‘Huwelijksverhalen’ is een bundeling van Mensje van Keulens verhalen over het huwelijk. Het begon meteen al met haar debuut, ‘Bleekers zomer’, dat in 1972 als een bom insloeg en Mensje van Keulen onmiddellijk hoog op de Olympus van de literatuur plaatste. Maar ook in de decennia daarna koos ze regelmatig het huwelijk tot onderwerp van haar verhalen, die stuk voor stuk een zowel meedogend als meedogenloos inzicht geven in de inspanningen die nodig zijn om een huwelijk te laten slagen. ...

Na vijftien jaar stilte maakte Helga Ruebsamen in 1988 een comeback met de verhalenbundel 'Op Scheveningen'. In veel van haar verhalen gaat de voorkeur uit naar personages met een, op zijn zachtst gezegd, non-conformistische levensstijl, zoals Koos en zijn moeder Cootje in hun Scheveningse volksbuurt. Met evenveel plezier beschrijft Ruebsamen in `De meisjes uit Marlot de zusjes Cateau en Emilie uit de gegoede burgerij, die feestend en drinkend hun ondergang tegemoet gaan.

Voor 'In stukjes' kijkt Marc-Marie Huijbregts in de spiegel - voorbij de verhulling van zijn theatrale alter-ego. Zo ontstaat een eerlijk, bij vlagen hilarisch en aangrijpend zelfportret - vol zelfspot, maar ook vol pesterige humor.

Mensje van Keulen heeft vanaf het begin van haar schrijverschap over poezen en katten geschreven en is dat altijd blijven doen: gedichten, verhalen, kattencorrespondentie, kwinkslagen, journalistieke verslaggeving en bijdragen aan de Poezenkrant. Voor het eerst in vijftig jaar schrijverschap worden al deze teksten, met illustraties, samengebracht in Het Kattentheater.

In 'Ik moet u echt iets zeggen' komen ogenschijnlijk gewone mannen en vrouwen aan het woord die reden genoeg hebben om het leven niet altijd als een feest te omarmen. Wat aanvankelijk een doodgewone situatie lijkt mondt uit in de naakte waarheid, soms subtiel onthuld, soms als een mokerslag uitgedeeld: een vrouw meldt aan de ontbijt tafel achteloos en totaal onverwacht dat ze wil scheiden, een andere vrouw neemt wraak op haar bedillerige echtgenoot door de erfenis van zijn moeder een rol te l...

Deze verhaaltjes zijn van mijn land. Ik ben in Suriname geboren. Het land van de eeuwige zonneschijn. A. de Kom.Met bovenstaande woorden opent Anton de Kom zijn Anangsieh tories, zijn verhalen over de slimme, gewiekste spin die bekend is in de Surinaamse en West-Afrikaanse volkscultuur. De Kom, die in 1933 door de koloniale regering uit Suriname werd verbannen, gaf zijn eigen draai aan deze verhalen en vertelde ze aan zijn kinderen: over Asihmah de Bloeddrinker, Purperhard en de Rode Mier, en...

In ‘Vijf vrolijke verhalen’ verkent en verfrist Adriaan van Dis de thema’s die hem blijven bezighouden: de omgang met vluchtelingen zoals we die kennen uit ‘De wandelaar’; de rol van een goedwillende Europeaan, reizend door een conflictgebied in de Hoorn van Afrika; en de wanen van een door oorlogsherinneringen geplaagde vader. Ook bezingt hij het kustdorp van zijn jeugd – de plaats waar voor hem alles begon. Er wordt met een excentrieke dame in de tijd gereisd. Vijf keer wordt de...