Het is voor een dichter het hoogst haalbare: een gedicht dat leest alsof het altijd al heeft bestaan. Maar ook aan zulke, monumentale poëzie moet een hoop twijfel vooraf zijn gegaan. Die gedachte loopt als een rode draad door Moet het zo. In deze bundel verkent en bevraagt Daan Doesborgh de mogelijkheden van het gedicht.

Zijn zoektocht leidt de ene keer tot strakke gedichten en klassieke versvormen, de andere keer waaieren de verzen vrijelijk over de pagina. En ook in zijn thematiek laveert ...

De Duitse poëzie is onweerstaanbaar voor ieder mens met oor voor muziek en gevoel voor romantiek. Door gebrek aan vertalingen is ze helaas grotendeels onbekend gebleven in ons taalgebied. Daarom koos Paul Claes honderd van de beste gedichten en zette die over in vormvast Nederlands.

Deze canon bevat meesters van en voor alle tijden, zoals Walther von der Vogelweide, Goethe, Schiller, Hölderlin, Novalis, Müller, Rückert, Heine, Hofmannsthal, Rilke, Benn, Brecht en Enzensberger.

De gedichten van W.H. Auden lezen als een vogelvlucht over de twintigste eeuw. Hij wilde zijn tijd bezingen door er een actieve rol in te spelen en hij reisde de wereld over om de tijdgeest te betrappen. Hij ging met een even groot meesterschap als mededogen in op politieke en persoonlijke gebeurtenissen. Van zijn communistische jeugd tot zijn rijpe Amerikaanse jaren wist hij met zijn gedichten zijn tijdgenoten te raken. Van politiek tot religie, van het stedelijke tot het landelijke en van h...

De dichtbundels van Willem Jan Otten vormen een levensgang in gedichten; in elk van zijn bundels leest de lezer mee met een leven. Elk gedicht is dan ook een poging te ontdekken waar de dichter staat, wat het betekent om in het volgende levenstijdperk terecht te komen, en in het reine met het moment. Ook in Septemberzee is dat weer het geval: nadat de dichter door een plompverloren kwaal de indruk had gekregen dat hem minder leven was vergund dan voorheen, resulteerde dat vreemd genoeg in de ...

Waartoe zijn wij op aarde? Voor generaties was dat een prangende vraag die vooral ingevuld werd door wetten van religie. De wens om God te dienen is inmiddels wat op de achtergrond geraakt, maar het verlangen naar geluk is onverminderd gebleven. We zijn uit op geluk, of minstens: gelukkig zijn, soms, even. Dat is moeilijk genoeg. En voor iedereen anders.

De dichter Amichai vroeg zich af waarom we zoveel woorden hebben om onze pijn te beschrijven. Waarom beschrijven we niet met dezelfde preci...