Louis Zoethout is een gerespecteerd beeldend kunstenaar, maar rond zijn zeventigste worstelt hij met de wereld en met

zichzelf. Zijn nieuwe tentoonstelling oogst grote waardering, tot een jonge vrouw een kritisch krantenstuk publiceert waarin hij wordt neergezet als een belegen seksist. Zijn schilderijen blijken genderbevestigend, verheerlijken grensoverschrijdend seksueel gedrag. Kortom: hij promoot ‘toxisch gedachtegoed’. Zo ontstaat er een enorme mediarel, wordt de kunstenaar een nati...

Na de breuk met haar vriendin heeft Kaja, een kunsthistorica, nood aan een nieuwe uitdaging. Ze besluit een interview af te nemen van een oudere kunstenaar wiens werk haar al een hele tijd intrigeert. De échte drijfveren van de kunstenaar, die wil Kaja op papier zetten, maar helaas laat de kunstenaar Kaja slechts schoorvoetend toe in zijn leven. Toch komen na verschillende korte gesprekken, op allerhande plaatsen in de buurt van zijn besloten atelier, de innerlijke worstelingen van de kunste...

In Spijkers in de wolken borstelt Jan Vanriet het portret van het einde van een levenslange vriendschap, die tussen de dichter Gaston Boesmans en de schilder Louis Zoethout. De namen zijn fictie, maar de aandachtige lezer kan al gauw deduceren over welke figuren het in werkelijkheid gaat. Ontwapenend en pijnlijk eerlijk weet de auteur zijn generatie te vatten, een generatie van zeventigers en tachtigers, wegdrijvend van het leven, zoekend naar betekenis, verlangend om het roemrijke verleden v...

Jo is een notoir mooie jongen, die dat zelf ook wel weet. Na een turbulente, bij tijden erg wrange jeugd, beslist hij om in een kloosterorde in te treden, waar hij in een dubieuze relatie met een priester verstrengeld raakt. Die leert Jo drinken, schenkt hem een wagen en neemt hem mee op plezierreisjes.

Net voor zijn eigen wijding treedt Jo alsnog uit en verhuist naar de grootstad. Hij stort zich in het bruisende uitgaansleven van de jaren 70 en leert zijn seksualiteit te omarmen. Hij ontmoe...

Teruggetrokken in Toscane overschouwt maestro Vittore zijn leven. Als wijnboer maakte hij fortuin, maar geluk kon het hem niet brengen. Dat liet hij achter in Algerije, het land dat hij eens zijn thuis noemde. Wat hem nog restte, was zich vastklampen aan een wereld die met elke ademstoot iets meer verdwijnt.

Ronddwalend in zijn kasteel, keert hij terug naar Noord-Afrika. Naar de wijngaard waar hij opgroeide, naar zijn jaren als legionair in het vreemdelingenlegioen en naar zijn rol in de Alge...

Het schrijverschap?

Soms een verhullende mantel der liefde.

Vaker een doorzichtig afleidingsmanoeuvre.

In dit boek doet de auteur uit de doeken waar hij al die jaren van leefde.

Max Temmerman (Brasschaat, 1975) schreef eerder vijf dichtbundels en twee romans. Zijn werk werd genomineerd, vertaald, gebloemleesd, gelauwerd en verguisd in binnen- en buitenland. Zijn gedichten vonden hun weg naar affiches, vuilkarren, tijdschriften, tentoonstellingen, draagtassen en geboortekaartjes. Hij verhul...

Liegen kan je nog niet, vrees ik. Liegen is een van de meest complexe menselijke vaardigheden. De dag dat je consequent kan liegen en de leugen handhaven, verklaar ik je voor genezen.’

Voor Max Costa, een redacteur bij een prestigieuze Franse uitgeverij, is de onstuimige auteur Makarov een hindernis te veel in zijn leven. Makarov heeft zijn lezerspubliek al lang veroverd en voelt niet dezelfde druk als Costa om snel een nieuwe roman te publiceren. Na veel toegevingen slaagt Costa er toch in...

In de uitloper van een verwilderd bos staan twee oude caravans en een vervallen boshut. Daar heeft Maxime zich teruggetrokken, ver weg van de kunstwereld. Schilderen doet hij niet meer, maar aan het registreren van de wereld blijft hij trouw. Hij leeft in afzondering en houdt er zijn eigen rituelen op na. Mettertijd gaat hij mensen uitnodigen. Onbekenden, die hij instructies geeft en observeert met de toewijding van een voyeur. Een van hen is Edith, een lingerieontwerpster op de vlucht voor h...

Saul Invictus was ervan uitgegaan dat de dag des oordeels netjes

aangekondigd zou worden, al dan niet met enkele Bijbelse plagen

erbij, maar dat spektakel bleef uit. Jammer genoeg was het

een doodgewone lentedag – een dinsdag in godsnaam – waarop

hij vernam dat een intergalactische ijsklomp onze aardkloot

aan gort zou rammen. Gelukkig heeft Saul niet veel om voor

te leven. Zo gaat dat met subversieve klootzakken, die zien iets

sneller de zinloosheid der dingen in. Hij zou dus rustig wachten

op het einde der tijden, dat eigenlijk niets te vroeg kom...

‘Ik woon hier graag, hoor. Het is hier rustig. Ik hou van het groen, van de tuin, van de rust en de vogels. Ik heb een atelier en ik ben nog niet in elkaar geslagen op straat.’

Een pasgehuwde man trekt met zijn echtgenoot in het huis van zijn schoonouders, die elders hun geluk opzochten. Hoewel de woning aan het einde van de straat comfort biedt, worstelt de jonge schilder met die nieuwe werkelijkheid. Alsof hij zijn best heeft gedaan om zich aan te passen naar de normen, enkel en alleen ...