Stond Nederland in Indonesië ‘aan de verkeerde kant van de geschiedenis’, zoals minister Ben Bot in 2005 verklaarde?

Zeventig jaar geleden, op 27 december 1949, draagt een jonge koningin Juliana in het Paleis op de Dam de soevereiniteit over Nederlands-Indië aan Indonesië over. Viereneenhalf jaar eerder, op 17 augustus 1945, hebben in een voortuin te Djakarta Soekarno en Hatta de onafhankelijkheid van hun land uitgeroepen.

De algemeen aanvaarde mythe wil dat Nederland zich in de tuss...

In 'Ons creatieve brein' toont Dick Swaab wat ons tot mensen maakt: de interactie van de hersenen met onze omgeving. De omgeving draagt niet alleen bij aan de unieke ontwikkeling van ieder brein, maar ook aan het ontstaan van hersenziekten en aan de genezing hiervan. Muziek en beeldende kunst zijn niet alleen creatieve vormen van communicatie, maar blijken ook van therapeutische waarde te kunnen zijn bij hersenziekten. De manier waarop onze hersenen zich ontwikkelen, beïnvloedt onze beroepsk...

Meer dan vijftig jaar hebben ze hun levens gedeeld, hij en zij. Nu is hij ziek. In de laatste fase van zijn leven wordt alles kleiner, beperkter, de sociale kring krimpt. Schubert vertelt in een verhaal dat slechts één dag omvat hoe je je eigen mentale welzijn en de waardigheid van de ander in zo’n situatie bewaakt. Terwijl hij de schimmige grens tussen leven en dood oversteekt, houdt zij zijn hand vast.

Dit is een teder, onsentimenteel verhaal over ouder worden, over liefde en genade, ov...

Ons eerste echte gesprek voeren we in de werkkamer van haar moeder. Zij op de donkerblauwe bank, ik in een dito fauteuil, onhandig krabbelend in het opschrijfboekje op mijn schoot.

Het is een nieuwe Leuchtturm, zo’n chique met lijntjes en paginanummering, door deze schrijfwarenfetisjist speciaal voor dit doel aangeschaft.

De bladzijden leeg, het omslag geel.

‘Waarom niet oranje?’ vraagt Amalia.

Pas als ik haar aankijk, zie ik haar spottende blik.

Met 'Amalia' zet Claudia de Breij de ...

‘Dit is het testament van je dochter,’ zei Miep Gies toen ze Otto Frank de door haar bewaarde papieren uit het achterhuis gaf. Hij twijfelde lang over de toekomst van het dagboek: moest hij het beschermen of was zijn dochters erfenis té belangrijk en moest hij het toegankelijk maken voor de rest van de wereld? Gesterkt door de positieve reacties uit zijn omgeving koos hij voor het laatste en op 25 juni precies 75 jaar geleden verscheen Het Achterhuis. Frank vond in het dagboek een nieuwe...

Duizenden jaren lang was onsterfelijkheid weggelegd voor de goden. Ieder mens veranderde uiteindelijk in een lijk.

Tegenwoordig willen verouderingsdeskundigen en trans- humanisten de sterfelijkheid opheffen. De eerste stap daartoe is dat mensen minstens honderd jaar in gezondheid kunnen leven om vervolgens snel en pijnloos de wereld te verlaten.

In werkelijkheid begint de aftakeling kort na ons pensioen en duurt dan zo’n vijftien jaar. Wat betekent dat voor hoe we ons verhouden tot de laats...

Op het altaar van de ratio hebben we de mogelijkheid ons te verwonderen geofferd. Ironisch genoeg zit dit wetenschappelijke vooruitgang in de weg. Die bestaat immers bij gratie van de grenzeloosheid van de verbeelding, van buiten protocollen durven te denken. Samenleven met de dood deed Lieke Marsman verder kijken: van mystici tot ufo's, van kwantummechanica tot christelijke denkers. Een filosofische trip tot in de diepten van de menselijke geest, afgewisseld met dagboekfragmenten die beschri...

‘Met mijn vader is niks mis’ is een monument voor een eigenzinnige vader met Alzheimer die zichzelf probeert te blijven en tegenstribbelend afscheid neemt van de dingen die hij kent.

In 'Met mijn vader is niks mis' schrijft Toine Heijmans onnavolgbaar over zijn vader en zijn nieuwe vriend, dr. Alzheimer. Het maakt dit boek een liefdevol verslag van een gevecht tegen dementie, geschreven in betoverende taal. Een monument voor een eigenzinnige vader die zichzelf probeert te blijven en tegen...

Ogenschijnlijk uit het niets begon Dimitri Verhulst een aantal jaar geleden een dagboek om te schrijven waarover hij niet praten kon. Onze verslaggever in de leegte is het verslag van een zelfvernietiging: liever zelf naar de klote dan dat je ondergang door een ander wordt veroorzaakt. De angst voor het moment waarop zijn leven zal worden vernietigd leidt tot een eenzame tocht langs kroegen, drugsdealers en lege hotelkamers. Hij vlucht in zowat alles waarin te vluchten valt, tot we uitkomen b...