Op 1 juli 1863 werd de slavernij door Nederland afgeschaft. Officieel kwam op die dag een eind aan tweehonderdvijftig jaar gruwel en knechting van meer dan een half miljoen Afrikanen en waren de slaven in Suriname en de Caraïben vrij. In werkelijkheid moesten ze echter nog tien jaar lang voor hun basra blijven werken, ook al moest die hen daar sindsdien een karig loon voor uitbetalen.

In 2023 is het honderdvijftig jaar geleden dat de slaven pas echt hun vrijheid hervonden. Ter gelegenheid d...

Hij stond bij het hek. Bewegingsloos als een afgeknotte boomstam. Zijn blik was vast op haar gericht. Ze aarzelde nauwelijks en liep in zijn richting. Hij bleek een van de militairen te zijn, die de vorige avond zo klunzig de vlag hadden gestreken, zag ze. Dat was eigenlijk wel een aandoenlijk schouwspel geweest; gevaar viel dus amper te duchten.

Lotte Stigter besluit op een dag tegen de zin van haar dominante vader en met stilzwijgende steun van haar moeder deel te nemen aan een vrouwenvre...

Durk Snoad - wa ken him net? Yn 1971 ferskynde Rink van der Velde syn skelmeroman Feroaring fan lucht. It boek waard in klinkend sukses en neffens de ferhâldingen in absolute bestseller.

Durk Lugtigheid, alias Durk Snoad, is de heit fan in húshâlding mei tolve bern en wennet earne djip yn de Sweachster bosken, yn in âld klinte. In asosjale húshâlding, sa soe it spultsje tsjintwurdich bestimpele wurde. Durk Snoad libbet meast fan de steun fanwegen net te kontrolearjen rêchklachten en f...

Wie ben ik echt? Wij, moderne westerlingen, hebben de tijd om hierover na te denken. In luxe.Op een dag besloot ik me Eva te noemen omdat ik nooit een Evelien ben geweest, al heette ik officieel zo. Mijn adoptieouders hadden beslist dat ze geen Eva wilden adopteren, maar een Evelien. 'We zijn niet Bijbels en vonden het geen mooie naam,' zei ma daar een keer over. Dat zei ze pas na lang aandringen. Toen ik al over de dertig was.Tot mijn zeventiende heb ik niet geweten dat ik eigenlijk een Eva ...

Vandaag is het twintig juni, de datum van papa's arrestatie en de sterfdag van drie zekerheden: vrijheid, veiligheid en vanzelfsprekendheid. Op die dag moest ik leren dat vrijheid geen vrijheid hoeft in te houden, dat veiligheid geen veiligheid hoeft te garanderen en dat een vanzelfsprekendheid geen vanzelfsprekendheid hoeft te zijn. Daarom is twintig juni mijn persoonlijke vierde mei en hij wordt elk jaar herdacht, ook vandaag..

Na het herseninfarct van een jaar geleden zit Vera de Keyzer in ...

‘Jouw ouders zijn niet wie je denkt dat ze zijn…’ Hij begon nu tegen zijn gewoonte in te hakkelen en keek naar Marthe.

‘Dat wil zeggen, die mensen die op het politiebureau zitten, zijn niet je echte ouders. In de jaren dat je opgroeide, zijn zij jouw pleegouders geweest,’ vulde zij aan.

Het kwam als een opluchting. Dat zij werkelijk mijn ouders waren, beiden of een van hen, had ik mij eigenlijk nooit kunnen voorstellen.

Stephan Winterson groeit eind veertiger jaren van de vorige e...

Als Thomas in de spiegel kijkt, ziet hij een succesvol manager. Hij heeft de zaken goed in de hand; een warm gezin en een prachtig huis.

Hij heeft wel zorgen. Zo is er die brandstichting waar zijn vrouw overspannen van raakt. Zijn verleden blijft hem kwellen; de positie die hij had in het onhoudbare huwelijk tussen zijn ouders die een spel met elkaar en met hem speelden. Maar ik was nog een kind, een kind dat de spelregels niet kende!

Op een dag knapt Thomas af. Om zichzelf te hervinden reist...

Een paar maanden na de dood van zijn beste, oudere vriend Daaf, reist filmkenner Léon van Amsterdam naar Italië. In zijn koffer in zeven plastic potten de as van Daaf; kort voor zijn sterven heeft die aan Léon gevraagd de resten te verstrooien op de plaats waar hij de beste tijd van zijn leven had. De reis, per trein, voert kriskras door Europa: Brussel en Moresnet, Sète en Parijs, Karlovy Vary en Venetië.

De wereld is in de ban van een nieuw, geheimzinnig virus met invloed op je slaap,...

'Tergend langzaam beweeg ik over het gras tot vlak voor me de trampoline opdoemt. Als ik dichterbij kom, zie ik Pepijn op en neer springen alsof zijn leven ervan afhangt. Mijn schouders zakken en nu pas merk ik dat ik ongemerkt mijn adem inhield.

Pepijns ogen zijn gesloten, zijn krullen plakken als verlepte pijpenragers op zijn hoofd. Het is een wonder dat hij niet uitglijdt nu de trampoline is veranderd in een zwempoel. Water spettert alle kanten op, het spat op mijn gezicht en belemmert me ...

Dramatische omstandigheden en gemaakte keuzes van vele jaren geleden beheersen de hoofdpersonen van dit boek. Het schetst de absurditeit in het menselijk bestaan waar soms je vijand later je redder kan zijn.

In deze meeslepende en aangrijpende roman toont Johan Frye de transformatie van een criminele geest onder invloed van de louterende werking van kunst. De ziekelijke hebzucht en het verraderlijke misdadige gedrag van Freek Verburg worden geleidelijk aan overstemd door hamerende gewetensvrag...