Vesten, strikjes en bretellen zijn toch geen dracht voor een heer.

Ze knellen, als je begrijpt wat ik bedoel.’

‘Een heer is soms eenzaam, wat niet door iedereen wordt begrepen.

Toen mijn oog viel op een portret van de hand van meesterschilder Terpen Tijn, welde ontroering

op in mijn gepijnigd, en daardoor voor kunst ontvankelijke gemoed. En niet alleen

vanwege de krachtige penseelstreken, maar ook vanwege de even krachtige persoonlijkheid

die werd weergegeven.

Vooral het oog van de afgebe...

De jaren twintig van de vorige eeuw zijn cruciaal in de geschiedenis van het Europese denken. In Het tijdperk van de tovenaars wekt Wolfram Eilenberger deze jaren tot leven: het decennium tussen levenslust en economische crisis, vlak na de Eerste Wereldoorlog en aan de vooravond van het Europese fascisme. Aan de hand van vier denkers beschrijft hij de opmerkelijke explosie van geestelijke creativiteit die deze jaren kenmerkte.

Eilenberger vertelt over de pijlsnelle opkomst van Martin Heidegge...

Onze identiteit wordt bepaald in relatie tot onze omgeving: onze ouders, onze geliefde, onze kinderen, onze samenleving. Toch hopen we steeds de authentieke kern in onszelf te vinden.

In De klaverknoop gaat Paul Demets op zoek naar de mens, en in het bijzonder naar de verknooptheid van het ik. Het resultaat is een onrustbarende, maar ook troostrijke bundel met verzen die onder de huid kruipen.

Ik loog dat ik vloog en zocht mijn ander in de spiegel. Je leerde mij

lichtheid het belang van weini...

Op zoek naar de verloren tijd is een van de grootste triomfen van de wereldliteratuur. In deze romancyclus wordt de lezer door het zintuiglijke proza van Marcel Proust gevangen in een web van subtiliteiten, onvergetelijke personages, verfijnde ironie, glasheldere zinnen en messcherpe observaties.

In Sodom en Gomorra, het vierde deel van de cyclus, ontleedt Marcel Proust de homoseksuele liefde – zowel mannelijk als vrouwelijk – en ondervindt hij hoe destructief seksuele jaloezie kan zijn. ...

‘Het leven van een heer is omringd door schoonheid en kunst in een smaakvolle omgeving. En toch ontbreekt er iets aan.’

‘Terugkijkend op mijn veelbewogen leven sta ik toch wel even paf. De biograaf die mijn onwaarschijnlijke lotgevallen beschreef, zal van tijd tot tijd beschuldigd worden van een overmaat aan fantasie, terwijl alles toch echt gebeurd is.

Tom Poes, mijn vriend en beschermeling, en ik: wij schrokken nergens voor terug! Geen zee ging ons te hoog, en samen grepen we iedere p...

Een gedurfde keuze door de biograaf.

Ik ben geen autobiografisch schrijver,’ heeft Hugo Claus bij herhaling gezegd. Misschien wilde hij vooral verbergen hoezeer hij bij het schrijven uit eigen ervaringen putte. Dat hij met Louis Seynaeve in zijn magnum opus Het verdriet van België een alter ego schiep, is bekend, maar deze roman staat hierin niet alleen: in talloze van zijn romans, verhalen en toneelstukken gebruikte Claus autobiografisch materiaal.

Voor Het verdriet staat niet alleen ging...

Onverwachts overleed de moeder van Peter Verhelst. Maanden later begon hij te schrijven aan Voor het vergeten.

Dit is evenwel geen moederboek, en ook geen boek over de dood, maar een hartstochtelijke ode aan ons hakkelende, tastende verzet tegen betekenisloosheid en verdriet. Verhelst probeert met handen en voeten iets vitaals te scheppen. Iets wat we ons blijvend kunnen herinneren. Om eindelijk te kunnen vergeten.

Wat kun je anders doen dan kijken, opnieuw kijken, beter kijken, betasten met...

Toen luchtvaartheld Charles A. Lindbergh bij de verkiezingen van 1940 Franklin Roosevelt verpletterde, sloeg in

elke joods familie in Amerika de angst toe. Lindbergh verweet de joden publiekelijk dat ze uit eigenbelang aanstuurden

op een zinloze oorlog met nazi-Duitsland. Wat daarna gebeurde in Amerika vormt de historische achtergrond voor Het complot tegen Amerika, de confronterende roman waarin Philip Roth vertelt hoe zijn eigen familie overleefde tijdens de periode-Lindbergh

Het verhaal van een kleine held in de Grote Oorlog die ervan droomde kunstenaar te worden.

Vlak voor zijn dood in de jaren tachtig van de vorige eeuw gaf de grootvader van Stefan Hertmans zijn kleinzoon een paar volgeschreven oude cahiers. Jarenlang durfde Hertmans de schriften niet te openen – tot hij het wél deed en onvermoede geheimen vond. Het leven van zijn grootvader bleek getekend door zijn armoedige kinderjaren in het Gent van voor 1900, door gruwelijke ervaringen als frontsoldaat ...