De tocht van het kind & Daniël Maandag: fantasieën en herinneringen. In De tocht van het kind zijn het Yvonne Keuls' herinneringen aan haar eerste zeven levensjaren in Indonesië, aan haar moeder en aan de boottocht naar Nederland. In Daniël Maandag zijn het de herinneringen aan haar jeugd in Den Haag tijdens de oorlogsjaren en aan haar vader. Met haar fantasie heeft Yvonne Keuls alle elementen aan elkaar verbonden.

In afscheidswals heeft meesterschrijver Milan Kundera een aantal personen bijeengebracht in een badplaats van vergane glorie. Allemaal zijn ze op zoek naar geluk, waardoor ze nu eens worden aangetrokken en dan weer worden afgestoten. Kundera bespeelt de figuren die meedoen aan de dans van het leven tegelijkertijd met humor, sarcasme en tederheid.

Na Geheim van het geloof (1996), Nochtans zal ik juichen (1999), Romeinse brieven (2001) en Klokkenluider van Sint Jan (2004) de vijfde bundel in deze reeks van de hand van de priester Antoine Bodar. Opstellen over cultuur en kunst, Bijbel en Kerk, geloof en wetenschap – met bijzondere aandacht voor Rome en de elkaar in 2005 opvolgende pausen Joannes Paulus II en Benedictus XVI, Europa en haar Christelijke wortels, liturgie en oekumene.

Wie belang stelt in godsdienst als niet uit de openbaar...

Stalingrad: de wreedste veldslag van de Tweede Wereldoorlog, de titanenstrijd tussen Stalin en Hitler, die zes donkere maanden duurde en een keerpunt in de geschiedenis zou betekenen. Van een weelderige stad aan de oevers van de Wolga veranderde Stalingrad in een inferno, waarin honderdduizend mensen zouden verschroeien in het vuur van bombardementen of bevriezen in de meedogenloze Russische winter.

In Stalingrad doet Antony Beevor niet alleen verslag van een oorlogsstrategie, maar laat hij vo...

Hoe komt het dat we vaak geen enkele zeggenschap lijken te hebben over wat we

denken? Waarom gaan we steeds méér denken als we gebukt gaan onder beknellende

gedachten? En hoe komt het dat we onszelf bij een toekomstige vervelende gebeurtenis al weken van tevoren lastig vallen met angstige gedachten erover?

In zijn nieuwe boek ontleedt Jan Geurtz het verschijnsel denken, en toont hij aan dat het onze meest fundamentele verslaving is. Door ons denken, en het geloof in de echtheid van onze ged...

In 'Als ik nee zeg, voel ik mij schuldig' legt psychotherapeut dr. Manuel Smith uit waarom de meeste mensen het zo moeilijk vinden om nee te zeggen. Waarom voelen we ons schuldig als we dat toch doen en proberen we via allerlei uitvluchten aan het nee-zeggen te ontkomen?

Dankzij dit boek kunnen veel mensen beter voor zichzelf opkomen en ervaren ze meer rust in hun leven.

Wie houdt niet van de korte stukjes van Yvonne Keuls, die door de grootmeester van het genre Simon Carmiggelt Keulsiefjes werden genoemd? Honderdduizenden lezers hebben ervan genoten. Observaties van het dagelijks leven worden door Yvonne Keuls vol humor en trefzeker te woord gesteld.

De laatste jaren waren deze columns alleen in afzonderlijke bundels te verkrijgen, maar nu op veler verzoek weer compleet verzameld in een band.

Oplevingen van het denken is het magnum opus van Martha Nussbaum. Dit meesterstuk is gewijd aan emoties. Nussbaum laat zien hoe door de eeuwen heen gedacht en geschreven is over emoties, niet alleen in de filosofie, maar ook in de literatuur en andere kunsten: zij ontleent diepe inzichten aan Dante, Joyce en Proust, schrijft over de emotionele betekenis van muziek en film, en brengt ook persoonlijke ervaringen - met name de dood van haar moeder - in stelling.

Op het gebied van het onderzoek naar sterven en dood moet Elisabeth Kübler-Ross als dé autoriteit worden beschouwd. In de ontelbare uren die ze bij stervenden doorbracht, maakte ze aantekeningen van hun gedrag en noteerde ze hun uitspraken. Het werd haar duidelijk dat zij die door de dood zijn getekend, niet aan hallucinaties lijden wanneer ze beweren gestorven personen te zien die hen opwachten. Klinisch dode blinden deelden haar mee dat ze tijdens de uittreding uit hun lichaam weer konden...

In zeven delen, die relatief los van elkaar staan maar toch één essay vormen, geeft Milan Kundera in De kunst van de roman zijn persoonlijke opvattingen over de Europese roman. Is de geschiedenis van de roman bijna voltooid? Is het zo dat in onze tijd van 'terminale paradoxen' de roman niet langer in vrede kan leven met de geest van onze tijd? Als hij nog voort wil gaan met het ontdekken van het nog niet ontdekte, als hij als roman nog 'vooruitgang wil boeken', dan kan hij dat slechts doen ...