Wat is de waarheid als alles wat je weet je door de vingers glipt? Dat is de vraag die rondwaart door het veelzijdige poëziedebuut van Joost Baars. Zeer persoonlijke gedichten over de dood en bijna-dood van dierbaren worden afgewisseld met even verstilde als broeierige mystiek, en met originele, humoristische en geëngageerde natuurlyriek. Wie veronderstelt dat denkende poëzie niet kan ontroeren, komt bij Baars voor verrassingen te staan.

Baars' even bedachtzame als directe gedichten blinke...

In deze bundel zijn de volgende gedichten opgenomen: Ionisch, Kinderspel, Altijd die dingen, Sneeuwwitje tot de jager, Ik zoek mij, ‘Denn meine Liebe stirbt nicht ab’, Najaarsmuziek, Al-afwezige, Bezoek aan Hefaistos, Kalypso, Kom op met uw boodschap, Annunciatie, Monnik, Geen ongeloof, Een kat van sneeuw, Was ik Orfeus, Mythisch, Vorst, Wederdood, Zie ik de lente, Baukis, Op de foto, IJzeren wimpel, In de boekwinkel, Mevrouw Despina ziet een neushoorn, Mevrouw Despina zwemt, Koninginnedag,...

Helena, Eurydike, Odysseus - figuren uit de klassieke mythologie treden vaak op in de poëzie van De Vos, ook in Hoe verschillig. Ze kan eraan laten zien hoe eeuwig de verhalen en de gevoelens zijn die we hebben, ook of juist als bij Odysseus thuis Miles Davis uit de speakers klinkt. Maar er is meer dan figuren en beelden alleen: er is liefde en twijfel, er is rouw en er is het ongrijpbare leven. Dichten is voor De Vos ‘denken met het hart’, zoals ze dat ook in essays als het succesvolle...

Ik zeg niet dat ik Pools ben

al is het maar van de grond tot de knie

zoals mijn moeder tot haar navel

nooit zegt dat ze Pools is zoals mijn oma

haar Pools-Duitse accent ontkent.

Ik zeg niet dat ik Engels ben

alleen omdat ik een kind was op het eiland

dat zich steeds verder terugtrekt

heimwee een hammock

waar ik niet meer in pas.

[...]

Ik zeg niet dat alleen mleko klokkend

op mijn tong mijn keel verklikt

je kunt erin schommelen tot de sickness

een schip loswrikt dat wacht! niet

op mij wacht

Na sluitingstijd stapt Christus op een schilderij van Holbein van zijn kruis af, de lijst uit, de wereld in. Het is een van de vele sterke beelden in deze nieuwe bundel van Willem Jan Otten.

Otten ontving de P.C. Hooftprijs voor de vele essays die zijn oeuvre rijk is, maar hij had die prijs even goed voor zijn gedichten of romans kunnen krijgen. Poëzie vormt samen met scherpzinnig denken het grondakkoord van al zijn werk. Zijn nieuwe bundel, Genadeklap, maakt dit eens te meer duidelijk: Ott...

Anna Achmatova (1889–1966) publiceerde aan het begin van haar carrière een aantal succesvolle bundels, vol poëzie van lief en leed, maar daarna zweeg ze door toedoen van Stalins censuur. Toch bleef ze schrijven, getekend door de revolutie, terreur en oorlog die zich tijdens haar leven voltrokken.

Ook haar persoonlijke leven was turbulent: haar eerste man werd gefusilleerd, haar laatste stierf in een strafkamp, en haar zoon werd decennialang gevangengehouden. Zelf werd ze verstoten uit de...

De dichtbundels van Willem Jan Otten vormen een levensgang in gedichten; in elk van zijn bundels leest de lezer mee met een leven. Elk gedicht is dan ook een poging te ontdekken waar de dichter staat, wat het betekent om in het volgende levenstijdperk terecht te komen, en in het reine met het moment. Ook in Septemberzee is dat weer het geval: nadat de dichter door een plompverloren kwaal de indruk had gekregen dat hem minder leven was vergund dan voorheen, resulteerde dat vreemd genoeg in de ...

Zog bestaat uit een lyrisch verslag van de getijden. Minutieus wordt de zee bij Oostende aanschouwd, duizelingwekkend en onheilspellend een verlaten fabriek in Luik verkend. Waar denk je aan als je over straat loopt? Waarom moet je water kunnen zien om erop te kunnen reflecteren? Wat is de melodie die je telkens zingt waarvan je het lied niet meer herkent?

In melodisch geritmeerde gedichten staat Lindner stil bij een man die verdrinkt in een ondiepe vijver, een stad nagebootst in glasconstru...

De poëzie van Ruth Lasters is aards, wil aards zijn. In een weloverwogen syntaxis, met een voorkeur voor het onverwachte perspectief en een warm hart voor de zwakkeren, componeert ze versbeelden die afwijkend zijn en energiek, muzikaal en beeldend. Tijgerbrood gaat over het verlangen om voor altijd toevlucht te kunnen zoeken, op te lossen in pure vorm, in woordenloosheid. De auteur is haar vroegere compartimenten kwijt.

De dichter, leerkracht, kindervrije vrouw, partner, pacifist, klimaatto...

In Jij bent de verkeerde en alle andere gedichten tot nu toe zijn drie bundels van Ester Naomi Perquin verzameld. Een drietal waarmee ze de afgelopen jaren een ongeëvenaarde hoeveelheid poëzieprijzen verzamelde - voor de toon, de manier van observeren en haar aanstekelijke formuleringen. Sinds haar debuut Servetten halfstok in 2007 is de stem van Perquin niet meer weg te denken uit de Nederlandse poëzie. Deze gedichten balanceren tussen de diepzinnige beschouwing en de schaterlach. Ze omva...