De vrije verzen van Wang Jiaxin

zijn bedrieglijk eenvoudig en

kristalhelder, en zoals kristal een heel

kleurenspectrum verspreidt wanneer

je het draait in het licht, zo heeft de

poëzie van Wang Jiaxin een hele

reikwijdte aan betekenissen. In een

eigen, rustige stijl ontvouwt hij zijn

visie op de verhouding van het individu

tot de samenleving, de geschiedenis,

het lot, de mensheid. In de schaduw

van verleden en heden zoekt hij naar

waarheden, grote en kleine, vanuit

de directe ervaring. Al sp...

‘Hm-hm. Ziezo

wreef haar wazige oogjes

klein konijn een heel andere wereld

rende rondjes rond haar bungelend

geesteloos hoofdje

Nacht is de zon in de kou.’

Tijdens de lockdown werkten

dichter ASTRID ALBEN en vormgever

ZIGMUNDS LAPSA nauw samen aan

Klein dood konijn, een hartverscheurend

en sprookjesachtig gedicht over een

konijn dat de dichter tijdens een

wandeling in een berm ziet liggen.

Ogenschijnlijk een gedicht over sterven

en de dood, maar het lijkje is tevens

het beginpunt voor een...

In 1999 debuteerde PAUL DEMETS

met de bundel De papegaaienziekte

(Meulenhoff). Hij had al eerder zijn

intrede in de poëzie kunnen maken

met de bundel Het web van omtrek,

die hij tussen 1988 en 1993 schreef.

In 1993 werd het ongepubliceerde

manuscript ervan bekroond met

een eervolle vermelding in de Prijs

voor Letterkunde van de Provincie

Oost-Vlaanderen.

Achtentwintig jaar later blaast

Demets het stof van het manuscript en

besluit hij om zijn echte debuut alsnog

te publiceren, nu Roger Ravee...

De gedichten van de Chinese JIDI MAJIA zijn stevig

geworteld in de tradities van de Nuosu, het Tibeto-Birmaanse

minderheidsvolk in het zuidwesten van China waartoe de

dichter behoort. In stijl doet zijn werk aan orale literatuur

denken en inhoudelijk toont het werk een grote gevoeligheid

voor de kosmos, de natuur en het landschap. Via die spiegel

roert Jidi universele thema’s aan als liefde, tijd, eenzaamheid,

leven en dood. Met het werk van Jidi, dat in vele talen

is vertaald en nu voor he...

MEISJE

af en toe

ontmoette ik haar

tot haar vader stierf

jaren later

bedankte ze me

omdat je me miste

zoals ik hem

“Mooi en aangrijpend. Een volwaardig

vervolg op eerdere miniaturen.”

– Anne Marie Musschoot

JOZEF DELEU (1937) is dichter, prozaïst,

essayist en bloemlezer van o.m. Nieuw

Groot Verzenboek. In 2003 stichtte hij

Het Liegend Konijn, tijdschrift voor hedendaagse

Nederlandstalige poëzie. Hij is er

de enige redacteur van. Hij is ook stichter

en gewezen hoofdredacteur van de tij...

De Europese middeleeuwen staan vandaag niet meteen bekend om hun positieve houding ten opzichte van erotische relaties tussen mannen. Werd sodomie in het christendom niet officieel beschouwd als een zonde van het vlees? In de dagelijkse sociale en culturele praktijk bestond echter wel wat speelruimte voor de mannenliefde. Daarvan getuigen ook de gedichten in deze bundel, geschreven door studenten, schoolmeesters, monniken en bisschoppen van de negende tot en met de dertiende eeuw. Zij creëre...

Vroeger kende iedereen in Vlaanderen

de gedichten van ROSALIE EN VIRGINIE

LOVELING: op de lagere school leerden

de kinderen hun verzen uit het hoofd.

Vanaf de tweede helft van de 20e eeuw

raakten de zussen in de vergetelheid: te

veel verdriet en ongeluk, te weinig fun…

De nieuwe generaties groeiden op met

‘De kippetjes van de koning’ en ‘Dit is

de spin Sebastiaan’ van Annie M.G.

Schmidt of helemaal zonder poëzie.

Maar misschien waren de gedichten van

de zussen niet voor kinderen be...

GUIDO GEZELLE schreef enkele van

de mooiste natuurgedichten uit

de Nederlandse literatuur. De taal

in zijn gedichten is meesterlijk, de

vorm afwisselend en virtuoos. Toch

leefde hij in de 19e-eeuwse stad, plek

van industrialisering en grauwe

verstedelijking. Op vraag van het

Gezellearchief en Poëziecentrum

verkennen inleider GEERT BUELENS

en multitalent LIES VAN GASSE wat

Gezelles natuurlyriek verbindt met

onze leefwereld. Zo blijkt hij ons

ook in de 21e eeuw nog heel wat te

vertellen te heb...

In 1990 fietste Paul Demets met

zijn broer naar zee. In Diksmuide

knepen ze de remmen dicht en

bezochten ze een tentoonstelling

van de Oostendse kunstenaar LEON

SPILLIAERT (1881–1946). Voor het

eerst zag Demets andere facetten van

Spilliaerts werk dan zijn marines en

taferelen op de desolate zeedijk.

Later werd Demets vooral getroffen

door de zelfportretten. Spilliaert

probeerde er zijn angsten door te

bezweren. Dat was wat Demets ook

deed, maar dan in taal, toen de gezondheidssituatie

van ...