Het duurde lang voordat de slavernij in de Nederlandse koloniën het onderwerp van een roman werd. Pas 68 jaar na de afschaffing van de slavernij was het zover: in 1931 verscheen De stille plantage van de Surinaamse schrijver Albert Helman. Helman koos voor een historisch decor voor zijn verhaal. Een Franse familie aan het einde van de 17de eeuw vestigt zich op een Surinaamse plantage. Vol van religieuze en optimistische idealen zien de familieleden hun dromen over een nieuwe samenleving stuk...

Van Kloos, Gorter en Henriette Roland Holst, via A. Roland Holst, Bloem en Nijhoff tot Marsman, Engelman en Vasalis

Rond 1900 ontstaat een nieuwe poëzie en vooral een nieuw idee van poëzie. Dan komt de Beweging van Tachtig in de mode en spannen dichters, critici en essayisten zich in zich de moderne dichtprincipes eigen te maken en naar hun hand te zetten. Uitgevers, publiekstijdschriften en het literatuuronderwijs zijn drukdoende die nieuwe creaties en opvattingen te verspreiden. Zo ontstaa...

Rond het jaar 1900 maakten zowel de Nederlandse letteren als de stad Den Haag ingrijpende ontwikkelingen door. De romans werden moderner, experimenteler, en vooral vrijmoediger. Deze bundel bespreekt romans van bekende Haagse auteurs als Louis Couperus en Marcellus Emants, maar ook van minder bekende, indertijd populaire schrijvers als Jeanne Reyneke van Stuwe, Henri Borel, en Cornélie Noordwal. Alle teksten, waaruit ter illustratie ook ruimhartig wordt geciteerd, spelen zich af in Den Haag....

Wilhelm Leonard Ritter verbleef van 1815 tot 1860 in Indië. Hij had er een veelzijdige loopbaan: de eerste twintig jaar als officier van de medische dienst en bestuursambtenaar, de volgende jaren als zaakwaarnemer, schrijver, redacteur en journalist in Batavia. In de Nederlands-Indische letterkunde neemt Ritter een bescheiden plaats in. Deze biografie geeft een completer en meer samenhangend beeld van hem dan we tot nog toe hadden. Naast zijn leven en werk komen de maatschappelijke ontwikkel...

Een fraai geïllustreerde selectie van spannende reisverhalen uit de zeventiende en achttiende eeuw.Reizen was in vroeger eeuwen erg riskant. De overlevingskans voor de schepelingen was gering, want veel schepen leden schipbreuk, vergingen in stormen, vlogen in brand of werden gekaapt. Maar wie heelhuids terugkeerde, had in elk geval veel te verhalen. Menigeen dikte ook zijn belevenissen aan. De vaak spectaculaire avonturen interesseerden veel meer mensen dan alleen de eigen kring in dorp of ...