Het waargebeurde verhaal van een man die wordt gezocht in Nederland maar uiteindelijk in de Spaanse gevangenis belandt nadat hij twee jaar verborgen in de bergen van Andalusië heeft geleefd met zijn jonge vrouw.

Een gedetailleerde beschrijving van de lijdensweg van een 42-jarige Nederlander die gedurende 40 maanden gevangen zit in diverse Spaanse gevangenissen. Alle menselijke aspecten van het gevangenisleven komen aan bod. Een lange weg, een worsteling, de dagen in Spanje zijn lang. Een o...

Mijn naam is Don Koolen en ik ben 56 jaar tijdens het schrijven van deze autobiografie. De eerste 5 jaar van mijn leven liggen me niet meer zo vers in het geheugen, maar de 51 daaropvolgende des te meer. Een leven vol kommer en kwel, afzien, angsten, lichamelijke gebreken doordat ik daarbij ook nog eens hypochonder werd. Kortom 51 jaar leed. Aan de hand van mijn levensgeschiedenis probeer ik op een luchtige manier de lezer kennis te laten maken met mijn problematiek. Misschien heeft zij of hi...

“Wat is toch zijn probleem?” “Waarom kan hij niet gewoon een normaal leven lijden in de moderne maatschappij?”

Als ik deze vragen met dit boek niet beantwoord, zal ik ze nooit kunnen beantwoorden. Dit is mijn verhaal. Drie jaar na mijn pelgrimstocht deed ik mee aan een televisieprogramma genaamd ‘Utopia’ Iedereen dacht dat mijn boek daarover zou gaan, maar Utopia is maar een klein dingetje vergeleken met het leven wat ik achter de rug heb en wat ik nog ste...

In dit persoonlijke verhaal van de auteur, geeft zij haar visie over de dood. Dat de dood nog steeds iets angstaanjagends is, probeert zij om te buigen naar iets dat daadwerkelijk bij het leven hoort.

Zij verhaalt over de dood van haar vader, moeder, echtgenoot en dierbare hond en de weg er naartoe en trekt de vergelijking over de manier waaróp en wannéér iemand sterft.

Níemand kan zijn dierbaren missen! Nóóit!!

Ondanks dat ze haar dierbaren niet kon missen, ziet ze de dood als een ver...

Ruim 7 jaar was Peter Noordanus burgemeester van Tilburg. Tropenjaren en die tellen dubbel. In “Herinneringen” kijkt Noordanus terug op zijn burgemeesterschap.

Met onthullende verhalen over Tilburg ondergronds en bovengronds. Soms ontroerende gebeurtenissen. Zoals de opvang van ruim duizend vluchtelingen die ruimhartig door de Tilburgers werden verwelkomd en inmiddels hun plek in de stad aan het vinden zijn. Verhalen over hoogte- en dieptepunten. Zoals Koningsdag, een dag die de Tilburger...

Ik heb dit boek geschreven met liefde. Het is bedoeld als zijnde een stukje verwerking over wat er allemaal is gebeurd. Ook hoop ik hiermee te bereiken dat men eens nadenkt over het feit dat een zwangerschap en/of bevalling helemaal niet altijd vanzelfsprekend vlekkeloos verloopt.

Mijn doel is tevens dat vrouwen en natuurlijk ook andere mensen die hierin interesse hebben of soort gelijks hebben meegemaakt, weten en dus gaan beseffen dat zij hierin niet alleen staan.

Ik hoop dat ik door mijn...

De genaamde Rodrick Leafhawwe van Keel - Rod Leaf voor de vrienden - heeft een vreselijk geheim. Filosoferend over zijn leven brengt hij het langzaam naar boven.

In twaalf dozijn KWATRIJNEN gebruik ik op een vrije manier verschillende vormen van eindrijm met af en toe binnenrijm en alliteratie. Ik neem je mee in mijn melancholische gedachten over liefde en erotiek via burgerlijk gedoe naar eindigheid en zingeving. De illustraties met eigen werk en de spiritueel geladen pentekeningen van Toon van de Ven zijn daarbij een extra dimensie. Een bundel met 144 kwatrijnen, vrij en menselijkerwijs...

Han Berghs

Ik ben de 78 jarige Hans Cappon, van kind via broodbezorger, 30 jaar Koninklijke Marine, Horeca ondernemer, visboer, taxichauffeur, nu reeds 32 jaar met pensioen, ervaringsdeskundige op het gebied van alcohol, roken, seks, huwelijk en belasting. Mijn levensverhaal is niet interessant genoeg voor een uitgever, ik ben geen Bekende Nederlander, dus werd het een e-boek, geschreven door mij zelf en dus de volle waarheid, met vriendelijk groet en bedankt voor de belangstelling. Hans Cappon

Ondertussen is het meer dan vijf jaar geleden dat ik na enige omzwervingen opnieuw vreugde en plezier vond in het schrijven. Kort daarop zag mijn blog “Laatst” (http://rikwintein.com) het levenslicht. Voor het vijfde jaar op rij bundel ik deze verhalen op papier, voor zij die daar behoefte aan hebben.

Net als vorige jaren kan ik enkel hopen dat de lezer evenveel plezier beleeft aan het lezen van deze ongein als ik had bij het schrijven ervan.