Iedere werkdag schrijft Koos Dijksterhuis een kort verhaaltje over de natuur. Uit zijn stukjes blijkt zijn grote liefde voor alles wat leeft. Hij verwondert zich over het ogenschijnlijk gewone, waar vaak een verrassend verhaal achter zit. Zijn mooiste verhalen schreef Koos over het door hem geliefde eiland Schiermonnikoog. Ze volgen in dit boek de seizoenen en geven prachtige inkijkjes in de eilander natuur, waarin Koos in zijn eentje of met anderen ronddwaalt.

Op Schiermonnikoog zijn bijna a...

Wat doe je als universiteitsblad wanneer een student zich meldt met het aanbod om stukjes voor je te gaan schrijven? Over haar ervaringen als coassistent? Dan zeg je "ja graag, maar laat er eerst maar een of twee zien". Want we willen natuurlijk wel weten of de student in kwestie een beetje kan schrijven. Dat wil zeggen: vlot, toegankelijk, geen ellenlange uitweidingen over medische problemen die uitsluitend vakgenoten interesseren, liefst ook niet alleen maar verhalen waar het bloed van afsp...

'Als theatermaker vrees ik de dag dat Hugo de Jonge zegt: "Natuur? Ga maar een dvd'tje kijken van Freek Vonk. Da’s ook natuur."' Dit is slechts één voorbeeld uit het speelse gedachtenoeuvre waarmee Nathalie Baartman een grote hoeveelheid columns heeft gecreëerd met titels als 'Douchen met vogels' en 'Ik heb traag tomatenzaad'. Ze schrijft onder meer over Haagse zaken, tegeltuintjes en Twentse beslommeringen. Haar columns verschenen eerder in de Twentse Courant Tubantia, Mezza de weekendb...

Maakt internet ons dommer? Zijn GMOs gevaarlijk? Moeten we ons zorgen maken over kunstmatige intelligentie? Waarom is het zo belangrijk om Mars te koloniseren? En wat betekent de opkomst van China voor de Europese Unie? Sinds 2011 schrijft Pepijn Vloemans in nrc.next essays over maatschappelijke en technologische vragen die soms verrassend oncomfortabele antwoorden opleveren. Of het nu gaat over de toekomst van technologie, kunst, kernenergie of klimaatverandering â vaak weigeren we nieuwe...

Een boek over taal, dat begint als een essay en lijkt te eindigen als een roman. Of is het toch een essay? Wat de verteller in het boek betoogt, is dat we allemaal gevangen zitten in de gedachte dat iets waar is of niet. Maar met taal spreek je noch waarheid noch onwaarheid, stelt hij. Deze gevangenis hebben we met elkaar bedacht en ook al zijn we ons daarvan niet eens bewust, we lopen wel keer op keer tegen de muren ervan op. De verteller lijdt onder de kwestie waar of niet waar - en waarsch...

Columns, korte verhalen en andere stukken over smeltende buren, over een ondergelopen straat en seksuele voorlichting rond 1970, over een 'romantische' achtentwintigste trouwdag, over koekjestaart en boerenmoes, over een mislukte poging om door Matthijs uitgenodigd te worden, over de dood van Frido Troost, over de meest gedenkwaardige wedstrijd uit de geschiedenis van NEC, over leren broeken, een leren rokje en een leren jurk, over opgesloten zitten in een Italiaanse parkeergarage, over manne...

Vroege Vogels is al 33 1/3 jaar het populairste natuur- en radioprogramma van de VARA op radio 1.

Iedere zondagochtend tussen 8 en 10 uur luisteren een half miljoen Nederlanders naar het radioprogramma. Elke week is een schrijver, cabaretier, bioloog, milieukundige of politicus verantwoordelijk voor een gastcolumn waarin hij of zij zijn visie op de natuur en het milieu geeft.

Voor dit jubileumboek zijn de mooiste verhalen van de afgelopen jaren geselecteerd. Het zijn liefdevolle, maar soms ...

'Verdwaalde Hagel' is een verzameling van een kleine tweehonderd miniverhaaltjes, korte schetsjes van situaties, gedachten en kleine gebeurtenissen die tot nadenken stemmen, altijd relativerend, met een knipoog, eigenwijs en met veel zelfspot. De thema's zijn: natuur, vrouwen, seks, drank, kunst, cultuur, de buurt, de maatschappij, jazzconcerten, carrière en onderwijs.

'Verdwaalde Hagel' bestaat uit drie delen: 'thuis', 'onderweg' en 'op het werk'.

Toen mijn telefoon ging, werd ik ruw uit een kort, uiteraard meditatief, verblijf op de bank gerukt. Ik meldde me met een stem waarin ik zoveel mogelijk verstoordheid liet doorklinken.

‘Van Kalken?’ De man klonk als een ambtenaar die dit klusje nog vóór vijf uur geregeld wilde hebben.

‘Jaha…’ mompelde ik weinig toeschietelijk.

‘U spreekt met Douma van het kerkhof ‘De Treurwilg.’

‘Oh.’ Ruim vijfentwintig jaar geleden werd mijn moeder daar begraven.

‘U heeft hier ee...

Na de eerste schok van het coronavirus begint de wereld langzaam te wennen aan de realiteit van het nieuwe normaal. Het leven gaat door en als het aan de vele betogers ligt die het Haagse Malieveld bestormen, wordt het een leven met boeren en zonder racisme. Verder lijkt het allemaal verdacht veel op het normaal dat iedereen zo goed kent. Jongeren leven zich uit, mensen gaan weer onbekommerd op vakantie, wereldleiders zijn nog steeds de weg kwijt, politici gaan rustig door zich belachelijk te...