Zo af en toe kwam de cirkel hier bij elkaar. Meestal bij volle maan. Buiten stond inderdaad een bloedmaan. Dan werd er het werk geleverd, ‘the Craft’, de kunde. Trijn, de Hogepriesteres, had dit geërfd van haar moeder en grootmoeder en zo verder terug.

Het was een klein groepje dat bij elkaar was. Zonder dat er een systeem van drie graden was. Veel traditionele en erfelijke groepen kennen dit systeem van drie graden niet. In plaats daarvan zijn er twee oudere mensen die de groep leiden, ...

Telkenmale staken ze de pas Wolfhaag-Gemmenich over: De Pas van Wolfhaag, ook Schutteberg genoemd, begint bij het kasteel Vaalsbroek. De weg begint met een stevig klimmetje, gaat dan zogenaamd vals plat naar beneden tot aan het gevaarlijke kruispunt om dan weer omhoog, langs de Gemmenicherweg, te gaan naar de grenspost uit het verleden. Hier zat op 275 m. NAP de hoogst geplaatste ambtenaar van Nederland. De weg is ca. 1400 meter lang en met een gemiddeld stijgingspercentage van 7%. Het hoogte...

Ik ging naar het ziekenhuis. Langs het beeld ‘Moeder en Kind’ van Louis Reijen. Wat meteen opviel waren de grote grijze betonnen platen van het hoofdgebouw en de roestbruine bakstenen van de aanbouw. Een gebouw opgetrokken uit glas, marmer, beton, staal en baksteen.

Ze kwamen bij de volgende groen zuil die identiek was aan de eerste en vervolgden hun weg naar de laatste zuil opgetrokken uit donkerbruine staalplaten. Met daarachter het stiltecentrum, met blank gelakte beukenhouten banken, ...

‘Hoe kan een landschap nu spreken? Bij nader inzien is dat via de veldnamen of toponiemen. Daarom zijn hier alle veldnamen in Spaubeek verzamelt en waar mogelijk verklaart en gelokaliseerd. Dit geeft de ontginningsgeschiedenis van deze voormalige gemeente weer. In de dalen de kastelen, op de ruggen de eerste nederzettingen en van daaruit via de dalen omhoog kruipend naar het plateau waar dochter-nederzettingen

werden gesticht. Een stukje Zuid-Limburg waar we trots op moeten zijn. Daarom mo...

In volle glorie lag Aubel te pronken op een waterscheiding tussen het stroomgebied van de Bel en het stroomgebied van de Berwijn. Onlosmakelijk verbonden met een bocagelandschap, het ‘Land van Herve’, gekenmerkt door een in weiland gelegd glooiend landschap met als ingrediënten: kleine landschapselementen, boomgaarden en vele solitaire boerderijen, lijkend op zichzelf verdedigende forten. Met elkaar verbonden door weidepaden en tourniquets.

Aubel bevestigde zichzelf telkenmale opnieuw. R...

De weg werd na 40 miles weer een stuk beter begaanbaar. Er kwam een mist opzetten, waardoor alles direct klam werd. De afkoeling na zonsondergang was hier veel sterker dan aan de kust. De diversiteit aan bomen viel me op, al leek alles eigenlijk op elkaar. Opeens leek de lucht een stuk vochtiger te worden. Ineens was ook de geur daar. Alsof ik in een plantenkas van een tuinderij liep. Vochtig warme lucht met de geur van vele bomen en de humusrijke grond, samengesmolten tot één uniek aroma. ...

Ik zocht een boek over Aubel. Kon er geen vinden, dus ik schreef er zelf maar een.

De schrijver (1966-*) studeerde fysische geografie aan de Universiteit van Utrecht. Hij schreef een boek over een potentiële promotie over Aubel. Vanuit de gezichtshoek van de Historische-Geografie. Zoveel mogelijk facetten worden belicht over Aubel. Kijk naar de omvangrijke literatuurlijst met veel boeken in het Frans.

De schrijver (1966-*) heeft fysische geografie gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht met als specialisatie hydrologie.

De kern bestaat uit een centrale boerderij gebouwd in 1708 die opgetrokken is uit vakwerk, welke alleen nog vanuit de binnenplaats te zien is. Zoals zoveel boerderijen in Spaubeek. Vroeger was er een brouwerij gevestigd.

Aan de loefzijde (straatkant) is er versteend vakwerk tegen de regenslag. Op de binnenplaats is er, zoals gezegd, echt zwart-wit vakwerk met een trapje ...

De schrijver Ruud Offermans (Spaubeek, 1966-*) schreef ‘De taalgrens voorbij’ als opvolger van het boek ‘Verdriet van Limburg’. Hij noemt Limburg een taallandschap bestaande uit een uitgestrekt tapijt in variërende kleuren, waarbij Aubel wordt beschouwd als melting pot. Aan het begin van de 20e eeuw preekte de deken van Aubel in het Nederlands, in westelijk gelegen Saint-Jean-Sart (Sint-Jansrade) in het Frans en in het oostelijk gelegen La Clouse (de Kluis) Duits. Deze tijd is echter...

De schrijver Spaubeek (1966-*) heeft fysische geografie gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht. Dit boek is deel drie van een trilogie die hij schreef over zijn geboortedorp Spaubeek. Getracht is om tot een integrale visie te komen van de verschillende publicaties over het Geleenbeekdal in Spaubeek. Het boek behandelt afwisselend de kastelen, de kerken en de molens van Spaubeek en omgeving. Dit werk maakt de trilogie compleet: het eerste boek beschreef in zijn algemeenheid Spaubeek en zij...