Kunst is geen luxe, geen bijzaak, het is een eerste levensbehoefte. We leven in een tijd waarin kunst en cultuur onder grote druk zijn komen te staan door bezuinigingen, polarisatie en politieke discussies. Wat verliezen we als kunst verdwijnt uit het publieke debat, uit het onderwijs, uit ons dagelijks leven? Met scherpe analyses laat kunsthistoricus en journalist Cathelijne Blok zien dat kunst niet alleen reflecteert, maar ook confronteert, troost en strijdt. Het geeft stem aan het ongezegd...

Met haar boek Magic click is het Barbara Tammes gelukt een zeer effectieve methode te ontwikkelen om creatief denken simpel en toegankelijk te maken voor iedereen. In succesvolle workshops en trainingen aan verschillende internationale doelgroepen, waaronder het onderwijs, de zorg en de creatieve sector, hebben deelnemers in minder dan een uur tijd geleerd hoe ze met een magic click hun gedachten op kleur kunnen ordenen en hoe je creatief kunt denken door te wisselen van kleur en dus van pers...

‘Ik heb vrij veel gelezen. Dat is niks om prat op te gaan, want ik lees alleen maar voor mijn plezier. Dat moeten jullie ook eens proberen. Het gaat zo: je slaat een boek open, je leest er een paar bladzijden in, en als je het niets vindt, sla je dat boek weer dicht.’Tien jaar lang schreef Sylvia Witteman over boeken in de Volkskrant. Jeugdsentiment (Red jezelf. Een handboek voor wie jong is en heel wil blijven), curiosa (ussr. 100 vragen en antwoorden uit 1983), oud goud als Emants en Co...

Op het bord heb ik de ijzeren wet van elk verhaal geschreven: Iemand Wil iets, dat gaat Mis en dan gebeurt er iets Anders. Twaalf volwassenen zitten zwijgend onder de tl-buizen. De eerste is een geleerde in de Middelnederlandse letterkunde, de tweede loodgieter, de derde woedend.

Al jaren geeft Nicolien Mizee les in verhalen schrijven, zowel aan de Volksuniversiteit als aan de Schrijversvakschool. Ze onderwijst haar leerlingen aan de hand van een aantal onbetwistbare regels en met geestige voo...

Ze woont alleen, samen met haar twaalf katten. Ze draagt grijze, vorme¬loze kleding. Naar moeders werpt ze woedende blikken. En aan kinderen heeft ze al helemáál een grondige hekel. Ontmoet ‘de kinderloze vrouw’. Of: zoals veel mensen haar nog altijd zien.

In Nederland krijgt ongeveer 1 op de 5 vrouwen geen kinderen. Dat heeft verschillende en zeer persoonlijke oorzaken, van gewenst tot on-gewenst, tot iets daartussenin. De stilte rondom hen is oorverdovend, omdat de meerderheid nu een...

'In 2015 kregen vrouwen gemiddeld 1.66 kinderen. Honderd jaar eerder waren dat er nog 4.45. Echtparen die rond 1870 trouwden, kregen gemiddeld zelfs 8 kinderen.'

Haar leven lang is Anita al gefascineerd door de jeugd van haar ouders, die beiden opgroeiden in een groot naoorlogs gezin. Haar moeder was een van veertien en haar vader een van zeven kinderen. Hoe was het om op te groeien in zo'n groot gezin? Was het gezellig om zoveel broers en zussen te hebben of kwamen ze aandacht tekort? Hoe wer...

Het adembenemende relaas van een waargebeurde geopolitieke thriller met een technologische twist. Vrijwel alles wat de afgelopen tijd wereldwijd over ASML bekend werd, kwam uit de pen van deze twee auteurs.

Als je de ambitie hebt om iets te doen aan klimaatverandering, zelfrijdende auto’s wilt maken of de wereld militair wilt domineren, dan heb je de beste chips ter wereld nodig. Chips die alleen gemaakt worden door de chipmachine van ASML, ooit een kleine Brabantse start-up, nu een van de g...

Internationale bestseller

Na de val van de taliban in Afghanistan bracht de Noorse journalist Åsne Seierstad een aantal maanden door bij een boekhandelaar in Kaboel. Ze werd in zijn gezin opgenomen en leefde als een van de vrouwen. Wat zich in het gezin afspeelt, loopt parallel met de ontwikkelingen in Afghanistan. Een land dat verwoest is, maar de hoop op een betere toekomst levend houdt.

‘Prachtig en met oog voor detail geschreven.’ – NRC Handelsblad

‘Een intiem verhaal over een Afgha...

Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die ‘groter als mij’ zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen; 'Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek on...

Stefan Brijs neemt ons opnieuw mee naar Andalusië. Terwijl de droogte er toeslaat observeert hij de natuur met een even scherpe als poëtische pen. Nestelende zwaluwen, wilde pioenrozen, de zeldzame Spaanse zilverspar, een wesp met de taille van een model, de glanzende veren van de kaalkopibis en zoveel meer: Brijs’ woorden zijn tegelijk een lofzang op de veerkracht van de natuur en een treurzang om de teloorgang ervan. Het geduld van de bloemen mag eindeloos lijken, het heeft ...