Marit vindt zichzelf een gewone dertienjarige met lang bruin haar. Voor één ding is ze bang: de dood. Ze checkt elke nacht of iedereen nog leeft. Haar rituelen moeten de dood buiten de deur houden: kleurpotloden mogen niet op elkaar liggen en haar voeten mogen niet op twee stoeptegels tegelijk staan. Toch gebeurt het ondenkbare: haar vader overlijdt plotseling.

Marit vlucht in ontkenning en is tegelijkertijd intens verdrietig. Ze probeert haar gevoelens verborgen te houden om haar moeder ni...