De broers Joel en Ethan Coen zijn absurdisten bij uitstek. Geen andere filmmaker weet de duistere kanten van de mens zo goed te contrasteren met diens gestuntel. Hun personages nestelen zich in je brein; denk aan The Dude in The Big Lebowski of aan Anton Chigurh, de nietsontziende moordenaar in No Country for Old Men.

Met bijdragen van Bart Engelen, Thomas Nys, Patrick Delaere en Tim De Mey.

Liefhebben is een openhartig en hoopvol boek over wat liefhebben écht is. Theatermaker Laura van Dolron zoekt als een archivaris van de liefde in haar hoofd, in haar hart en in de wereldgeschiedenis naar mensen die daden stelden en die ons leren wat liefhebben is. Liefhebben is meer dan romantiek. In het boek staan heldendaden, kleine gebaren of ontroerende vergissingen: gefeliciteerd in plaats van gecondoleerd zeggen en daar samen om lachen.

Liefhebben is een troostrijk en warm boek. Geluk ...

'Shaping the world atom by atom'. Met dit ophefmakende motto lanceert Bill Clinton in 2000 het eerste grootscheepse onderzoek naar nanotechnologie. Zodat het vandaag - anderhalf decennium later - nanotechnologen effectief zal lukken om almaar gerichter atomen op te pakken en ze naar believen te verplaatsen. En daarmee een begin te maken met het inruilen van de ons gegeven wereld tegen iets wat we zelf maken. Nimmer konden we met technologie zoveel kanten op. Maar ook nooit was de onzekerheid ...

Miriam van Reijen leert ons om nooit meer te zeuren. Het kan als je beter nadenkt. Zelf denkt ze al jaren over haar leven. En het resultaat is ernaar: keuzestress? Kent ze niet. Angst, kent ze ook niet. Beloftes? Breekt ze met het grootste gemak. Lesgeven, promoveren op Spinoza, emigreren naar Nicaragua: ze doet gewoon wat ze wil. En volgens haar doen we dat allemaal: je doet al wat je wilt, en het is een enorme bevrijding om dat te beseffen. Zeur niet, filosofeer!

Ethiek raakt ons in het dagelijks leven. Vaak staan we wel stil bij de vraag of we goed of slecht handelen, of juist of onjuist, maar weten we niet goed hoe we daarover na moeten denken. De wijsgerige ethiek is bij uitstek de discipline die zich buigt over het goede leven en de juiste handeling. Maar ook vragen als 'Wat is geluk?' en 'Wat is verantwoordelijkheid?' komen in deze discipline aan bod. Dat maakt ethiek een vorm van filosofie die het meest tot de verbeelding spreekt. Veel praktisch...

Hoe zal het onderwijs eruitzien in 2032? In het rapport 'Ons Onderwijs 2032' gaven onderwijsdeskundigen hun visie op het onderwijs van de toekomst. Helaas maakten zij hierbij onvoldoende gebruik van de kennis van de leerlingen zelf, die toch deel uitmaken van dit onderwijssysteem. In 'Onderwijs van onderen' zijn leerlingen zelf aan het woord, en wel die uit 5 VWO van het Berlage Lyceum in Amsterdam. Zij zetten hun eigen creatieve en praktische voorstellen en adviezen voor het onderwijs in 203...

De grenzen voor het getal is een boek voor liefhebbers van wiskunde en professionals die met wiskunde werken. Het laat zien dat wiskunde meer is dan formules, getallen en modellen: een wiskundige staat midden in de samenleving. Wiskundigen houden zich bezig met ethisch-politieke vraagstukken en bepalen mede de maatschappij.

Verouden interviewde tientallen professionals over de toepassingen van wiskunde in de samenleving. Zij benadrukken de ethische vraagstukken die deze toepassingen oproepen e...

Zeg Marcel Proust en je zegt Parijs. Ook zeg je liefde, emotionele complexiteit, extreme gevoeligheid en literaire rusteloosheid. Het Parijs aan het eind van de 19e eeuw bood een thuis aan de jonge Franse intellectueel en zijn bekendste roman 'À la recherche du temps perdu' (Op zoek naar de verloren tijd). Proust laat zien dat de liefde keer op keer gedoemd is te mislukken, met epische lyriek en een befaamde noot van humor waar zijn bewonderaars van smullen.

Frans Jacobs is zo'n Proustfanaa...

‘Niet langer vergaderen? Bij!’

Honingbijen vergaderen nooit, hebben geen verschillende afdelingen en evalueren hun werk niet. Toch is de opbrengst van hun werk glashelder: ze bestuiven grote aantallen gewassen. En dat doen ze met zijn allen, ogenschijnlijk zonder gemor en de sporadische staking.

Honingbijen overleven al miljoenen jaren in volken van tienduizenden individuen. Wij mensen niet. Hoewel we beginners zijn in grootschalig samenwerken, doen we bijna niet anders meer. Volgens Ramo...