Wanneer de bladeren vallen, komt het bokbier in de schappen. De etiketten van de brouwers, zowel de grote als de kleine, variëren leuk met de beeltenis van een bok en in elke streek vindt een bokbierfestival plaats. De gemiddelde Nederlandse bierconsument associeert het bokbier in elk geval met de herfst, experimenten met lente-, zomer- en winterbok ten spijt. Maar wat is een bokbier eigenlijk? Waar komt het vandaan en waarom wordt het soms als bock geschreven met ck? In dit kleine maar veel...

Bekroond met de ICODO-prijs 2004, uitgereikt door de gezamenlijke stichtingen hulp aan oorlogsslachtoffers

Mijn kleine waanzin is het meeslepende verhaal van een jeugd. Van geborgenheid die omslaat in huiver en angst. Van verwondering, liefde, rebellie. Van een tijdperk dat voor- en achteruit sprong, van veranderingen in geloof en hoop. Mijn kleine waanzin is het Hollandse relaas van een on-Hollandse familie die een oorlog met zich meedroeg.

In Hans Wiegel beschrijft Pieter Sijpersma met een scherp oog voor veelzeggende details en sprekende anekdotes het leven van een van de meest talentvolle én meest controversiële politici van na de Tweede Wereldoorlog. Zijn biografie is tegelijkertijd een beschrijving van het politieke klimaat in de jaren zeventig en tachtig – en van de Nederlandse cultuur in die tijd.

Voor Hannah Arendt was politiek denken (want zo noemde zij haar denken zelf) vríj denken, zonder enig religieus, moreel of historisch houvast – en ze besefte terdege dat dit even bevrijdend als gewaagd was. In Denken zonder leuning zijn een aantal grote essays opgenomen – groot in omvang, maar vooral in hun benadering van de onderwerpen die ze aansnijdt, of ze nu schrijft over Karl Marx en zijn plaats in het westerse denken, over cultuur en politiek, over democratie, of over verbeeldings...

‘Eten is voor mij een constant genoegen: ik denk er graag en gulzig aan, ik reflecteer erop, ik leer ervan, het biedt me troost, steun, inspi­ratie, betekenis en schoonheid, het voedt me en geeft mijn leven structuur. Koken, eten, leven is meer dan mijn levensmotto; het is mijn levensverhaal.’

Koken, eten, leven is het even heerlijke als verrukkelijke nieuwe boek van de koningin onder de foodwriters, Nigella Lawson. Of ze nu de vraag ‘Wat is een recept?' stelt, ‘een liefdesverklaring...

In 'Doorbreek de cirkel' beschrijft Arend Ardon dat de meeste managers tegenwoordig veel kennis hebben over verandermanagement, maar het toch in de praktijk nogal eens spaak loopt. Dat komt omdat onze kennis maar zeer beperkt ons handelen stuurt. Zonder dat we het weten hebben wij aannames over onze medewerkers die ons juist in de problemen brengen. En onbewust vertonen we gedrag waarmee we initiatief en verantwoordelijkheidsgevoel van medewerkers ondermijnen. Om de taaie situaties die hierui...

In 'Ik moet u echt iets zeggen' komen ogenschijnlijk gewone mannen en vrouwen aan het woord die reden genoeg hebben om het leven niet altijd als een feest te omarmen. Wat aanvankelijk een doodgewone situatie lijkt mondt uit in de naakte waarheid, soms subtiel onthuld, soms als een mokerslag uitgedeeld: een vrouw meldt aan de ontbijt tafel achteloos en totaal onverwacht dat ze wil scheiden, een andere vrouw neemt wraak op haar bedillerige echtgenoot door de erfenis van zijn moeder een rol te l...

Haruki Murakami heeft veel onderwerpen aangestipt in zijn lange carrière, maar één thema liet hij tot nu toe onaangeroerd: zijn vader. Twintig jaar lang hadden vader en zoon Murakami geen contact met elkaar; pas kort voordat zijn vader stierf, heeft de schrijver hun band kunnen herstellen.

In dit korte autobiografische verhaal stipt Murakami een paar schijnbaar terloopse herinneringen aan die hem bij nader inzien een diep gevoel van verbondenheid met zijn vader verschaffen. Diens verhalen ...

Halverwege de zestig besluit Oek de Jong, die nooit heeft willen autorijden, alsnog rijles te nemen. Plaats van handeling is Amsterdam, de stad waar hij al bijna vijftig jaar woont en die hij in de lesauto opnieuw en nu in al zijn uitgestrektheid ontdekt. Waarom is hij hier zo laat mee begonnen? Die vraag leidt terug naar hoe hij is geworden wie hij is. Beelden komen op: een bijna fatale rit in de auto van zijn moeder, hoe hij door een eenzelvige vader en moeder werd gevormd, het machismo van...

Deze verhaaltjes zijn van mijn land. Ik ben in Suriname geboren. Het land van de eeuwige zonneschijn. A. de Kom.Met bovenstaande woorden opent Anton de Kom zijn Anangsieh tories, zijn verhalen over de slimme, gewiekste spin die bekend is in de Surinaamse en West-Afrikaanse volkscultuur. De Kom, die in 1933 door de koloniale regering uit Suriname werd verbannen, gaf zijn eigen draai aan deze verhalen en vertelde ze aan zijn kinderen: over Asihmah de Bloeddrinker, Purperhard en de Rode Mier, en...