkse portie soep en de vreugde van kolenvrij...

Kindertehuis Zonneschijn werd begin jaren dertig van de vorige eeuw gesticht als herstellingsoord voor zieke kinderen van welgestelde ouders. De schone lucht in Zeist is "goed voor kinderen met astma, bronchitis en nerveuze klachten", staat in een brochure uit die tijd. In 1939 kwam ook de gezonde Ramses Shaffy in het tehuis, een onderbelichte periode uit zijn leven.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog lieten de directrices er op verzoek van het verzet tegen betaling ook joodse kinderen onderduike...

“Verlos” is het laatste van de zes verhalen van “Overtochten” en brengt hulde aan Antoine de Saint-Exupéry (geboren in 1900). Xavier Melk en Pablo Boon, zonen van respectievelijk een Brusselse koffiebrander en een Vlaamse melkboer, worden algauw boezemvrienden. Nadat ze van het Franstalige, door jezuïeten geleide Collège Saint-Michel zijn gestuurd, schrijven ze zich beiden in op de Brusselse Vrije Universiteit. Xavier wil mensenrechtenadvocaat worden en Pablo onderzoeksjournalist. ...

Ik heb in dit boek de belevenissen van een voorouder van mij opgetekend: Remi Remouchamps, die als vrijwilliger in 1811 en 1812 met Napoleon Bonaparte meetrok naar Moskou met de Grande Armée.

De context van het boek is merendeels fictie. De persoon van Remi en zijn directe familie hebben uiteraard werkelijk bestaan. Doch de meeste figuren, of ze nu in de hoofdrol optreden of in een of andere bijrol, zijn allen ontsproten aan mijn fantasie en elke overeenstemming met de werkelijkheid berust o...

Lauren DeHaan (21) gaat als fotografe, begin januari 1968, voor de krant naar Vietnam met als doel de oorlog van alle kanten te beschrijven. Haar wens om ook met de soldaten mee het veld in te gaan lijkt onmogelijk, omdat vrouwen in die tijd geen frontposities mogen vervullen. Haar vader, een ex-militair, heeft haar en haar broer vanaf jonge leeftijd een militaire training gegeven onder het motto: je weet nooit wanneer je het nodig hebt. Ze bluft zich een legerbasis in, neemt de rang van eer...

Op initiatief van Wieteke van Dort is op 19 februari 2011 de Commissie Monument Tarakan opgericht met de volgende doelstelling:

"Het, in samenwerking met de Oorlogsgravenstichting (OGS), oprichten van een monument voor de slachtoffers van de batterij kustartillerie van het voormalige Koninklijk Nederlands Indisch Leger optredend te Tarakan, die tegen alle regels van het oorlogsrecht zoals verwoord in de Conventies van Genève, als krijgsgevangene op zee zijn omgebracht door de Japanse vijand ...

Stalingrad, kerst 1942. Geplaagd door snerpende kou en het zenuwslopende geluid van mortierinslagen zongen Duitse soldaten kerstliederen. Ze aten hun schamele rantsoenen, verlangend naar gedekte kersttafels en ovengebraad. Op Guadalcanal in de Stille Oceaan aten Amerikaanse mariniers diezelfde kerst ingevlogen kalkoen, als ze respijt hadden van de bloedige strijd tegen fanatieke Japanners. Onder een heldere sterrenhemel pinkten ze tijdens de mis een traantje weg, denkend aan hun familie thuis.

Ook in schuttersputjes in de Ardennen en aan boord van marineschepen werd kerst gevierd, hoe erbarmelijk de omstandigheden ook waren. Datzelfde gold voor het thuisfront, waar vieringen noodgedwongen plaatsvonden in Berlijnse schuilkelders of Londense metrostations. Krijgsgevangenen keken uit naar kerstpakketten van thuis. Zelfs in naziconcentratiekampen putten gevangenen hoop uit het kerstfeest, al ging hun lijden onverbiddelijk door...