Judith worstelt met wie ze is, wat ze wil en waar ze vandaan komt. Meer nog dan dat worstelt ze met haar achtergrond. Zonder vader en moeder groeide ze op bij haar oma, een Auschwitz-overlever. Inmiddels dementeert haar oma en leeft ze steeds meer in haar traumatische verleden. Om dichter bij haar oma te komen en haar verleden te begrijpen, gaat Judith als edelfigurant spelen in een film over de Tweede Wereldoorlog. Maar kan fictie de brug tussen die generaties, tussen slachtoffer en buitenst...

In ‘Kamers, antikamers‘ van Niña Weijers woont een vrouw op de bovenste verdieping van een rijzig, laat negentiende-eeuws pand aan een stadspark. Ooit woonde er een kunstschilder die melancholische stadsgezichten maakte en artistieke vrienden ontving in zijn atelier. Nu schrijft ze er een boek. Onder haar vingers beginnen verleden, heden en toekomst over elkaar heen te buitelen. De werkelijkheid blijkt een veelvoud, en zijzelf ook, zeker wanneer ze opduikt als personage in de roman van h...

Over hoofdsteden waar bekende kunstenaars en schrijvers een veilig heenkomen zochten op de vlucht voor het nazisme is al heel veel geschreven: Parijs, New York, Moskou, Amsterdam. Veel minder bekend is dat ook Oostende daar even bij hoorde.Irmgard Keun, Egon Erwin Kisch, Joseph Roth, Stefan Zweig en andere grote Duitstalige schrijvers van het interbellum - de meesten van hen Joods - ontvluchtten het vaderland al ver voor de oorlog uitbrak. Hun wegen kruisten elkaar in Oostende. Hoe verging he...

In 2013 werd topadvocate Liesbeth Zegveld gebeld. Stel dat de Staat buitensporig geweld had gebruikt bij de beëindiging van de Molukse treinkaping in 1977, verzuimd had zijn eigen handelen te onderzoeken en bewust informatie had achtergehouden, zou zij die zaak dan voor de rechter willen brengen? Ze aarzelde niet, ondanks stevige weerstand vanuit Defensie en onbegrip van velen – ze had eerder oorlogsslachtoffers bijgestaan, en dit waren toch zeker daders? Want dat er in deze zaak onthutsen...

Ze smeerden rattengif op het brood van hun man of staken de meid neer. Ze beraamden hun misdaad gedurende vele jaren of handelden in een opwelling: de bijl hing voor het grijpen en het was gebeurd voor ze het wisten. Tien vrouwen, levend tussen 1712 en 1946, doen hun relaas. Vrouwen moorden minder vaak dan mannen, maar ze hebben meestal een beter verhaal. Over hoe je iemand per ongeluk door zijn hart kunt steken, zoals een vrouw dat deed in Amsterdam, 1925. Over een moord als verzetsdaad na d...

'Niemand geeft echt om mij.'

'Als het even kan, mijd ik elke confrontatie.'

'Ik doe alles om maar aardig gevonden te worden.'

'Uiteindelijk doe ik het toch nooit goed.'

'Soms wil ik de boel gewoon kort en klein slaan.'

Heftige emoties en nare gedachten kunnen ons leven beheersen als we niet weten waar ze vandaan komen, wat we ermee aan moeten en hoe we ons ervan kunnen bevrijden. Louter overleven en vermijden, angsten en conflicten zijn het gevolg. Dat is onnodig, omdat veel van deze gevoelen...

In De meerkoet gaat Remco Daalder, stadsbioloog bij de gemeente Amsterdam, op expeditie naar het Markermeer, het IJ en de grachtengordel om de geheimen van deze meest menselijke aller vogels te doorgronden. Meerkoeten zijn overal waar water is. Het zijn alledaagse dieren die een alledaags bestaan lijken te leiden, maar schijn bedriegt. Sommige koeten zijn hun hele leven trouw aan hun nestplek en hun partner, andere zijn ongebonden avonturiers, die de Middellandse Zee overvliegen om op de Nijl...

Honderdduizenden Nederlanders en Vlamingen schrijven gedichten. Maar wie leest ze? Ellen Deckwitz gelooft dat we wel willen maar niet kunnen en verschaft in 'Olijven moet je leren lezen' een cursus genieten van poëzie. Het uitgeklede literatuuronderwijs heeft ons nooit geleerd hoe we een gedicht moeten lezen. En dus denken we bijvoorbeeld dat een gedicht alles mag betekenen. Of dat songteksten altijd poëzie zijn, terwijl de meeste weinig meer doen dan alledaagsheden herkauwen. Tijd om dat t...

Ouderen lijden soms, hoewel ze niet terminaal of psychiatrisch ziek zijn, aan het leven, en hebben ze het gevoel dat ze domweg zitten te wachten op de dood. De oorzaken zijn uiteenlopend: soms lukt het hun niet meer om echt verbinding te maken met de personen om hen heen, alsof ze door een omgekeerde verrekijker naar de wereld kijken. Sommigen voelen zich uitgerangeerd: het leven gaat door, maar zij staan aan de zijlijn. Anderen vrezen vooral hun onafhankelijkheid te verliezen. Er zit voor he...

Afua Hirsch is geboren en getogen in Engeland. Dat geldt ook voor haar ouders, haar zuster, haar man, haar dochter en de meeste van haar vrienden. Maar waarom blijven mensen dan vragen waar ze vandaan komt? Er is iets wat zij en haar naasten delen, schrijft Hirsch: ‘De reden is simpel: het gaat over onze huidskleur. We zijn allemaal opgegroeid in het besef 'anders' te zijn.’ Dit boek gaat over de reden waarom dat ertoe doet. Volstrekt open, onderzoekend en subtiel verweeft Hirsch de verha...