Rauw en kwetsbaar, doorleefd zonder aanmatigend te zijn! Een puur staaltje van veerkracht en liefde die samen gaan met een levens veranderende situatie waarin marginalisering een gedegen gevaar vormt voor ieder die dit ondergaat. Soms kritisch op verschillende instellingen die nu vooral zand lijken te strooien in de motor van de mantelzorger. Daarbij niet voorbijgaan aan het geluk dat onze wieg in dit land heeft gestaan en de wetenschap dat er in Nederland legio voorzieningen zijn om te kunne...

Het meisje, nog een baby, heeft geluk dat de buren actie ondernemen. Moederziel alleen, gewond in een leeg huis in de late winter van 1942, wordt ze gered. Kan er uit zo'n hoopje ellende iets goeds groeien dat zich blijmoedig staande weet te houden in alle seizoenen van het leven?

De gebeurtenissen waarover ik in dit boek vertel, gaan deels over mijn leven, maar misschien wel meer nog over anderen. Het zijn verhalen over mensen die in mijn leven een belangrijke rol spelen, of gespeeld hebben. Ik zie mezelf als het doorgeefluik voor de verhalen die zich door de jaren heen zoal in mijn hoofd verzameld hebben. De verbindende factor in al die verhalen is vaak muziek.

De verhalen van mijzelf zijn als een soort solo voor de dirigent: dan hoor je dus niks... pas wanneer de mu...

Samen met zijn vrouw Marianne zorgt Sjef sinds 2002 voor zijn schoonmoeder Mary.

Als Mary in 2006 de diagnose Alzheimer krijgt zullen hun drie levens ingrijpend veranderen.

Vanaf de eerste jaren thuis, tot haar overlijden in het Verpleeghuis beschrijft Sjef op indringende wijze de problematiek waar mantelzorgers van een dierbare met een vorm van dementie, mee te maken krijgen. De opdracht “meebewegen” blijkt vaak erg ingewikkeld.

Het leven op een gesloten afdeling van een Verpleeghuis wor...

Er zijn nog weinig levensverhalen geschreven door oudere vrouwen met (hoogfunctionerend) autisme. Marjolijn Schreiver (1953) heeft een ogenschijnlijk normaal leven geleid, met opmerkelijke missers en situaties waar ze niet goed uitkwam. Totdat ze op haar 65ste de diagnose autisme krijgt. Dit verwerkt ze op een heel persoonlijke manier in deze niets verhullende autobiografie, met begrip en een scherp oog voor waarin zij anders is dan haar medemensen. Andere autisten zullen herkenning en steun ...

Ria van der Linde-Pollemans is geboren in het jaar 1943 in Oude-Tonge. Daar heeft zij als negenjarig meisje de watersnoodramp meegemaakt. Ria heeft deze vreselijke nacht in dit boek beschreven. Het is haar verhaal van de storm, het hoge water en de kou. Door het schrijven van haar eigen verhaal beseft ze nog meer hoeveel geluk zij heeft gehad. Met vijf van de tien kinderen gingen ze op pad door het ijskoude water om hopelijk het dorp te bereiken. Wat een geluk hadden ze om te mogen overleven....

De auteur is een dochter met een goede band met haar moeder. Wanneer moeder na eerst een lichte vergeetachtigheid uiteindelijk de diagnose ziekte van Alzheimer krijgt, komt er heel wat op het pad van deze dochter. Dit pad wordt bewandeld vanaf de diagnose, als moeder nog thuis woont, tot aan het einde in het verpleeghuis. Een pad van humor, verdriet en boosheid. Boosheid, niet alleen vanwege deze ziekte, maar ook – vanuit de eigen kennis en ervaring van de auteur – met betrekking tot de k...

In het laatste deel van deze passievolle trilogie vervolgt de schrijfster haar zoektocht naar geluk en de zin van het (aardse) leven. Nog één keer stort ze zich in een bewogen romance. Zou deze attente en intelligente man de Ware Liefde zijn? Hij heeft ook nog een dochtertje van dezelfde leeftijd als haar eigen Sarah...

Later drijft, na vele schepen achter zich te hebben verbrand, een onmogelijk lijkende missie haar, opnieuw, naar Ierland. Daar vindt ze andere, ‘onvoorwaardelijke’ lief...

In dit boek lees je hoe het leven van Hans en Marleen, twee vitale pensionado’s, die nog heel veel plannen hadden voor de toekomst, in één nacht veranderde in een leven waarbij Hans in een rolstoel kwam en afhankelijk werd van het mantelzorgen van Marleen.

Het is geen huilboek, maar Hans probeert weer te geven wat er in je om gaat en welke praktische dingen er allemaal moeten worden aangepast als je in hun situatie belandt.

Hij probeert met de nodige humor en relativeringsvermogen hun sit...

Incest is als een gelijmde vaas. Zij is weer heel, misschien gevuld met het prachtigste boeket, maar de scheuren vervagen nimmer. In “Niet aankomen, niet afvegen” verhaalt de schrijver onverbloemd over de incest door zijn stiefvader. Een homoseksuele man die een moeder met kinderen trouwt, zonder echt van haar te houden. Elf jaar misbruik, manipulatie en de ontkenning ervan door de moeder. Door zijn intimiteit te delen wil de schrijver, ouders, verzorgers, oppassers, leerkrachten en sport...