"Zeeuwse vrouwen geportretteerd in word en beeld. Het begrip "Zeeuws meisje" is achterhaald, de stigma's nog levend. Er lijkt een overtuiging te bestaan dat Zeeuwse meisjes op klompen lopen, boter karnen, koeien melken en veel kaas eten. Hoe dat beeld is ontstaan weet ik niet, maar hoe komen we ervan af"

In dit boek herinneren 24 Zeeuwse ooggetuigen zich hun Tweede Wereldoorlog. Jong waren ze toen, in de jaren 1940-1945: Kind, puber of bijna volwassen. Vijfenzeventig jaar later vertellen ze ons hun verhalen over bommen, onderdrukking, chaos, paniek. Maar ook over avontuur,vriendschap, heldendom, doorzettingsvermogen. Van Bruinisse tot Eede, van Westkapelle en Vlissingen tot Terneuzen. Verhalen die zei nooit vergeten en die het waard zijn om gehoord te worden. Juist nu.