Is Mo op school? Nee, ze is niet op school. De kinderen en de juffrouw hebben haar gisterenmiddag uitgezwaaid. Ze weet alles. Ze kent alle letters en alle getallen en ze weet ook hoe je draken moet verslaan en uit een labyrint moet ontkomen en pannenkoeken moet bakken. Is Mo in het zwembad? Of bij opa en oma? In de dierentuin of op de maan? Ook niet? Ze moet toch ergens zijn? Toon Tellegen is schrijver en huisarts in Amsterdam. In

1980 verscheen zijn eerste boek: De zin van een liguster, een ...

Na de zeer succesvolle en inmiddels klassieke verzamelbundels Misschien wisten zij alles en Iedereen was er worden héél veel dierenverhalen die Toon Tellegen sindsdien schreef samengebracht in een nieuwe monumentale uitgave: Ze wisten er meer van.

De egel verlangt naar gezelschap maar wil tegelijk heerlijk alleen zijn, de mier vertrekt maar blijft toch de stemmen van alle andere dieren horen, en de olifant wil niets anders dan in een boom klimmen, ook al
valt hij steeds naar beneden. De g...

De absurde en ontroerende verhalen van Toon Tellegen vormen een onuitputtelijke bron van muzikale inspiratie voor gitariste/componiste Corrie van Binsbergen en het Wisselend Toonkwintet. Samen brengen zij een unieke mix van literatuur en muziek.

Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van het Wisselend Toonkwintet verschijnt Wij weten wie wij zijn... Op toer met Toon Tellegen & het Wisselend Toonkwintet. Speciaal voor deze uitgave reisde Kees ’t Hart mee met de schrijver en de muzikanten....

De olifant is zeer dankbaar omdat de andere dieren een nieuw bed voor hem geregeld hebben en de zandtor, die midden in de woestijn woont, bedankt de regen uitbundig voor het eindelijk weer eens kletteren. De krekel is de kikker zeer erkentelijk voor zijn lessen in kwaken en de mus schrijft een bedankbrief in het zand. Zo klinkt er vaak `Dank je wel in het bos, voor alle cadeaus die de jarigen krijgen, en voor de hulp die ze elkaar bieden.

In Dank je wel komen alle gelegenheden aan bod waarbi...

`Iedereen is vroeg of laat jarig, eekhoorn, zei de mier, `iedereen. En daarom vieren de dieren regelmatig een verjaardag, maken ze een verlanglijstje, feliciteren ze elkaar van harte en geven ze de mooiste of bijzonderste cadeaus. Zou de houtworm zijn verlangde eikenhouten stoel krijgen? En hebben ze overal feestgevierd, op alle plekken, omdat nu ook eens het bos jarig was? In elk geval hangt het hele bos vol slingers en lampionnen.

In Gefeliciteerd staan de feestelijkste verhalen over jari...

De wesp weet dat hij iets vergeten is, maar wat was het toch ook alweer? De zwaluw herinnert zich niet eens meer wie hij was, en de zwaan heeft niet onthouden waarom hij een knoop in zijn hals had gelegd. `Al dat onthouden ook... zei de olifant. `Daar heb je niets aan. Alle dieren vergeten wel eens iets, maar dat de eekhoorn niet aan de verjaardag van de ransuil heeft gedacht, is onvergeeflijk. Voortaan zal hij die altijd blijven onthouden.

In Vergeten! heeft Toon Tellegen de mooiste dieren...

De dieren in het bos zijn boos. De olifant is boos op zichzelf, omdat hij steeds maar weer in bomen klimt (en er weer uitvalt). De klipdas is boos op de zon, omdat die elke dag ondergaat. En de spitsmuis is boos op de eekhoorn, omdat die maar niet boos op hém wil worden.

Maar op een dag in de zomer is alle boosheid weg. Stampvoeten, schreeuwen, knarsetanden, niets lukt nog. Hoe moet dat nu verder?

Toon Tellegens betoverende verhalen over de eekhoorn en de andere dieren zijn de afgelopen twintig jaar in binnen- en buitenland door een keur van illustratoren verlucht, maar niemand heeft zich zo intens met Tellegens dierenwereld beziggehouden als Mance Post.

In september 2007 is aan Mance Post de eerste Max Velthuijs-prijs uitgereikt, een grote, nieuwe prijs die het hele werk van een illustrator bekroont. Ter gelegenheid hiervan maakte Mance Post een keuze uit de dierenverhalen van Toon Te...