Ingeborg Bachmann geldt als een van de belangrijkste schrijvers van de twintigste eeuw. De stoutmoedigheid van de taal, de scherpte van haar inzicht en de energie van het gevoel vormen vanaf het begin de onverwisselbare eigenheid van haar proza. Het laat mensen zien op het kruispunt van hun bestaan, vóór er ingrijpende beslissingen worden genomen.

Verzamelde verhalen bevat de bundel Het dertigste jaar, met de nadruk op het intellect, en de tien jaar later na een ernstige crisis gepubliceer...

Dalkey is een vredig, saai kustplaatsje op pakweg twintig kilometer ten zuiden van Dublin. Maar niets is wat het lijkt. Het is ook de plek waar Augustinus in een onderwatergrot verschijnt, brigadier Fottrell banden lek prikt om te voorkomen dat mensen in fietsen veranderen en James Joyce, die gewoon nog blijkt te leven, bij de Jezuïeten wil. En dan is er ook nog de waanzinnige geleerde De Selby die op ingenieuze wijze de wereld wil vernietigen, waar Mick en Hackett een stokje voor proberen s...

In 2013 werd de moeder van filmmaker Chantal Akerman ziek. Ze vloog terug van New York naar Brussel om voor haar te zorgen, en ondertussen schreef ze: ze schreef over haar jeugd, de ontsnapping van haar moeder uit Auschwitz waar ze niet over sprak, de moeilijkheid om van haar vriendin C. te houden, haar angst voor wat ze zou doen wanneer haar moeder zou overlijden. Tussen deze ontroerende en ontluikende fragmenten over haar leven plaatste ze stills uit haar films.

Mijn moeder lacht is zowel ...

Terwijl de vooruitgang onverbiddelijk binnendringt, verkommert de kapel bij de ingang van het dorp, droomt een dochter van de verre stad, zet een oude notelaar zich schrap en probeert een gepensioneerde vuilnisman de wereld een beetje beter te maken. Met haar bewierookte stijl zet Sanne Huysmans een wereld neer die verontrustend bekend voorkomt.

Iemand moest het doen is een urgente roman over de noodzaak van dienstbaarheid en de tragiek van verwachtingen, en vooral een portret van een gemeen...

Lampen, zakmessen, paperbacks, mechanische potloden, opblaasbare hoofdsteunen – Marcin Wicha’s moeder Joanna was een verzamelaar van alledaagse voorwerpen. Als ze sterft, moet Wicha haar spullen uitzoeken in haar appartement. Aan de hand van die spullen begint hij een beeld te construeren van Joanna als Joodse vrouw, moeder en burger. Toen Polen na de Tweede Wereldoorlog in de materiële ellende van het communistische regime terechtkwam, werden de mensen op een diepgaande manier gevormd d...