Aanvankelijk wist ik niet goed waar te beginnen want er is zoveel om te vertellen. Zoals over de merkwaardige samenstelling van onze ploeg medewerkers. Soms zijn het kluizenaars die al jaren in afzondering leven. Door de maatschappij afgestoten en opzij gezet. Soms komen ze van de andere kant van de wereld waar ze gruwelijke dingen hebben meegemaakt, om hier dan kassierster of magazijnier te worden. Ze maken zich zorgen over hun familie ginds, hun toekomst hier, het reclameblaadje dat aan hen...

Niet iedereen is bang voor de Dood. Sommigen hebben er vrede mee, sommigen verlangen ernaar.

Evan verlangt niet alleen naar de Dood, hij is verliefd op haar. En zij wil hem.

De grens tussen waan en werkelijkheid vervaagt in dit verhaal, dat een vervolg is op Gods Harlekijn, maar ook los daarvan het lezen meer dan waard is.

Sinds de geboorte van haar tweede kind, deelt de weduwe van zijn vriend het bed met een vroegere collega. Haar vader is met onbekende bestemming vertrokken en heeft schrijver de zorg voor zijn vrouw en het coachen van zijn directiesecretaris toevertrouwd. De losse eindjes die je hier aantreft, mag je ook capita selecta of losse flodders noemen. Het zijn flarden van beleefde ervaringen, quasi wetenswaardige herinneringen en min of meer geïntegreerde verlangens en angsten die misschien wel sam...

Toen hij in januari 2018 aan dit ‘journaal’ begon, schreef de bijna negentigjarige auteur:

‘Mijn nieuwsgierigheid naar nieuwe gegevens en nieuwe ervaringen heeft me steeds verhinderd lang stil te staan bij de tegenwoordige, laat staan de vroegere. Dus geen dagboek. Desondanks vind ik bij het leegmaken van oude mappen weleens gedateerde aantekeningen als onmiddellijke reactie op persoonlijke belevenissen of algemene berichten. Misschien ga ik ze wel geheel of gedeeltelijk gebruiken in n...

Dit boekje is ontstaan uit nieuwsgierigheid naar de achtergronden van een gebroken gezin.

Ik ben hiervoor op zoek gegaan naar het verzetsverleden van mijn vader in de tweede Wereldoorlog, evenals naar zijn verblijf in Indonesië van maart 1949 tot zomer 1952.

Ik heb gespeurd bij het NIOD, de archieven van Vlaardingen en bij de ARA, het Nationaal Archief in den Haag. Hoewel ik in de dossiers van de 'Knokploegen' (dat zijn de verzetsgroepen) en de boeken over de oorlog in Vlaardingen, Maasslu...

Drie redenen heeft Remko om dit boek te schrijven.

Allereerst wil hij voor zijn zoon Dean de mogelijkheid creëren om zijn vader te leren kennen zoals hij was voordat hij ALS kreeg.

Hem inspireren en waardevolle levenslessen mee geven. Hopelijk ontdekt hij ook raakvlakken.

De tweede reden is dat hij zijn levensverhaal niet verloren wil laten gaan. Met een boek blijf je bestaan.

Tenslotte geeft hij je een inkijkje in zijn leven met deze zwaar invaliderende ziekte. Het zal je maar gebeuren.

Al...

Sommigen twijfelen aan het bestaan van Adrie Vermetten (1925), anderen weten het zeker en weer anderen weten zeker dat ze aan zijn bestaan twijfelen. Adrie Vermetten komt en gaat, hij doemt op en verdwijnt. Hij is latent manifest en manifest latent. Een paar dingen zijn zeker: Adrie Vermetten zat in het grondverzet en was amateur-cultuurhistoricus. Daarnaast publiceerde hij het boek ‘Nieuwe Brabantse spreekwoorden, gezegden en aforismen’ (ISBN 9789490855048). Het werd tijdens de corona-pa...

Het uittypen van deze woorden, het schrijven van de hoofdstukken en het ontwikkelen van dit boek hebben mij veel gebracht. Het heeft mij een andere kijk in mijn hoofd gegeven. Het heeft mij een nieuwe visie voor het leven gegeven en besef gebracht. Ik heb getypt met verdriet en een lach, met gefronste wenkbrauwen, een lichaam vol zweet, opgetrokken schouders en tranen stromend over mijn wangen. Ik heb dankbaarheid gevoeld tijdens de mooie hoofdstukken over de geweldige mensen in mijn leven. I...

Na Brieven (2021) en Noordkaap (2022), die zich afspelen vóór de millenniumwisseling, beschrijft de van oorsprong Achterhoekse Johannes, opgegroeid te Eindhoven, in Vuurvliegen een relatief korte periode aan het begin van het nieuwe millennium. Hij is min of meer per toeval in een zakelijk wespennest terechtgekomen, al probeert hij er het beste van te maken. Johannes' beschrijvingen van zijn dagelijkse werkelijkheid zijn droog maar gepeperd en houden het midden tussen komisch en tragisch, m...

Op 24 oktober 2020 overleed Suzanne Haest.

Wij waren met elkaar getrouwd.

In de reacties van mensen doet wat ze zeggen

er maar in heel beperkte mate toe.

Met woorden wordt de plank vaker gemist

dan dat de overkant van het water bereikt wordt.

Vreemd genoeg raken mijn woorden wel een

belangrijke snaar bij mezelf.

Daardoor heb ik de 3 maanden na haar overlijden

elke ochtend vroeg uren zitten schrijven. Niet

met behulp van denken of door te luisteren naar mijn gevoel.

Ik heb de woorden gewoon l...