Om de publieke opinie tegen slavenhandel en slavernij te keren, namen voormalige slaven soms zelf het woord. In het Engelse taalgebied verschenen er vanaf de late achttiende eeuw tientallen autobiografieën van ex-slaven. Een deel van deze teksten werd, in vertaling, ook in Nederland uitgegeven, zelfs tot ver na de afschaffing van de slavernij. Marijke Huisman volgt de sporen van een aantal slavenautobiografieën door Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Nederland. Zij onderzoekt de rol ...

Vergeten?! De complexe en onderbelichte geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost-Azië en de nasleep daarvan lijken vergeten in ons collectieve geheugen. Onze overheid en ons Koningshuis zijn niet transparant over deze periode en onderzoeken geven reeds lang een vertekend of gekleurd beeld. Daardoor wordt duidelijk dat die geschiedenis bewust of onbewust een vergeten verbinding vertoont. Recente onderzoeken, debatten, discussies en zelfs excuses raken hen die het hebben overleefd â...

Nederland en andere Europese landen zeggen bereid te zijn om

roofkunst aan oude koloniën terug te geven. Maar de daad bij het woord

voegen is lastig.

In Het lege vitrinesyndroom vertelt Jos van Beurden, een groot

deskundige in kunstrestitutie, over de drie grootste obstakels bij

teruggave. Europese landen blijven de baas in het onderzoek en willen

de zeggenschap over geroofde kunst niet aan hun oud-koloniën afstaan.

Particuliere bezitters houden zich angstvallig stil over hun collecties uit

...

Franciscus van den Enden (1602-1674), de leraar van Spinoza, was een van de radicaalste Verlichtingdenkers van de zeventiende eeuw. Vlak voor zijn veroordeling tot de galg gaf hij toe auteur te zijn van een opmerkelijk utopisch geschrift: Kort voorstel voor de kolonie NieuwNederland. In dat geschrift uit 1662, dat nu voor het eerst in modern Nederlands verschijnt, treffen we een schets aan van een ideale samenleving, te realiseren in de kolonie Nieuw-Nederland, nabij het huidige New York.

Va...

Noodzakelijk boek over de geschiedenis van Congo dat iedereen moet lezen voor wie wil weten hoe het er echt aan toeging tijdens de vroege kolonisatie van Congo.

Is over de geschiedenis van de kolonisatie van Congo al niet alles gezegd en geschreven? Neen, zegt Zana Etambala. Veel dagboeken, brieven en andere documenten liggen te wachten op onderzoek. Hij dook zelf jarenlang in archieven en vond voor dit boek verrassend nieuw materiaal. Hij komt tot het besluit dat dé kolonisatie telkens ande...

In de jaren zestig van de 19e eeuw legden pioniers in de tabak (en kolen) op Sumatra de fundamenten voor een winstgevende industrie die tot op de dag van vandaag bestaat. De autoriteiten deden het in de pers voorkomen alsof er iets groots werd verricht. Begin 20e eeuw veroorzaakte de publicatie 'De millioenen uit Deli' van advocaat Van den Brand een golf van verontwaardiging over de behandeling van contractarbeiders op Sumatra. Van den Brand was de aanleiding voor alle commotie, maar dat hadd...

In 'Zoutrif' gaat Miriam Sluis op zoek naar de achtergronden van de Curaçaose mentaliteit, die door de industrialisatie en globalisering van de twintigste en eenentwintigste eeuw, maar nog veel sterker door het slavernijverleden en de kolonisatie beïnvloed lijkt. In zowel de hedendaagse omgangsvormen als in de constructie van het zelfbeeld van de eilandbewoners gelden ogenschijnlijk nog altijd de wetten van de shon (plantage-eigenaar).Miriam Sluis neemt ons mee in 400 jaar geschiedenis. Op ...

Bronnen betreffende Kerk en School in de Gouvernementen Ambon, Ternate en Banda ten tijde van de VOC, 1605-1791

De Molukse eilanden Ambon, Ternate en Banda waren tijdens de VOC-tijd bestuurlijke en militaire centra en tevens de plaatsen, van waaruit door predikanten en kerkenraden leiding gegeven werd aan de christelijke gemeenten.

Een groot deel van de bijna duizend documenten in deze bronnenuitgave besteedt aandacht aan de relatie tussen het VOC-bestuur, dat wil zeggen de overheid, en de ke...

Naar schatting twee miljoen Nederlanders zijn op een of andere manier verbonden met Indië. Maar paradoxaal genoeg lijken de herinneringen in relatief korte tijd uit het collectieve geheugen te zijn gewist. Een inmiddels slinkende groep mensen kan nog altijd vertellen van de geuren, de smaken en de mensen. Maar ook van de ijzeren hiërarchie, bepaald door huidskleur: hoe witter hoe meer kansen. Die hele koloniale spekkoek werd vermorzeld door de Japanners. Velen ondergingen bovendien na 1945 ...