'Ik kan mijn moeder niet uitleggen wat er in mijn hoofd omgaat, wat ik zie, proef, voel en hoor. Het is alsof we in twee treinen zitten die kortstondig naast elkaar rijden, bijna op dezelfde snelheid, waardoor je, juist door de veilige kloof, ongegeneerd naar binnen kunt staren. Je kijkt en je komt heel dichtbij, maar echt contact is onmogelijk, en dan rijdt de trein alweer door en blijf je achter met het vlakke land en het lege uitzicht.’

Noah Kremer kan geluiden proeven en ziet letters en...

Na een leven vol omzwervingen belandt een oudere vrouw op een eiland voor de kust van Afrika. Niets bindt haar meer. Ze zoekt sensaties, staat voor alles open, maar haar hart blijft gesloten. Tot ze, in een dramatische confrontatie met het lot van de eilandbewoners, de intensiteit van het leven hervindt. Palmwijn is een novelle over betrokkenheid en over het onvermogen iets aan andermans misère te veranderen. In zijn beeldrijke en energieke stijl weet Adriaan van Dis als geen ander de zwakte...

In een dertigtal kleurrijke portretten laat Eric van den Berg zien dat de stad Barcelona meer is dan Antoni Gaudí en zijn Casa Milà. Nieuwsgierig kijkt hij naar de stad waarvan hij al vele jaren houdt. Hij volgt de vuurlinie waarachter George Orwell lag, klimt op het golvend dak van een rumoerig buitenhuis, verdwaalt in de doolhof van de liefde en doet rekensommen in de Sagrada Família.

In De sok van Tàpies belicht Van den Berg de verschillende en vaak onbekende kanten van een van Europa...

Spreeuwen zwermen met miljoenen door de avondlucht. Hoe doen ze dat? Ze versieren hun nesten met bloemen. Waarom doen ze dat? Het leven van spreeuwen kent vele interessante aspecten. Koos Dijksterhuis is al jaren gefascineerd door spreeuwen, door hun gedrag en hun voorkomen. Ze zijn een feest om naar te kijken, zeker wanneer het verstrooide licht hun fraaie verenkleed zichtbaar maakt, en een feest om naar te luisteren; ze zingen en neuriën het hele jaar door.

Spreeuwen zijn overal waar mense...

Juni 1943. In Kamp Vught wordt de Joodse tiener Gerda Nothmann door het elektronicaconcern Philips uitgekozen om in hun werkplaats binnen het prikkeldraad kriegswichtige radiobuizen te maken. Zo komt zij bij het Philips-Kommando terecht, een selecte groep gevangenen waarvan het kleine aantal Joodse werkers lange tijd vrijgesteld kan worden van transport.

Als de verlegen en onhandige Gerda na een jaar toch wordt gedeporteerd, samen met vierhonderd andere Joodse vrouwen, blijkt haar nieuwe iden...

Sommige mensen hebben er talent voor: netwerken. Charmant lachend visitekaartjes lospeuteren, de juiste persoon precies joviaal genoeg op de schouders slaan. Helaas is dat niet iedereen gegeven – en toch moeten we allemaal wel eens netwerken. Om handige contacten te leggen en zo die leuke klus of baan binnen te slepen. Bo van Houwelingen en Caroline van Keeken bezochten voor NRC Handelsblad elke dag een bijeenkomst in netwerkend Nederland. Ze hielden de experts nauwlettend in de gaten en le...

‘In Egypte heeft een schrijver gepresteerd wat niemand voor mogelijk hield en waar zelfs zijn landgenoot en Nobelprijswinnaar Naguib Mahfouz slechts van kon dromen. Met zijn roman Het Yacoubian heeft deze schrijver de beroemdste Arabische bestseller sinds Duizend-en-een-nacht geproduceerd, in het Westen én in zijn vaderland en de rest van de Arabische wereld.’ – Joris Luyendijk

Honderdduizenden Nederlanders en Vlamingen schrijven gedichten. Maar wie leest ze? Ellen Deckwitz gelooft dat we wel willen maar niet kunnen en verschaft in 'Olijven moet je leren lezen' een cursus genieten van poëzie. Het uitgeklede literatuuronderwijs heeft ons nooit geleerd hoe we een gedicht moeten lezen. En dus denken we bijvoorbeeld dat een gedicht alles mag betekenen. Of dat songteksten altijd poëzie zijn, terwijl de meeste weinig meer doen dan alledaagsheden herkauwen. Tijd om dat t...

Ouderen lijden soms, hoewel ze niet terminaal of psychiatrisch ziek zijn, aan het leven, en hebben ze het gevoel dat ze domweg zitten te wachten op de dood. De oorzaken zijn uiteenlopend: soms lukt het hun niet meer om echt verbinding te maken met de personen om hen heen, alsof ze door een omgekeerde verrekijker naar de wereld kijken. Sommigen voelen zich uitgerangeerd: het leven gaat door, maar zij staan aan de zijlijn. Anderen vrezen vooral hun onafhankelijkheid te verliezen. Er zit voor he...

‘In 1952 deelde ik een stofzuiger met mijn schoonmoeder.’

‘In 1961 zond de televisie 24 uur uit – per week.’

‘In 1965 moesten we naar de buren om te bellen.’

Gouden jaren vertelt het verhaal van de ongekende naoorlogse groei die ons leven op alle fronten heeft veranderd. De wekelijkse teil werd een dagelijkse douche, het papieren loonzakje een digitale bankrekening en de boterham met tevredenheid een broodje gezond. Vertrouwde beroepen verdwenen, nieuwe deden hun intrede. Wie ha...