Het eerste deel van een ruime keuze uit de correspondentie van Friedrich Nietzsche: het leven van de filosoof tot aan 1879, het jaar waarin hij Bazel verlaat en zijn bestaan als dolend geleerde begint. De eerste brief in deze bundel is uit 1858, het jaar waarin Nietzsche als veertienjarige zijn ouderlijk huis verruilt voor het gerenommeerde gymnasium van Pforta, waar hij de eerstkomende zes jaar als intern leerling doorbrengt. We volgen hem tijdens zijn studie (theologie en filologie), eerst ...

Wanneer je aan de slag wilt met persoonlijke groei dan wil je het liefst een systeem dat werkt. Echter, zonder wetenschappelijk bewijs is het vinden van een goede manier voor zelfontwikkeling niet zo gemakkelijk. Om je hierbij van dienst te zijn, heeft Neuro-filosoof en NLP Master Trainer Joost van der Leij “Neurosofie®: het filosofisch fundament voor persoonlijke groei” ontwikkeld.

In het werk van de vroege Nietzsche uit de tijd dat hij zichzelf nog psycholoog noemde, heeft Joost van der ...

Zo sprak Zarathoestra wordt door velen, onder wie de auteur zelf, beschouwd als Nietzsches hoofdwerk, waarin hij als filosoof (en als literator) volledig tot wasdom komt. Hij laat zijn ideeën verwoorden door de Perzische profeet Zarathoestra, die na jaren van meditatie van de berg is neergedaald om zijn wijsheid met de wereld te delen. Hij presenteert controversiële visioenen en begrippen als de ‘übermensch’, de ‘wil tot macht’, de ‘laatste mens’ en ‘God is dood’, die tot d...

In Het geval Wagner zijn twee polemieken gebundeld die de filosoof in zijn laatste scheppingsperiode schreef over een thema dat hem levenslang bezighield: de muziek en de ontaarding ervan in Wagners muziektheater. Polemiek op hoog cultuurfilosofisch niveau, waarin muziek als het allesschragend fundament van de cultuur wordt doorgelicht.

De muzikale grootmeester Richard Wagner, die aanvankelijk voor Nietzsche als de belofte gold voor de heropbloei van de Duitse en West-Europese cultuur wordt h...

In Voorbij goed en kwaad formuleert Nietzsche zijn kritiek van de moraal, onderzoekt hij vervolgens de manier waarop de bekritiseerde moraal zelfs in zijn eigen moraalkritiek nog doorwerkt, en projecteert hij ten slotte een nieuwe ‘moraal’ die het onderscheid tussen goed en kwaad achter zich laat.

Wat in De vrolijke wetenschap wordt aangekondigd en in Aldus sprak Zarathoestra op dichterlijke en profetische manier wordt verbeeld, krijgt in Voorbij goed en kwaad zijn meest filosofis...

Voorbij goed en kwaad, na Aldus sprak Zarathoestra en Ecce homo wellicht het meest gelezen boek van Nietzsche, is in essentie een radicale kritiek op de moderniteit. Nietzsche trekt met de felheid die hem eigen is, van leer tegen de moderne wetenschappen, de moderne kunsten en de moderne politiek. Alles waarop Nietzsches tijd - en dat is in grote lijnen ook onze 'moderne' tijd - trots was, wordt door deze oneigentijdse filosoof en psycholoog genadeloos geattaqueerd. Begrippen als

'wetenschapp...

De Nachlass is als een atelier, een werkplaats of een laboratorium, waar je de denker en schrijver Nietzsche

tijdens zijn arbeid gadeslaat.

Toen Nietzsche in 1900 overleed, liet hij een groot aantal schriften na met aantekeningen, ontwerpen, schema’s en aanzetten tot een gedachte, al dan niet uitgewerkt. Deze massa notities bleef onuitgezocht sluimeren in het Nietzschearchief, totdat in de jaren zestig van de twintigste eeuw twee Italiaanse filosofen, Giorgio Colli en Mazzino Montinari, de...

Weergaloos zelfportret van de filosoof die verwachtte pas 'postuum geboren' te worden. Ecce homo, in 1888 vlak voor zijn geestelijke instorting voltooid, werd pas acht jaar na zijn dood (1908) voor het eerst uitgegeven, en ook nog ernstig onttakeld door Nietzsches op eigenroem bedachte zus. Nog steeds brengt de vraag hoe serieus deze met superieure ironie geschreven autobiografie moet worden genomen de grote geesten in beroering. Bijwijlen tot schaterlachen verleidend, bijwijlen tot gniffelen...

Het rijke, veelzijdige Menselijk, al te menselijk (1878-1879) markeert een ommekeer in Nietzsches denken. Hij distantieert zich van het wagneriaanse wereldbeeld en plaatst zich in dit aan Voltaire opgedragen boek in de traditie van de Verlichtingsdenkers en Franse moralisten als Montaigne, La Rochefoucauld, Vauvenargues en Chamfort. In zijn eerste grote aforismenboek betreedt de subtiele psycholoog Nietzsche voor de eerste keer de denkerbühne. Als verlicht gentilhomme observeert hij de mense...