In libben dat bloeide nei syn aard is in twillingboek oer it libben en wurk fan de bekende Fryske dichter en wittenskipsman Obe Postma (1868-1963). It earste diel, 'Al wat ik skriuw, dat is wier bard' is skreaun troch Tineke Steenmeijer-Wielenga en behannelet Postma syn libben, syn komôf en famylje. Brieven en argyfstikken binne hjir wichtige boarnen foar in protte nijsgjirrige feiten oer Postma en syn warberens op it gebiet fan poëzij en wittenskip.

It diel 'Fier haw ik myn dreamen weide ...

Op 15 februari 1969 keken 3.800.000 Vlamingen naar hetzelfde tv-programma: de 4de aflevering van het feuilleton Wij, Heren van Zichem. De grondstof voor die serie waren romans en novellen van Ernest Claes (1885-1968). De schrijver, zelf geboren in Zichem, overleed kort voor de opnames begonnen. Op zijn oude dag poseerde Ernest Claes graag als de eeuwig minzame, monkelende verteller, die in zijn leven alleen maar goede mensen was tegengekomen. Maar hij behoorde tot de generatie die twee wereld...

Dramatische thriller waarin de auteur zijn memoires mengt met fantasie. We keren in zijn herinnering terug naar Antwerpen in de jaren '50/60 van vorige eeuw, de misère na de oorlog, de opkomst van nieuwe technieken, met bedenkingen over politiek, religie, kunst...

De droom van een oude man om nog iets te betekenen, een held te zijn in de ogen van zijn kleindochter. Die obsessie neemt steeds dramatischer vormen aan en zal leiden tot een desastreuze ontwikkeling die hemzelf en zijn familie in ...

When Jack fell into a canal when he was four years old and unable to swim, he tried to move towards the sun, and when that didn’t work, he thought, “Never mind, Jack, let it go. Life is a bitch.” But then he’s rescued, and when he gets home his stepfather beats him up. As usual.

Swallowing a jar of red ink before you go to sleep is not the most successful way to commit suicide, Jack finds out, but when it comes down to it, Jack doesn’t want to die. He just wants to stop living.

At...

Dorothy and her nephew had a special connection. When he found a way of escaping the drudgery of the English Midlands, Auntie Dorothy, being the loving, caring and devoted Auntie that she is, tagged along to take care of him, while he learned to dance, make dresses and fall in love. Many times.

As told by Dorothy to Mr Wilson in a series of in-depth interviews, 'Travels With My Nephew' charts a story of life, love and laughter avoiding arrest by the New York Police Department, quelling mutiny...

Note to you:

You are the author of your own life, so make sure you write a f*cking novel!

Na twee boeken met een open einde, is het nu tijd voor het laatste hoofdstuk. De strijd tegen kanker was heel zwaar. Heel lang dacht ik de strijd te winnen. In dit boek neem ik afscheid van een leven met kanker. De koek is op, en ik sla het boek dicht. Ik ga proberen te genieten van elk moment dat ik nog heb, en zo min mogelijk aan alle ellende te denken.

Na twee boeken met een open einde, is het nu tijd voor het laatste deel. De strijd tegen kanker was heel zwaar. Heel lang dacht ik de strij...

In een maatschappij, waarin ik me meer en meer een vreemde voel en regelmatig de indruk heb er geen deel meer van uit te (willen) maken, start ik medio 2021 met het schrijven van mijn autobiografie. Hoe kan het dan ook anders dan dat mijn verhaal, naast een beschrijving van mijn leven vanaf de geboorte tot nu, ook een kritisch relaas oplevert van de gebeurtenissen in de afgelopen twee jaar.

In dit boek schrijf ik openhartig over zowel mijn vreugdevolle momenten in het leven als de momenten v...

Chegou o momento que Ema tanto temia. Uma vez mais tinha que dar um passo corajoso, no sentido de colocar ordem na sua própria vida.

Tinha chegado a hora de fazer uma escolha, escolher entre deixar a sua vida correr ao sabor da vontade de Manuel ou, pelo contrário, lutar pelo direito de tomar as rédeas da sua própria vida.

Teria ela a coragem de enfrentar novamente o seu passado? Estaria suficientemente forte para o confronto que se avizinhava?

“Regresso ao passado” é um relato de v...

Ga ik naar een relatiebureau of liever niet? Ik heb me aangemeld en de chat open gezet. Maak het eten klaar, er gaat een belletje, het is niet de voordeur, maar de pc. Ik ga kijken, een ietwat strenge man kijkt me aan, stropdasje en hij was chauffeur. Zijn naam is Hein, een mooie naam, zijn stem oh geweldig.

Wat ik lees klopt bij mij. Mijn vraag is: heb je dit zelf geschreven? Dan is het goed. Vakantie en weekenden altijd, vakantie is nieuw. Heb ik nog tijd voor mijn kinderen, kleinkinderen. ...