In 1903 arriveerde een Duitse avonturier in Nederlands-Indië. Hij ontmoette een inlandse vrouw en kreeg met haar zes kinderen.

Zijn derde kind, Anton, kwam in weeshuizen terechr, werd door de Nederlanders als Duitser geïnterneerd , door de Japanners als KNIL militair te werk gesteld aan de Birma Spoorweg en vocht tegen de Indonesische Republikeinen na de Tweede Wereldoorlog. Hij vertelde zijn verhaal pas later aan zijn zoon. Had hij zijn leven of noodlot een andere wending kunnen geven?

Citaat blz. 26: 'Even later kwam door 't open raam een Tommie gesprongen. Het was de vriend van de gewonde Engelsman. hij ging op de uitkijk zitten. Ondertussen vertelde hij me dat de nieuwe brug over het kanaal vannacht in alle stilte gelegd was. Een pracht stukje werk en dat onder het gevaar van granaatvuur van de Moffen. Maar de Tommies hebben er meteen de vlammenspuit op gezet. Vandaar die geweldige brand. Zes Moffen waren verbrand. De Duitser die ons voor het springen van de brug gewaars...

Na enig zoeken en navragen kwam ik dankzij mijn jongste zus het documentje op het spoor. Vervolgens kreeg ik de kopietjes, die mijn oudste zus voor mij verzorgde. Keurig gedrukt, maar bijna onleesbaar. Ik was razend nieuwsgierig naar de inhoud. Ze deed er een briefje bij: 'Papa heeft het op twee notitieblokjes geschreven, en heeft dat later in een schriftje overgeschreven. Eén gedeelte zat nog met een nietje vast, andere velletjes liggen los. Ik ga ze sorteren na kopiëring...'Met potlood ge...

‘Geluk was niet gewoon’ is een bundel van ruim 80 korte levensverhalen in het decor van Haarlem tijdens de sobere jaren na de oorlog. Koos Snijder (1945) is kunstenaar met een liefde voor het schrijversvak. Met een scherp oog voor details vertelt hij over zijn jonge jaren. Op zijn derde levensjaar stapte hij aan de hand van zijn ongehuwde moeder Haarlem in. Hij zou daar 46 jaar van zijn leven doorbrengen. Na de lagere school kwam hij op zijn vijftiende vroeg in het arbeidsproces terecht a...

Persoonlijke Aantekeningen van ALEXANDER HERMANUS DOUWES 23 Februari 1942 — 17 Maart 1943 In de Tweede Wereld Oorlog in het voormalige Nederlandsch Indië en Siam, nu beter bekend als Indonesië en Thailand.

Tweede Gedeelte — Belevenissen en aantekeningen van ALIDA MARIA DOUWES-GOLDSCHMEDING 18 December 1992 - 12 Januari 1993 Met enkele herinneringen uit Chris’ eigen jeugdjaren.

Voor het literair genootschap 'Verscheidenheid en Overeenstemming' in Rotterdam heeft Ds. Jan Scharp (1756-1828) in 18 voordrachten verslag gedaan van zijn reis door Nederland, België en Duitsland, die hij in de zomer van 1809 had ondernomen. Het was in de tijd van Napoleon en onderweg zag hij vaak de gevolgen van oorlog en armoede. Hij kwam langs interessante steden als Maastricht, Spa, Aken en Kleef en overal stak hij zijn licht op om te weten, hoe men daar leefde of dacht. Hij bezocht ker...

Positief zijn betekent niet dat je het negatieve negeert. Het betekent dat je sterker bent of wordt dan het negatieve, Dat is een groot verschil! Dit boekje geeft een indruk van wat zich bij de bevrijding van Den Bosch afspeelde. Aan de hand van verhalen van een gewone man. Die man was mijn vader.

ODE AAN DE HELDEN

HOOPVOL LICHT, KRACHT

JIJ BENT JIJ, JE BENT WIE JE BENT

IK BEN MOE, GEDACHTEN

RUÏNES BIJ AVOND

ZOEKLICHTEN, SHIT HAPPENS

DE ANDER, LIEFDESLICHT

NEVEL, WATERDRUPPELS

Als Judith in 1925 ongehuwd zwanger raakt ligt een huwelijk met Antoon, 'de zönne van Iesseldiek’, voor de hand. Maar het vaderschap moet geheim blijven en ze wordt naar het opvanghuis Moederheil in Brabant gestuurd. Een half jaar later keert ze met haar dochter Betsy terug in Wijhe, waar blijkt dat het toegezegde huwelijk met Antoon niet doorgaat. Judith trouwt zes jaar later met Geert Schuiling, die erkent Betsy als zijn dochter. Het leven gaat daarna verder aan de Spoorstraat in Wijhe. ...

PARLANDOGEDICHT

Geknield tussen onkruid, gebeitelde letters en gruis. Mensen verpakt in wolken, verpakt in de zang van een merel. Verdriet is vloeibaar, het meandert met me mee. Er is vorming van natuurijs, mijn ogen branden. Ik lach, ik ben een laatbloeier; besprenkel zorgzaam de aarde en blijf hopen op iets moois. Even was ik verbitterd, wilde niet meer op deze aarde zijn = lichtjaren ver hier vandaan naar lege doelen staren. Soms ben ik jaloers op de vis die zwemt tussen dikke balken van e...

Anna van Saksen, de moeder van prins Maurits, was de tweede vrouw van Willem van Oranje, in de meest onzekere en turbulente tijd in zijn leven. Aan de hand van vooral Duitse archieven en literatuur wordt in dit boek het leven van deze bijzondere vrouw nader belicht.

Was zij, zoals vaak is gezegd, werkelijk krankzinnig of spelen heel andere motieven een rol om haar jarenlang op te laten sluiten? Haar relatie met Jan Rubens, de vader van de schilder en diplomaat Peter Paul Rubens, werd haar zee...