In non-fictie en een vleugje fictie neemt de auteur je mee in zijn zoektocht naar antwoorden op de vragen waarmee zijn moeder hem confronteerde tijdens haar verblijf in het ziekenhuis.

Het leverde een bijzonder verrassende reis op door het alleroudste deel van Amsterdam in een leven waarin de schrijver zijn ouders nauwelijks herkent. Levensverhalen met foto’s van voor en na de oorlog met aanvullende wetenswaardigheden over de oude stad maken dit boek - met humor, muziek en herinneringen - ...

Op tweede kerstdag 2015 raakt Wim Diepeveen zwaargewond bij een ernstig skiongeluk. Hij herstelt daar niet goed van en komt terecht in een zware burn-out. Op het dieptepunt van zijn crisis raadt zijn arts hem aan te gaan lopen. Alleen zijn en fysieke inspanning leveren, dat is het recept. Zo vertrekt hij op een ochtend in maart 2017.

Altijd vandaag vertelt het prachtige en indringende verhaal van een voettocht naar Santiago de Compostella. Rode draad is de transformatie die iedere pelgrim o...

Je maakt wat mee als kankerpatiënt

‘U moet het zo zien: als een paardenbloem zich al heeft uitgezaaid, zal het u niet helpen deze nog uit de grond te trekken. Het kwaad is dan al geschied.’

Met die woorden confronteert een arts mij met mijn overlevingskansen, nadat kanker is vastgesteld. Niet van plan hier heel lang naar te luisteren, ga ik de strijd aan tegen de geldende protocollen in de ziekenhuizen. Wat volgt is een stroom van opmerkelijke gebeurtenissen, met als grote finale een su...

Bad Moon Rising is zijn derde non-fictieboek en behelst een reconstructie van een gruwelijk misdrijf gepleegd in 1990. Een jong echtpaar uit het Limburgse Kerkrade werd daarvan in Oostenrijk het slachtoffer. Door een internationale samenwerking tussen Oostenrijkse, Slowaakse en Nederlandse politiële en justitiële diensten konden de twee daders (Slowaken) van dit misdrijf worden opgepakt en veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf.

Spoelstra sprak met oud-collega’s die daarbij betrok...

Wat als je zoontje voor eeuwig dat jongetje van negen jaar zal blijven?

Hoe ga je daarmee om als ouder en gezin? In ‘Kraanvogel,

vlieg’ neemt auteur en moeder Catherine Verguts je bij de hand

doorheen het hartverscheurende verhaal van haar zoontje

Sander. In verschillende kortverhalen beschrijft Verguts de

zoektocht naar een plek voor het verdriet en de frustratie. Een

zoektocht die het persoonlijke al snel overstijgt en iedereen die

te maken krijgt met verlies wel zal herkennen.

Op een w...

Een kijkje in het hoofd van iemand met NAH.

In deze vierde aangepaste en uitgebreide druk schrijft Frank Willem over zijn eerste jaren met Niet Aangeboren Hersenletsel (na een motorongeluk). Het verhaal is confronterend, maar wel met humor geschreven en het leest makkelijk.

Hoewel de wereld er weinig van merkt, staat zijn leven na het ongeval op de kop en hij kan daar maar moeilijk mee omgaan. Van een energievolle veertiger die vol in het leven staat, verandert Frank Willem voor zijn gevoel in ...

In Tsjernobyl vond op 26 april 1986 de grootste kernramp ooit plaats. Daarmee veranderde van de ene op de andere dag het leven van veel mensen. Lena Sukhoviy was een van hen. Al snel moest haar gezin hun huis verlaten, niet wetend dat ze er nooit terug zouden komen. Dat het leven nooit hetzelfde zou worden. Dat alles, wat hun lief en dierbaar was, achtergelaten moest worden. En niet wetende dat ze haar speelgoed, haar kleren, vrienden, school, haar foto's en haar wortels zou missen.

“Mijn mo...

Fantasie en werkelijkheid ontlopen elkaar niet veel in deze verhalen

en vaak is het - zelfs voor de schrijver - niet duidelijk of iets al dan niet gebeurd is.

Maar dat maakt niet uit.

'Laat mij u het verhaal vertellen van Iris,

het populairste meisje van het dorp, de school.

Wat zeg ik? Van de klas!

In het kerststuk was zij Maria.

Ik de achterkant van de ezel.'

Uit: Ik mis haar

'Ooit hadden zij samengewerkt,

maar als zij toen gekleed was gegaan als nu

was zij waarschijnlijk ontslagen.'

Uit: ...

Op een doordeweekse dag komt een vreemde kat onze straat in lopen. Hij ziet er uit als een zwerver. Vuil, mager en gehavend. Ach, hij heeft ook geen staart meer. Schichtig kijkt hij om zich heen en is op zoek naar wat te eten.

Wanneer hij mij in het oog krijgt, schiet hij weg. Ik ga wat eten voor hem halen en zet het bakje met eten neer, waar ik hem voor het laatst heb gezien.

Dit is het begin van de vele ontmoetingen die nog zullen volgen.

Hier begint het verhaal van.... Heinz!