In Dichtbrieven van een overzeese vriend kiest Klaas Jager voor een nieuw pad in zijn poëtisch oeuvre. In ‘gedachten als krolse katten’, getuigenissen en gestaag miezerende herinneringen, waarin natuur als metafoor een grote rol speelt, gebruikt de dichter ‘zijn dierbare aartsvijand en boezemvriend’ als klankbord, mogelijk zelfs als spiegel. Zoals het goede vrienden betaamt, gaan ze elkaar niet uit de weg en wordt alles besproken: hun jeugd, de nooit vereffende schuld en de ‘gegijz...

Het is lastig een logisch verband aan te brengen in een reeks gedichten over olifanten, kikkers, libellen en bult- ruggen. De mate van vrijheid waarin dieren leven is doorslaggevend geweest. Daarom begint de bundel Hebben mollen weet van zonsondergangen? met boerderij- en huisdieren om via wilde en in het wild levende dieren te belanden bij geleedpotigen. Er zijn veel kooien in de wereld: symbolische in de vorm van sleur en fysieke kooien met tralies. De meest hermetische kooi is misschien we...

Bānsuri ke gam / Het verdriet van de fluit zijn gedichten van een dromerige tiener. Een stem uit het verleden, een land in het ongewisse. De uitzichtloze tienerjaren. De onzekere tijden op de kunstacademie, het erbij willen horen. Tijden waarin racisme hoogtij vierde. Geen zakgeld om eten te kopen. Altijd dezelfde goedkope kleren. Wachten op de grote toekomst en gedichten schrijven vormden de enige troost. ‘De taal is een parsād, heilig voedsel. Iedere bevolkingsgroep heeft zijn eigen par...

'Vingeroefeningen voor poëtisch proza' noemde Inge Nicole haar poëzie ooit. Liefhebbers van dat proza kenden haar nauwgezet en empathisch formuleren al uit onder andere 'De blauwdruk van Capgras', haar (eveneens geïllustreerde) roman uit 2017. 'De tranen van de zeegans', een van haar novellen, werd in 2012 bekroond met de Rabobank Cultuurprijs Letteren.

Toen Inge Nicole werd voorgesteld om gedichten bij afbeeldingen te schrijven, nam de poëzie onverwacht een eigen plek in. Naast deze refl...

In 1986 verblijft Elly Stolwijk als vogelwacht twee maanden op een onbewoond eilandje in de Waddenzee. Daar, midden in de wildernis, besluit ze toelatingsexamen te doen voor de Gerrit Rietveld Academie. In 1993 studeert zij af aan de afdeling Autonoom. In haar werk zoekt ze in tekeningen, installaties en gedichten naar de verbinding tussen de woorden en de beelden. Zo ook in haar dichtbundel liefde de vluchtige holte : het (vierde) deel 'daidalos' is geïllustreerd met 9 tekeningen.

Gedichten ...