Een kind richt zich vanuit de moederbuik tot de lezer en doet

verslag van zijn geboorte en zijn eerste kennismaking met de

wereld, als hij nog niet is verward door twijfel en concept. Dan

neemt de zee het woord en toont haar onstuimigheid en hoogmoed,

haar aanzwellende kracht en honger om de mens een les

te leren. Het enige waardoor de zee vertederd raakt is het onschuldige

kind. Dat geldt ook voor de vader, de derde stem in

deze weergaloze bundel. Als ook hij van zich laat horen is de

bedwel...

H.H. ter Balkt, een van de meest onconventionele dichters uit het Nederlandse taalgebied van de afgelopen 40 jaar, overleed op 9 maart 2015, 76 jaar oud. Gelukkig hebben we zijn magistrale poëzie nog, waarin hij zich door niets aan banden liet leggen. Steeds weer bewandelde Ter Balkt

nieuwe wegen, beoefende hij nieuwe vormen. Van prozagedicht tot aforisme, van een ode aan de gloeilamp tot een lesje vaderlandse geschiedenis – geen dichter heeft zijn netten zo breed uitgeworpen als hij.

Alfr...

Hoe verhouden het alleenstaand moederschap en het schrijverschap

zich tot elkaar; het onzichtbare en het zichtbare, het

ongeziene en het openbare? In hoeverre is de schrijver zelf een

alleenstaande moeder – geheel en al verantwoordelijk voor zijn

eigen schepping, en in welke hoedanigheden vertoont de schrijfster

zich die alleenstaande moeder is? Hagar Peeters stelt deze

vragen aan de orde in haar nieuwe dichtbundel.

Een bezoekster die kijkt met haar autistische zoon naar een

portret door Me...

Hoe eenvoudig een liefde kan beginnen, zo zwaar kan diezelfde

liefde op de proef gesteld worden na een immens verlies. Vanuit

de wil het einde dat zich aandient af te wenden, dalen twee geliefden,

soms samen, soms ieder voor zich af in het donker van

hun herinnering, komen uit bij de liedjes die ooit hun verbond

bezegelden, en bij de roemruchte mythische liefdes die soms

voorbeeld, soms waarschuwing zijn.

In Winterlaken volgt Mischa Andriessen het spoor terug van

een liefde: van het onheilsoo...

‘Dichten is geen wedstrijd, ook al kun je er prijzen mee winnen,’

schreef Remco Campert eens, ‘maar daarmee ben je nog niet de

beste. Dat begrip bestaat niet in de poëzie.’ Hij mijmert verder

en levert zich over aan een gedachtegang. ‘Misschien zou je

Gorter de beste dichter van de Lage Landen kunnen noemen,

maar daar komen Lucebert, Kouwenaar, Van Ostaijen en Claus

al aangesneld. En Frank Koenegracht. Voor die laatste ben ik

bereid “de beste” even te aanvaarden. Even maar, wan...

In deze panoramische bundel gaat Anneke Brassinga op zoek naar een nieuwe onschuld in het spraakwatervallige, de bronnen van het paradijs. Ze dwaalt door de ‘tuin der lusten nou nee’ – want zijn we daarin geen gevangenen, tot de dood erop volgt? Met collega-dichter Piet Gerbrandy wisselt ze lyrisch van gedachten over de benauwenissen en verlokkingen van het menselijk bestaan; ze verklaart haar liefde aan Berlijn (‘spuuglelijkste stad’), en aan het Zich bezingende Het (‘Dit is een ...

In Vrolijke verwoesting gaat Delphine Lecompte door waar ze

gebleven was en tilt ze haar poëzie naar een volgend niveau.

Andermaal is haar verbeelding grenzeloos, kijkt ze de waanzin

recht in de ogen en wordt haar bundel bevolkt door talloze

wonderlijke figuren, zoals de bedeesde zeepzieder, de mystieke

chrysantenkweker en de analfabetische jongenshoer. En ook dit

keer bezitten haar droomachtige gedichten een expressieve

taalkracht die zo groot is dat het effect betoverend is: wie één

zin ...

Voor de derde keer maakt Steven zijn opwachting in de poëzie

van René Huigen. Via dit personage, geïnspireerd op de figuur

uit het gedicht ‘Sigarenwinkel’ van Pessoa’s alter ego Álvaro de

Campos, wordt de lezer meegenomen op een queeste die net zo

avontuurlijk is als sensitief, geestig en filosofisch.

In 2005 verscheen hij voor het eerst ten tonele in het werk van

René Huigen. Toen bracht hij Steven naar de plek waar hij hem

bij zijn voorganger had gevonden, in de deuropening van de

tabacaria. In het tweede canto uit 2013 liet René Huigen hem d...

De aarde is stervende: de poolkappen smelten, de oceanen zijn

vervuild, onze longen worden langzaam bruin van de luchtverontreiniging.

Orkanen, bosbranden en andere natuurrampen

vliegen ons om de oren. Meedogenloze dictators worden verkozen.

Woede overheerst het maatschappelijk debat.

Tegelijkertijd verliezen woorden hun rijkdom aan betekenissen,

hun gelaagdheid sterft langzaamaan af en ons taalgevoel verschrompelt.

Alles moet steeds sneller gaan, alles moet maximaal

productief zijn, alles mo...

In het eerste deel van ZON spelen de gedichten zich af op het

strand of in zee, in een auto of in een lichtgevend huis. Altijd

speelt de zon een rol. Op een gegeven moment sluipen er leeuwen

in de bundel, die alles op scherp zetten. Honderden, duizenden

leeuwen die veranderen in een veld vol juichende zonnebloemen.

ZON geeft een nieuwe wending aan het omvangrijke oeuvre

van Peter Verhelst: de bundel is een broeierig geheel, waarin het

politieke voor het eerst duidelijk verbonden wordt met het...