De relatie tussen reclameman Nico Dorlas, halverwege de veertig, en zijn jongere vriendin Désirée staat op springen. Dorlas' aanhoudende drank- en drugsconsumptie, zijn handtastelijkheid en zijn aan paranoia grenzende verlatingsangst vormen een dodelijke combinatie. Als Désirée de benen neemt, rest Dorlas één conclusie: zij moet sterven, en hij zal met zijn vriendin ten onder gaan.

Dorlas wordt bijgestaan door Ernst Quispel, de advocaat uit Advocaat van de hanen (1990), die twintig jaar...

Inez van Dullemen heeft de kracht en de verbeelding om haar lange leven en zestigjarig schrijverschap onder de loep te nemen. In deze memoires doet ze dat met die onuitwisbare poëtische toon die haar zo eigen is. Ze wisselt dagboekbladen af met weemoedige herinneringen aan haar ouders. Haar huwelijk met theatermaker Erik Vos brengt haar op tal van plaatsen, waar zij als scherpzinnig observator de repetities en voorstellingen bekijkt. Doorvoeld en doorleefd zijn ook haar reisreportages over A...

De virtuoos is een uitzonderlijk liefdesverhaal dat zich afspeelt in en rondom de koetsen, kerken en afgelegen havens van het achttiende-eeuwse Napels. De Napolitaanse hertogin Carlotta zit in een met kaarsen verlichte loge om zich daar een seizoen lang te laten betoveren door de zingende stem van de mannelijke sopraan Gasparo. Zijn deugd schuilt niet in zijn karakter maar in de kunst, zijn virtuositeit. Het verhaal speelt in een omgeving en periode waarin nagedacht en gediscussieerd wordt ov...

Zwarte doos is de briljante roman waarmee Amos Oz eind jaren tachtig als schrijver zijn naam vestigde. Zoals aan de hand van de vluchtgegevens in het onverwoestbare kistje de oorzaak van een vliegtuigongeval wordt gereconstrueerd, zo kan de lezer uit de brieven waaruit deze roman bestaat opmaken wat is misgegaan in de levens van de vier hoofdpersonen. Het boek opent met een brief van Ilana Sommo-Brandstetter aan haar voormalige echtgenoot, Alexander Gid’on, met wie zij zeven jaar geen conta...

‘Een is er, die mij echt ziet die middag, een jonge aalscholver. Ik heb hem uit de verte waargenomen als vlek in de rotswand en ben naar hem toe gezwommen, de laatste meters steeds voorzichtiger, omdat ik er zeker van was dat hij zou opvliegen als ik te dichtbij kwam. Ziet hij me niet, is hij niet bang voor me, wacht hij op zijn ouders, kan hij niet vliegen? Ik weet het niet, maar hij laat mij tot vlak bij zich komen. Wel draait hij zijn kop een onmenselijk aantal graden, zodat hij de hele ...

‘Soms wordt het mij te bar’

‘Ook een huisbediende kent zijn grenzen, al is hij maar een eenvoudig iemand. Het kan gebeuren dat zijn werkgever het te bont maakt, als ik mij zo mag uitdrukken. En dan wordt het personeel met de nek aangekeken zodat een ontslag op zijn plaats is. Het past me niet om namen te noemen, maar heer Olivier heeft mij enkele malen genoopt om mijn biezen te pakken.

Altijd keerde ik dan op mijn schreden terug. Want hij leidt een veelbewogen bestaan waar men zelfs boeke...

De in elkaar hakende verhalen in Onder vrienden spelen zich af in de fictieve kibboets Jikhat, halverwege de jaren vijftig. Ze schetsen wonderlijk subtiele portretten van een aantal inwoners van de kibboets, die eigen dromen hebben en persoonlijke pijn ervaren in de schaduw van een van de grootste collectieve dromen uit de geschiedenis van de twintigste eeuw. Een vader wiens jonge dochter gaat samenwonen met een kibboetslid van zijn eigen leeftijd; een echtgenote die een aangrijpende brief sc...

In de publicaties uit Mandarijnen op zwavelzuur bestudeerde Hermans naar eigen zeggen ‘mislukkelingen’ die ‘met elkaar de mislukking van de Nederlandse literatuur uitmaken’. Hij zette daarmee de ‘mandarijnen’, schrijvers die ook critici, juryleden en redacteuren van literaire tijdschriften waren, op zuur. De stukken veroorzaakten heftige reacties. ‘Heeft een schrijver het recht een gruwelkamer in te richten voor zijn medemensen?’

vroeg een recensent zich af. Hermans zelf vond ...