Ce livre est un recueil du patrimoine du Sahara dans la région de Douz, Sabria et El-Faouar (Tunisie), avec ses traditions, croyances, rituels populaires, architecture traditionnelle, chansons, danses, poésies, contes, proverbes, artisanat, gastronomie, etc. Basée surtout dans l’anthropologie, c’est une étude ethno-anthropologique dont l’objectif c’est de préserver et de divulguer le riche patrimoine du Sahara tunisien dans un langage simple, pour être compris par toutes les pe...

De tentoonstelling Zulma. Muze en manager is een ultiem eerbetoon aan deze uitzonderlijke vrouw die voor Roger Raveel niet alleen zijn muze, maar eveneens zijn manager 'avant la lettre' is geweest. Haar naam blijft dan ook eeuwig verbonden met het werk van Raveel. Het is niet meer dan gepast om haar in het jubileumjaar van het Roger Raveel Museum te eren: zonder Zulma geen Raveel, zonder Zulma geen museum. Het verhaal wil dat naast elke belangrijke kunstenaar een sterke vrouw staat. Zoals Geo...

Voor veel mensen is het duidelijk: de geschiedenis van het Oude Israël wordt verteld in de Bijbel. Deze verhalen zouden opgetekend staan in historische archieven of eeuwenlang zijn doorverteld.

In werkelijkheid wordt er al vanaf de 19e eeuw getwijfeld aan de historische betrouwbaarheid van veel bijbelverhalen. Er zijn talloze boeken en websites die zeggen dat archeologische vondsten de Bijbel bevestigen. De kritische noot van het moderne wetenschappelijk onderzoek klinkt minder helder door.

...

In 2004 werd de operawereld stormenderhand veroverd door de vernieuwende productie van Wagners opera Tristan und Isolde in Los Angeles.

Dit boek documenteert de vier uur durende revolutionaire video die Bill Viola voor de opera maakte en illustreert de kunstwerken en installaties voor de tentoonstelling in de serie Love/Death: The Tristan Project.

Bovendien vertelt het boek het verhaal van de opdracht die Gerard Mortier, die toen directeur van de Opera van Parijs was, had gegeven. Hij verle...

Ingrid E. Noppen werd geboren op 13 juni 1951 te Rotterdam. Zolang zij zich kan herinneren schrijft zij al poëzie en zij voelt zich dan ook een geboren poëet. De manier waarop haar gedichten tot stand komen, ervaart zij vaak als uitputtend en zij probeert het schrijven daarom regelmatig te ontvluchten. Maar ... de roep van haar ziel laat zich nu eenmaal niet het zwijgen opleggen en dwingt haar steeds opnieuw tot schrijven.

Met haar stevige observatie- en visualisatievermogen probeert Ingrid...

G'd wordt ervan verdacht niet te bestaan. Mensen hebben allerlei manieren bedacht om hem (je mag ook haar lezen) 'als hypothese' niet meer nodig te hebben. Zijn besluit om eens een poosje te zwijgen heeft een oorzaak. Maar in dit boek praat hij zelf. Hij laat zien hoe hij wel degelijk in heeft gegrepen in de natuurlijke processen van ons heelal, en wel zo dat al die processen uiteindelijk tot de mens leidden. Hij weet dat wetenschappers dit een ijdel onzin idee vinden, maar dat brengt hem nie...

Dit boekje verhaalt de geschiedenis van de introductie van cultuur-in-de-brede-zin in de Grote Kerk-gemeente. Het was een spannend proces, want ontvankelijkheid voor cultuur en reserve daartegen wisselden in het begin elkaar af.

Een cruciaal moment is wanneer de Grote Kerk in zee waagt te gaan met een onafhankelijke Stichting Grote Kerk Cultureel, die exposities, concerten en symposia gaat organiseren en verantwoordelijk wordt voor de cultuur in de Grote Kerk .

De intussen geheel gerenoveerd...

´Zal ik een liedje voor je schrijven?´was de openingszin van Belinda Meuldijk aan Rob de Nijs, toen zij hem in 1980 ontmoette. Het was een originele zin, vooral omdat zij nog nooit een liedje had geschreven, laat staan voor een Nederlandtalige zanger. Rob de Nijs was in dat jaar uitgeroepen tot ´beste zanger´, de verwachtingen voor zijn volgende album waren hoog. Belinda Meuldijk schreef als eerste ´Hou me vast voor ik val´, een toepasselijke titel, en vervolgens nog zo´n 250 nieuwe so...

In ‘Groeilichten’ vertelt de auteur zijn verhaal omtrent de diversiteit in examenklassen. Hij doet dit door karakterschetsen van individuele studenten in poëtische taal om te zetten. De stijl die hij kiest is gevat in een vorm van metaforen, metoniemen en homoniemen. Hij noemt het cryptokrabbels. Het zal voor menig oud-student teleurstellend zijn dat hij of zij niet meer kan herleiden om wie het gaat, wat er bedoeld wordt en welk leerjaar het betreft. Dat is ook de bedoeling van Van Scha...