In Tien jaar verder beschrijft de auteur op openhartige wijze over zijn jeugd, zijn ervaringen met dokters en psychologen en de lange, soms bizarre weg tot aan de diagnose POTS/dysautonomie.

Dit boek geeft op tragikomische wijze weer hoe moeilijk het is om met een onbekende chronische ziekte te moeten leven. Op zijn geheel eigen wijze vertelt Richard over de acht lange en moeilijke jaren tot aan zijn diagnose en beschrijft hij welke invloed deze aandoening nog altijd heeft op zijn dagelijks ...

Vijfentwintig jaar lang leefde ik met een narcistische man. Hij manipuleerde me

waardoor ik niet meer voor mezelf kon denken, niet meer wist wat ik zelf voelde.

Pas toen een vriendin me een artikel over narcisme stuurde, begreep ik wat er met mij

was gebeurd. Nu ik mijn partner verlaten heb, ben ik de weg naar herstel in geslagen. Ik

moet mezelf weer terug vinden. Ik heb al grote stappen gezet, maar ik weet dat ik nog een

lange weg heb te gaan.

Door mijn werk bij 'Hear my Voice', een vrijwill...

Wantoestanden op je school. Overuren, collega's die hun werk niet doen, ziek zijn mag niet, een gebroken arm telt niet. Helen ploetert door, wie jankt is een watje. Het adrenalineoverschot nekt haar. Niemand helpt. Tot ze zelf in actie komt.

De eens zo sportieve en fitte Helen ziet het op een gegeven moment echt niet meer zitten, vooral wanneer ze weinig steun uit haar omgeving krijgt en moet praten als Brugman om ook maar iets gedaan te krijgen van haar huisarts en de specialist die ze te zi...

De hongerwinter in Nederland was de winter van de Tweede Wereldoorlog van 1944 tot 1945. Er was een grote schaarste aan voedsel en brandstof. Het leidde, met name in de steden van west-Nederland, tot hongersnood. Naar aanleiding van deze gebeurtenissen uit het verleden kwam bij mij spontaan de behoefte op om er een lang gedicht over te schrijven. Dat was het uitgangspunt. Generaties ondervinden schade van wanbeleid en oorlog. We zijn er om elkaar te ondersteunen. Het gaat om medemenselijkheid.

Een wonderlijke paradox in de moraliteit. Het ene gezicht voltrekt zich vol met haat en diep verdriet. Het andere gezicht ziet er opgelucht uit en is blij dat het geweld heeft toegeslagen. We hebben het hier niet over bijzonder geweld, maar over al het geweld dat zich op de wereld openbaart of dat zich ooit in de historie voltrokken heeft of zich in de toekomst zal voltrekken. Van het grofste geweld tot aan sluimerende onderdrukking die zich in de tijd diep heeft verankerd in een cultuur of i...

ik ben jerney van den akker en ben 20 jaar ik heb best veel mee gemaakt in mijn leven en heb bijvoorbeeld in verschillende instelingen gezeten. ik heb ook veel opnames gehad in de ggz, open en gesloten setting. het was allemaal heel erg zwaar en ik ben er nu nog steeds niet helemaal ik heb nog best wel pittige dagen der tussen zitten en het houd maar niet op. ik neem jullie mee in wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt en wat ik bereikt heb.

liefs,

jerney

Kleur je weg naar kalmte met deze pagina's met rustgevende illustraties voor volwassenen. Kleur het in en laat je partner lachen door deze nog nooit eerder vertoond scheldwoorden en beledigingen.

Even ontsnappen aan de hectiek van het dagelijks leven. Laat je frustratie de vrije loop door onze therapeutische wereld van vloekwoorden en geometrische patronen. Deze unieke vloekwoorden zullen een lach zijn op kantoor of thuis. Kleur het in en hang het op de koelkast of geef het aan je vrienden of...

Een falend genezingsproces bracht mij op het punt te onderzoeken of elektrohypersensitiviteit (EHS) parten speelde. Mijn zoektocht bracht me op verschillende plekken, zowel in Nederland als in andere delen van Europa. Het bracht mij bijzondere ervaringen, inzichten en een unieke reis.

In dit boekje, ‘Even de draad kwijt’, beschrijf ik aan de hand van persoonlijke verhalen mijn zoektocht naar luwte in een steeds vollere omgeving. De fysieke inrichting van onze gezamenlijke ruimte is tast- ...

Ergens lang geleden in het warmvochtige Indië, een tropische kolonie die langzaam uit het collectieve geheugen van Nederland verdwijnt, liepen mijn vader en mijn moeder elkaar stomtoevallig tegen het lijf. Een man en een vrouw, een jongen en een meisje toen nog, met verwaterd Hollands bloed in de aderen, ver weg van de plek waar ze samen oud zouden worden.

Dit is het verhaal van mijn ouders, Tilly van Gendt en Jerry Groeneveld. Over vijftig jaar huwelijk en wat eraan vooraf ging. Een verhaal...

Erken en herken je zelf, en anderen.

Wij denken dat iedereen is uniek, maar is dat echt zo? Als de norm wat ik denk wordt niet

geaccepteerd maar alleen de norm wat de mensen om ons heen normaal vinden de maatschappij

normaal vindt, wat is dan uniek? Als ik toch niet normaal ben volgens de mensen om mij heen of

volgens onze maatschappij?. De kracht van de parallel universum.

Zoals de ene mens meer visueel gericht is en de ander meer op de gewaarwording of op het

voelen. En in weer een ander ty...