In 1996 kreeg Jill Bolte Taylor een ernstige hersenbloeding. Ze kon niet meer lopen, praten, lezen, schrijven of zich nog iets van haar leven vóór dit moment herinneren. Als hersenwetenschapper kreeg ze de unieke kans om te observeren hoe haar brein op deze beschadiging reageerde: hoe gevoelens van euforie en vrede zich afwisselden met professionele belangstelling en het rationele besef dat ze hulp moest zoeken voordat het te laat zou zijn. Haar herstel zou acht jaar duren. In Onverwacht in...