Traan niet

Op het moment

dat jij langs komt

bij mij,

kom maar zacht,

langzaam en robuust

met stappen

die de aroma’s

van verte bezitten,

van verre hemelen

en onze boodschappers

van licht op ons pad.

Traan niet voor mij,

enkel met een glimlach

uit blijdschap

dat jij mij bezoekt.

CAMERA:

De camera zet fluisterend

Woorden om in beelden

De ogen zwenken luisterend

Naar wat het scherm verbeeldde

De camera omlijnt de tekst

Trekt kaders om het landschap

Het beeld lijkt onvervalst behekst

Met toverij verwantschapt

Alsof een woord nu niet meer klinkt

Maar in verbeelding helder zingt

Met alle tongen los

In de meeste donkere of verdrietige dagen voel je je soms erg alleen. Je denkt dat er niemand met je wil praten maar toch sta je nooit alleen. Uit onverwachte hoek is er altijd wel iemand die naast je komt staan. Die je wat steun en kracht geeft om toch weer verder te gaan. Ook al had je dit in dagen met moeilijke of verdrietige momenten helemaal niet verwacht.

”Vanuit een andere hoek” bevat vleugen verhalende realiteit en zienswijzen die je wellicht herkent.

Ook heeft het iets van poëtisch proza of prozaïsche poëzie.

Ook humor, (on)dubbelzinnigheden en absurditeiten die je de wenkbrauwen doen fronsen.

Soms terug in de tijd, soms momenten van nu, maar niet zelden een stap vooruit.

Maar blijf het ook zo nu en dan vanuit een andere hoek bekijken. Want dat is waar het dikwijls vandaan komt.

Verder verbreedt het daardoor - meer dan wellicht verwa...

"Mijn dossier is mijn CV," is nu het motto van deze GGZ ervaringsdeskundige. De weg naar een gelukkiger leven duurde lang en was een zware klim. Overspoeld door zintuiglijke prikkels en heftige emoties, was tomeloze fantasie haar beste vriend. Door het gevoel een buitenaards wezen te zijn tussen de mensen, dompelde Margriet onder in eenzaamheid. Het dreef haar bijna tot waanzin. Het schrijven van gedichten gaf haar inzicht in zichzelf en langzaam kwam vanuit dit aanvankelijk gesloten proces s...

"Afgedreven pennenvruchten" is het debuut van Ton van de Laar. Het bevat korte, humoristische gedichtjes in de traditie van de plezierdichters. Light verse pur sang. Bij enkele gedichten geeft Van de Laar zijn visie op de gebruikte versvorm, naar eigen zeggen om de bundel 'toch nog enige relevantie te geven'. Het zij hem vergeven.

Over de inhoud

Dit boek bevat naast korte uitspraken, die grappig, paradoxaal of absurd zijn, ook beknopte teksten, die al dan niet serieus bedoeld zijn. Sommige Rimpelingen rijmen, andere niet. De tekeningen illustreren een aantal teksten en voegen daaraan de meerwaarde van hun eigen beeldende dimensie toe.

Ze kennen elkaar uit Meppel.

Kwamen in hetzelfde café.

En raakten aan de praat.

Teken jij?

Joh, ik schrijf.

Wat teken jij dan?

Nou dit.

En wat schrijf jij dan?

Nou dat.

En voor de rest?

Ach, een beetje flierefluiten.

Dan wordt dat de titel, zei Reinier van Delden.

Is goed, zei Joren Hans.

Reinier van Delden schreef eerder 'Zonder al te veel pretenties' (2018), 'Maar goed …' (2019) en 'Ik doe wat ik kan' (2020).

Joren Hans is een illustrator met een duidelijke signatuur. Tevens is hij muzi...

Ik hou van je stem

Ik hou van je stem

in mijn hoofd

en mijn hart.

Ik hou van je

aanwezigheid,

ooit in mijn leven

voordat jij plotseling

afscheid nam.

Je stem was

van verte

in een gebroken hart

van een kind.

Ik hou van je stem

in mijn ziel

diep binnenin.

'In het lijden van het leed', poëzie over 'lijden' en 'leed'.