Een Nederlander en een Oegandees. Thomas en Mozes. Ze zijn gezworen vrienden en staan in Oeganda bekend als de 'projectpolitie'. Ze controleren door Nederland gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten in het Afrikaanse land en registreren elke onregelmatigheid. De vriendschap echter komt zwaar onder de druk te staan als Mozes, een voormalig kindsoldaat, in aanraking komt met Amerikaanse evangelisten die hem ervan overtuigen de 'zieke ideologie' van de homoseksualiteit te bestrijden. Behalve dat h...

19 x Bella en de 20e is zoek is een gedichtencyclus over een jonge vrouw uit Goeree Overflakkee die in een grote stad een dienstje vindt in de huishouding van een gezin met twee kinderen. Ze ziet de stad met frisse ogen, ontwikkelt zich in velerlei opzichten en meent daarmee een grote mate van vrijheid te hebben veroverd. Hoe het afloopt?De vertelling speelt zich in de jaren vijftig af, maar vertelt een tijdloos en universeel verhaal. Harry Geelen's prenten vertellen samen met de tekst het ve...

Bik is een roman over Berlijn aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, over Den Haag in oorlogstijd, de wijk Kortenbos, over de wederopbouw van Nederland, over een man met weke eigenschappen, maar vooral over een liefde die beschadigd en besmet is. Of lijkt. Hartstocht is zo sterk als een bunker: je houdt de vijand buiten, maar binnenin kan het verstikkend zijn.

In het nazistische Berlijn van 1937 ondergaat Hagenaar Bik een vernederende ervaring in de liefde. Hij denkt het te kunnen verte...

Ik wil het zelf eigenlijk net zo lief stilletjes voorbij laten gaan. Wat is nu helemaal twintig jaar op de eeuwigheid? Je telt toch pas mee als je minstens een paar Jahrhunderten achter de kiezen en in de botten hebt zitten. Een oudere jongen, de eerste aanwaaier in tijden – geeft niet, was nooit dol op bezoek – vraagt of ik het op prijs stel als ik weer wat leven ingeblazen krijg. Hij blijkt een voorvechter van mijn nagedachtenis, een verdediger ook van de fictie. Wil ik weten hoe er op ...

Eliza keek hem recht in de ogen. ‘Zeg zulke dingen niet als je het niet meent,’ zei ze.

Benedicto’s hart klopte in zijn keel. ‘Ik meen elk woord. Ik weet dat ik geen enkele verwachting mag hebben van deze avond, behalve deze dans. Maar ik zou wensen dat het anders was.’

Benedicto Mingelis is een eenvoudige, Curaçaose jongeman die op de plantage van zijn ouders woont. Samen met zijn familie bewerkt hij het land. Hij is een begenadigd danser en treedt op met een folkloristische groep...

Een man schrijft in een lunchroom notities over zijn grootvader, hoe hij die zich herinnert. Eerst vanuit het perspectief van een kind, later vanuit het heden waarin hij ronddwaalt door het lege huis waar zijn grootvader ooit woonde. Hans Muiderman reconstrueert in De lunchroom het verleden niet, maar hij onderzoekt het. Hij schrijft over wat nog rest: de onvolledige vervormde herinnering. Wat niet in je herinnering past vergeet je en wat aan je herinnering ontbreekt verzin je er gewoon bij. ...

“Ziek zijn is een geweldige mogelijkheid om alle wielen van de wereld opnieuw uit te vinden. Eigenlijk zou iedereen het een tijdje moeten proberen.”

De hoofdpersoon in Wat een tuin ziet als hij slaapt is door ziekte aan huis gekluisterd. In haar dagboeken doet zij verslag van een woelig heden en verleden, terwijl de tuin onder haar raam de wacht houdt.

“Mijn slaapkamer is mijn lichaam. De uitpuilende kledingkast een pompend hart. De ramen ogen die zich openen en sluiten.”

Stapje voor ...

Als een rode draad loopt in deze debuutbundel Djam karet / Elastiektijd een groot verlangen naar vrijheid van het Zuid-Molukse volk. Bijna vier eeuwen gekoloniseerd door Nederland, waardoor de Zuid-Molukse geschiedenis ook Nederlandse geschiedenis is, daarna overheerst door vreemde mogendheden.

Het litteken (fragment)

De ondraaglijke pijn

gevoelloos met de jaren.

Het litteken een aandenken.

De volgende overheerser

overspoelt zijn land met regels

verpakt in een wet.

Het recht van de sterkste.

...

Acht jongeren in een psychiatrische jeugdkliniek, één heeft er een boek over geschreven…:

Als de dood zucht, houd ik mijn adem in.