Voor wie er nog aan twijfelde: corona heeft met één ruk de sociale ongelijkheid in het onderwijs blootgelegd. Het was geen sinecure de meest kwetsbare gezinnen te bereiken om de dreigende leerachterstand en sociale isolatie te weren. Hoopvol is dat scholen meer dan ooit de weg vonden naar welzijnsorganisaties om die outreach mee mogelijk te maken. Samen bundelden ze hun krachten om zowel het leren van de kinderen als het welzijn van gezinnen te garanderen. Daar valt veel uit te leren.

HOGEN...

Patiënten tijdens een psychose opsluiten in een koude cel; kinderen met psychische problemen tijdens een opname hun knuffelbeer ontzeggen; mensen verplichten tot medicatiegebruik. Eind 2011 startte Evi Verbeke als psycholoog in een psychiatrisch ziekenhuis. Ze had er mooie ontmoetingen maar de duistere kant van de kliniek beroerde haar: er heerste dwang. Waarom sluipt er geweld in de zorg? En hoe veranderen we dat?

Om de zoveel tijd laait de discussie over de wantoestanden in de psychiatrie ...

‘Marginale driehoek’, ‘wingewest voor extreemrechts’, ‘culturele pechstrook tegen de taalgrens’. Voor wie er niet woont, is het simpel om de Denderstreek te borstelen. Maar hoe zien de bewoners haar eigenlijk zelf? Auteur Dominique Willaert wandelde vier maanden rond in Ninove, Aalst, Denderleeuw, Zottegem, Herzele en andere Zuid-Oost-Vlaamse vlekken. Het leverde een parelsnoer van verhalen op. Over de teloorgang van de fabrieken, de afbraak van sociale huisvesting en de tijd dat ...

Als er een Oscar voor oudste debutant bestond, dan was Karel Anthierens (°1935) een sterke kandidaat. Kranten en weekbladen maakte hij nochtans bij de vleet. Eerst als kind aan de keukentafel – broer Johan zorgde voor de tekeningen – later als zwerfkei in de Vlaamse journalistiek. Gedane zaken gaat, hoe kan het anders, over de zeventien (!) kranten- en weekbladen waar hij journalist, redactiechef, hoofdredacteur of algemeen directeur was. Het is een parelsnoer van korte herinneringen waa...

‘Ik werd geboren in een huis op een heuvel. Vanuit het raam kon je er het hele dorp zien en eindeloos naar het golven van de Anatolische heuvels staren.’ Zeynep, dochter van Izmirli, is vier als haar moeder beslist haar man achterna te reizen naar het Belgische Gent. Hij werkt er zo hard dat hij ’s avonds soms de trappen niet meer op kan. Maar hij verdient er zijn brood. Dit boek vertelt het verhaal van vijftig jaar integratie door de ogen van Zeynep Göktepe. Het meisje dat als kleuter...

Hij was dé rockster van de jaren zeventig. Tussen 1970 en 1980 maakte David Bowie een reeks grensverleggende platen. Ook commercieel waren ze een schot in de roos. Maar Bowie was in de seventies niet de enige geniale songschrijver, charismatische performer en trendsetter. Alleen: onder een hoge boom is weinig leven mogelijk. Die andere hemelbestormers verwierven weliswaar een aanzienlijke cultaanhang, maar bereikten nooit het grote publiek. Té Engels, té excentriek. In dit boek redt connai...

Auto’s rijden op en af. Kofferdeksels veren omhoog. Mannen en vrouwen stappen binnen met dozen en manden vol klein gerief. Een bejaard koppel vraagt: ‘Bij wie moeten we zijn voor een ophaling?’ Welkom in de kringloopwinkel. Hier danken mensen de dingen af die hen jaren omringd hebben. Maar hier krijgen de dingen ook een nieuwe thuis. In Microkosmos schildert Rino Feys het leven zoals het is in de kringloopwinkel waar hij werkt: die van Avelgem. Het boek bundelt een reeks heerlijke stukj...

‘Kan u zich dat nu inbeelden als vader?’ De vraag uit de mond van een Syrische man zegt het helemaal. Al drie jaar verblijft hij zonder zijn gezin in België en geen enkele taal kent de woorden die zijn radeloosheid zelfs maar benaderen. Sommige situaties zijn moeilijk voor te stellen als je er niet zelf in zit. Dit boek vertrekt vanuit de leefwereld van vluchtelingengezinnen en de sociaal werkers – beroepskrachten of vrijwilligers – die hen ondersteunen. Het schetst verhalen van oude...

Het gemeentebos van Hechtel, in een uithoek van het Militair Kamp van Beverlo, het grootste militaire domein van België. Tussen 1942 en 1944 begroeven de Duitse bezetters hier 203 nazislachtoffers. ‘De duinen der gefusilleerden’, zo wordt deze site later genoemd. Dat is niks overdreven, want de meesten van de 203 zijn weerstanders die voor het vuurpeloton aan hun einde komen. Om te vermijden dat het gemeentebos uitgroeit tot een bedevaartsoord houden de Duitsers alles geheim, ook voor de...