De egel, dat ben ik is een boek dat een wel heel bijzondere plaats inneemt in het oeuvre van Toon Tellegen. We lezen over de egel en al zijn wederwaardigheden, over zijn stekels (‘Waarom heb ik zoveel stekels? dacht de egel. Waarom niet één of twee? Ik heb toch ook maar één neus en twee oren?’), en over zijn verlangen naar eenzaamheid en rust. En tegelijk lezen we daarmee misschien de diepste wensen van de schrijver zelf. ‘Ik wou dat ik in mijn hoofd kon kijken, dacht hij op een kee...

‘Als ik zeg dat ik op reis ga,’ vroeg de mier aan de eekhoorn, ‘word jij dan verdrietig?’Ze zaten aan de oever van de rivier en keken naar de overkant. Het was zomer, de zon stond hoog in de lucht en de rivier glinsterde.‘Ja,’ zei de eekhoorn, ‘dan word ik verdrietig. Maar als ik dan zeg dat je niet mag gaan, word jij dan boos?’

In Zorg goed voor jezelf bracht Toon Tellegen zijn troostrijkste dierenverhalen bijeen, voor iedereen die op reis gaat of juist thuisblijft.

Katten zijn slim, grappig, lief en eigenwijs. We smelten als ze spinnen, we houden van ze als ze op schoot slapen, maar ook als ze als een dolle door het huis rennen, hun eigen staart achterna. We proberen hun onpeilbare intelligentie te doorgronden. In Kattenkwaad en poezenliefde zijn iconische verhalen verzameld van een keur aan Nederlands beste schrijvers en grootste poezenliefhebbers. Van de aaibaarheidsfactor van Rudy Kousbroek tot de ontelbare nestjes van de kat van Annie M.G. Schmidt, ...