Met ‘De schoonheid van weerbarstig proza’ reikt Lydia Davis ons de sleutel aan tot het lezen van haar werk – wat het leesplezier alleen maar zal vergroten. De korte verhalen van Davis tellen vaak minder dan tien regels, soms zelfs slechts één, en beschrijven alledaagse observaties en belevenissen in ongekunstelde, laconieke taal. Op het eerste gezicht dan. Bij een tweede lezing begint de goede verstaander nieuwe lagen te vermoeden. En wanneer Davis zelf haar werk analyseert, zoals in ...

Iedereen zoekt, iedereen camoufleert, doet zich beter voor dan hij of zij is, jonger, hipper, rijker, stoerder, succesvoller. Maar alleen als iemand zich slimmer of cultureel verfijnder voordoet, noemen we het pretentieus.

Maar wat vinden we precies zo irritant? De antwoorden hebben te maken met sociale klasse, met authenticiteit, met hoge en lage cultuur, met voetbalanalisten en superheldenfilms, met Karel van het Reve en Susan...

Een abuis: de spiegel die bedriegt wanneer we onszelf menen te

herkennen in een mens of in een macht ofschoon aan de waarnemer

van buitenaf diezelfde mens of diezelfde macht kunnen opvallen

als juist een tegendeel van de mens die er een beeld van

zichzelf of van een eigen ideaal herkent.

Een syndroom: het ziektebeeld dat dit bedrog te ervaren geeft in

twee onderling radicaal verschillende vormen.

De geest van een tijd: een concert van deze geest in het Nederland

van de jaren ’60, achtereenv...