Het Aramees is een exotische taal, maar duikt toch overal op. In de wereldrijken van het oude Nabije Oosten was het Aramees de ambtelijke taal: delen van de Bijbel, de Dode-Zeerollen en de joodse traditieliteratuur zijn in het Aramees geschreven, en Jezus en zijn tijdgenoten in het Romeinse Syrië-Palestina spraken een Aramees dialect. Het ligt ten grondslag aan de oosters-christelijke traditie, wordt sinds de vroegmoderne tijd op westerse universiteiten onderwezen, inspireert de populaire cu...

Over vierkanten die ervan dromen een cirkel te zijn en priemgetallen die toeslaan wanneer je ze het minst verwacht. Over wiskundigen die vissen het leven redden en slijmzwammen inzetten om metronetwerken te bouwen. Over een mysterieus ding genaamd E8 dat zo mooi is dat niemand het ooit in zijn geheel heeft gezien.

Iedereen heeft wiskunde gehad op school, en de een bewaart daar betere herinneringen aan dan de ander. In Getallen zijn je beste vrienden komen in puzzels, doe-het-zelf- tips en ver...

Vraagje; waarom staat in deze zin een puntkomma? Hoe komt het dat 'wippen' en 'doos' gniffelwoorden zijn

geworden? Zullen we in de toekomst allemaal ‘de boek’

zeggen? Lees deze boek en je weet het.

Waarom leren Walen zo moeilijk Nederlands? Hoe

raar is het om Liège ‘Luik’ en Lille ‘Rijsel’ te noemen?

Waarom rijmt ‘boarding pass’ niet op ‘dieptepass’?

Verrassende vragen, die taaljournalist Gaston Dorren

beantwoordt: goed geïnformeerd, eigenzinnig – en het

plezier spat e...

Petrus was Jezus' meest vooraanstaande leerling, maar wat weten we van hem? Fik Meijer gaat op zoek. Hij volgt Petrus in de Evangeliën en De handelingen van de apostelen. De visser uit Kapernaüm lijkt voorbestemd voor een grote carrière in de beweging van Jezus, maar eerst moet hij, met vallen en opstaan, een ontwikkeling doormaken. Zijn zwakheden komen naar voren, zijn geloof schiet herhaaldelijk te kort. Toch wordt hij na de kruisdood van Jezus de voorman van de Jeruzalemgemeente.

Dan ve...

Huizinga bestudeerde de cultuur van de late middeleeuwen anders dan veel historici voor hem. Het leven was destijds veel heftiger dan in zijn eigen twintigste eeuw. Alles werd minder verzacht door luxe; de middeleeuwse mens werd geconfronteerd met de 'felheid' van het leven. Om daarmee te kunnen omgaan, om er betekenis aan te geven, schiepen de middeleeuwers allerlei 'levensvormen': verhalen, rituelen, schilderijen, mode en gebouwen. Huizinga bespreekt die in enkele thema's, zoals het ridderi...

Als Petra Quaedvlieg de onveiligheid van Johannesburg ontvlucht en met man en dochter

naar Shanghai verhuist, komt ze niet in het exotische Verre Oosten terecht. Shanghai maakt

een grijze en eentonige indruk: een regenachtige stad met rommelige straten en kleurloze woontorens.

Met saai geklede mensen die allemaal op elkaar lijken, mensen met wie ze weinig sociaal contact heeft. Dat verandert door ontmoetingen met teruggekeerde Chinese vrouwen. Moeders met wie ze aan de schoolpoort over China...

In 363 n.Chr. stierf Flavius

Claudius Julianus, beter bekend

als Julianus de Afvallige. Nog

geen twintig maanden had hij

over het Romeinse rijk geregeerd

toen hij, niet ver van het

moderne Bagdad, dodelijk werd

getroffen door een speer die zich

dwars door zijn ribben heen in

zijn lever boorde. Wie had die

speer gegooid? Kwam hij van de

vijand of uit de eigen gelederen?

Julianus de Afvallige zou in het

Romeinse rijk vele duizenden

slachtoffers gemaakt hebben. In

de christelijke geschiedschrijving

staat hij te boek als ...

Mary Beard en John Henderson laten zien hoe de studie van de klassieken voortdurend van karakter is veranderd en telkens weer nieuwe perspectieven heeft geopend op de antieke én de moderne wereld. Daarbij nemen ze de tempelfries uit Bassae die in de negentiende eeuw in het British Museum belandde als uitgangspunt.

Door middel van het verhaal van de reeks toevalligheden die deze Arcadische tempel beroemd maakte en aan de hand van de vele vragen die de reconstructie van het origineel oproept,...

Geert, Mo, Sontje en Santino zijn rotjongens. Ze zitten alle vier veilig opgeborgen achter de hoge muren van een jeugdgevangenis. Als je over ze leest in de krant denk je: fijn, die zijn we weer voor even kwijt.

Achter die hoge muren,waar ze soms voor jaren zitten, lijken ze overgeleverd te zijn aan justitie, aan therapeuten en aan groepsleiders die er het beste van proberen te maken, maar in de praktijk zijn ze vooral overgeleverd aan zichzelf en aan elkaar.

Er wordt veel over ontspoorde k...