De auteur geeft het woord aan het kind dat hij was tijdens de Shoah. Als driejarige moet hij, om te ontkomen aan Auschwitz, onderduiken bij Vlamingen uit Brussel die hem op handen dragen. Elke dag wacht hij daar, spelend met zijn schaduw, op de terugkeer van zijn gedeporteerde ouders. Komen ze nog terug? Het kind is grappig en aandoenlijk. Met zijn ironie weet de veerkrachtige auteur alle pathos te verijdelen.

Als verlicht despoot en fervent muziekliefhebber wilde koning Leopold I van het nieuwe koninkrijk België een culturele mogendheid maken. Vrijwel meteen na de Belgische Revolutie werd met zijn steun onder meer het Koninklijk Conservatorium van Brussel opgericht. François-Joseph Fétis, door Leopold benoemd tot eerste directeur van het conservatorium, had nauw contact met uitvinder Adolphe Sax. Met de steun van de overheid organiseerde hij de eerste Belgische conservatoriumklas voor saxofoon....

Urban Notebooks / Stadsschriften / Cahiers urbains

A partir d’une analyse des principaux documents d’urbanisme dont s’est dotée Bruxelles depuis le début des années 1960, l’auteur interroge la production des cadres de l’aménagement du territoire et évalue les conditions qui permettent aux acteurs de s’en saisir.

Déplaçant l’attention de la finalité des politiques vers les procédures de leur mise en oeuvre, ce regard permet une lecture nouvelle du modèle d’aménagem...

Gustave de Molinari (Luik, 1819 – Adinkerke, 1912) is vandaag vooral bekend als één van de intellectuele voorvaders van het libertarisme. In zijn tijd was hij een liberaal econoom met internationale faam. De Molinari trok de klassieke liberale principes consequent door. Zo bepleitte hij de radicale utopie van de staatloze vrije markt. Die radicale utopie ontvouwt hij in deze Soirées de la rue Saint-Lazare

De Soirées zijn opgebouwd rond twaalf gespreksavonden waarop drie vrienden – de ...

Drie liberale stedelingen, Vlaams volksvertegenwoordiger Sven Gatz uit Brussel, eerste schepen van Gent Sas van Rouveroij en Antwerps ondernemer Christian Leysen hebben de stad weer op de kaart gezet met een liberaal stedenmanifest in 2004 en een publicatie in 2005 over de stad in Vlaanderen en België op het vlak van wonen, werken, economie, fiscaliteit, mobiliteit, veiligheid, diversiteit en democratie. Hun motto was en is nog steeds ‘Stadslucht Maakt Vrij’. In dit boek gaan ze internat...

Negentiende-eeuwse maçonnieke bronnen maken in overvloed melding van gezangen die vrijmetselaars tijdens hun banketten ten berde brachten. Zingen en vrijmetselaar zijn gingen kennelijk hand in hand. Maar wat zongen zij precies? En waarover? Welk was het repertoire waaruit zij konden putten? En in welke mate droeg het zingen bij tot het maçonnieke gebeuren in het algemeen?

Indien het waar is dat mensen samen zingen om het groepsgevoel te bevorderen, dan kunnen maçonnieke liedteksten niet an...

Een blauwe progressist behandelt het leven en denken van de Belgische progressistische schrijver en politiek filosoof Charles Potvin (1818-1902). Decennialang is het stil gebleven rond hem. Deze vrijdenker liet nochtans een rijk oeuvre na van politiek en kunstkritisch gerelateerde werken en was één van de belangrijke figuren van de progressistische liberale cultuur in Brussel. Potvin stond in contact met enkele van de grootste schrijvers en denkers van zijn tijd zoals Victor Hugo en Giusepp...

De schrijver en beeldende kunstenaar Marcel van Maele (1931–2009) bekleedt een aparte positie in het Vlaamse culturele landschap. Hij was onder meer medeoprichter van het experimentele periodiek Labris en werkte mee aan het modernistische blad De Tafelronde. Met de dominante strekkingen in het poëzielandschap van zijn tijd had hij weinig uitstaans en ook aan modieuze tendensen liet hij zich weinig gelegen liggen. Hij distantieerde zich van artistieke groepsverbanden en profileerde zich vee...

De Verlichtingstraditie vormt vandaag de beste basis om duurzaam het hoofd te bieden aan de existentiële onzekerheden van het leven. Maar dan zullen we, in een samenleving die steeds diverser wordt, op een andere manier over de Verlichting moeten praten. Niet als een stel in steen gebeitelde eeuwige waarden, niet als een vorm van erfgoed. We moeten het over de Verlichting hebben als een manier van in het leven te staan; als een open project, waaraan iedereen kan deelnemen en waaraan we samen...

Pierre Stippelmans werd geboren in Sint-Truiden op 22 januari 1925, als zesde van de tien kinderen van Antoine en Hortense Menten. Op 25 mei 1943 werd hij als achttienjarige in zijn ouderlijke woning opgepakt door Feldgendarmen omdat hij lid was van een verzetsgroep. Tot 8 mei 1945 verbleef hij als politiek gevangene in verschillende kampen in België en Duitsland.

Meer dan veertig jaar na de gebeurtenissen schreef hij zijn herinnerin gen neer in Mijn verhaal (Sint-Truiden, uitgegeven in eig...