Een fascinerend gesprek tussen de Nobelprijswinnende auteur en een psychotherapeut over fictie, werkelijkheid en de verhalen die we voor onszelf verzinnen.

Wie een roman van J.M. Coetzee leest, weet: deze personages zullen mij altijd bijblijven. Van David Lurie's innerlijke strijd in In ongenade tot de filosofische beschouwingen van Elizabeth Costello; als lezer begrijp je pijnlijk goed hun twijfels en beslissingen.

In Het goede verhaal gaan Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee en psychoanalytica A...

Na twee jaar gevangenschap in Westerbork en Theresienstadt moest Ida Simons haar veelbelovende carrière als concertpianiste opgeven. In 1959 debuteerde zij als romanschrijfster met het veelgeprezen - maar ten onrechte in de vergetelheid geraakte - Een dwaze maagd. Een portret van een jong meisje in de jaren twintig en een humoristisch en liefdevol beeld van Joods familieleven in Antwerpen, Den Haag en Berlijn.

De ouders van Gittel leven als kat en hond. Haar vader 'was een sjlemiel en hij wis...

'Schaamteloos, niet publicabel', was het ongezouten oordeel over de roman De thuiswacht van Alice van Nahuys, uitgeefster bij Querido. Ook uitgeverij Scribner's in New York, waar En de akker is de wereld al vele jaren een winstgevende uitgave was, reageerde afwijzend. Het is 1954. Een vrijmoedige roman als De thuiswacht paste niet in deze tijd. Collegaschrijver Marnix Gijsen noemde het boek echter een meesterwerk, en uiteindelijk verscheen het zowel in Nederland als in de VS. Daar is het nog ...

Voor de lezers van Gardams Onberispelijke man

-trilogie een heerlijke nagalm, voor de Gardam-newcomers een

prachtige introductie. Edward Feathers, intussen bijna

negentig, en zijn buurman en rivaal Terry Veneering zijn

bij een oude vriendin (Betty's vriendin Dulcie) voor een

etentje uitgenodigd. De elfjarige kleinzoon uit Amerika

is er op vakantie, en Dulcie verlangt in deze koude natte

winter in Dorsetshire duidelijk ook nog naar een ander

gezelschap dan dat van Little Herman die de rust van

...

De foto's in dit fotoboek (gemaakt met wat John Coetzee zijn 'spy camera' noemt) dateren uit de laatste twee jaar van Johns middelbare schooltijd in de jaren vijftig, toen de familie Coetzee van Worcester naar Kaapstad verhuisde. De afbeeldingen bieden een kijkje in zijn jeugd, door zijn eigen lens vastgelegd. Hij laat ons zijn wereld zien en wat hem toen het meest interesseerde: vrienden en leraren op school, cricketwedstrijden, de omgeving

van Kaapstad, de voorouderlijke Karoo boerderij en h...

Het Boekenweekgeschenk van 1950 heette De zaak Beukenoot. De CPNB had Nederlandse schrijvers gevraagd een verhaal in te zenden. Bij publicatie was het aan de lezers om uit de lijst met namen achter in het boekje de juiste auteur te kiezen. Slechts 427 van de 16.400 inzenders raadden het goed: de auteur was niet W.F. Hermans, niet Johan Fabricius, maar Marianne Philips. Ze schreef hier voor de tweede keer in de geschiedenis van het CPNB het Boekenweekgeschenk.

In De zaak Beukenoot volgen we de...

Het is een opvallend fenomeen: vele internationale, bijzonder gewaardeerde en om hun taalgebruik geprezen schrijvers komen uit een meertalige regio. Denk aan Franz Kafka, Günter Grass of Herta Müller. Zonder twijfel valt met De engel van het vergeten een schrijver te ontdekken die daar ook toe behoort: Maja Haderlap.

Net als de auteur geboren in de eeuwenlang bevochten grensregio tussen Oostenrijk en Slovenië, groeit de hoofdpersoon op in een bosarbeidersgezin onder de hoede van haar groo...

Het is een kunst om in deze tijden liefdesgedichten te schrijven die de clichés mijden als de duivel het wijwater. Niemand beheerst deze kunst beter dan de met de VSB Poëzieprijs bekroonde dichter Mark Boog. Liefde in tijden van brand ademt de vrijheid om over de liefde te schrijven, zonder de voor de hand liggende emoties letterlijk te benoemen. Mark Boogs liefdesgedichten zijn in hun taal lichamelijk, aards, met oog voor de buitenwereld en voor de tijd van nu. De wereld staat in brand zoa...

‘Het goede nieuws is dat je vanaf nu kunt roken zoveel je wilt, het heeft geen belang meer,’ krijgt Jimmy van zijn huisarts te horen. Jimmy veracht de dood en rookt het liefst de hele dag. Sigaretten, zo vindt hij, getuigen van stijl, en hij denkt dan ook met weemoed terug aan zijn favoriete merk Davros. Vijftig jaar lang rookte hij een à twee pakjes Davros per dag, maar toen ging het merk failliet en moest hij noodgedwongen overstappen op sigaretten van mindere kwaliteit. Nadat de dokte...