Moeder en dochter krijgen op dezelfde avond hun labels. Verward, maar ook opgelucht, wandelen ze de praktijk uit, richting zee. De jongste maakt daar haar dagelijkse foto van de zonsondergang, de oudste slikt haar diagnose door met een glas bubbels en een dame blanche. Hebben ze iets te vieren? Zal die diagnose hun problemen oplossen? Nee. Maar ze verklaart wel veel. Zal het hun levens veranderen? Misschien, al verandert de wereld om hen heen niet mee.
En dus reizen ze naar Clonakilty, een stadje in Ierland en de eerste ‘autismevriendelijke plaats’ van Europa. Daar besliste men: wij passen ons aan aan jullie. Terwijl het elders andersom moet. En wat blijkt? De mensen van Clonakilty vinden dat die aanpassingen niet eens veel moeite vragen én zorgen voor een beter leven in het algemeen. Ook moeder en dochter keren huiswaarts met een plan. En met de vraag: zou het voor ons allemaal niet beter zijn, in deze holderdebolderende wereld, als het wat minder snel en minder luid mag?