Debbie de duif is het mikpunt van onaardigheid en spot. Het lijkt wel of ze net altijd op de verkeerde plek is. Ze zegt de hele dag SORRY!

Ze krijgt hulp van een brutale meeuw, die haar leert voor zichzelf op te komen – met woorden!

Ronnie gaat verhuizen naar een nieuw land. Hij vindt het spannend om een andere taal te leren, maar vriendjes maken als je de woorden niet kent, is niet zo makkelijk.

Gelukkig duurt het niet lang voor Ronnie ontdekt dat vriendelijkheid en plezier maken overal hetzelfde zijn, waar je ook vandaan komt.

Als papa me op zijn sterke schouders zet, zit ik wel zo hoog als de wolken en kan ik de hele wereld zien!

Als mama me naar school brengt, hebben we meestal haast. Maar we geven elkaar altijd een kus voor ik naar binnen ga.

Als omi me brengt, lopen we langzaam en is er tijd genoeg om een poes te aaien. Als opapa met me meeloopt, gaan we door het park en stampen we door de plassen.

De dagen dat papa me brengt, zijn mijn lievelingsdagen.

Een warme ode aan alle vaders in de wereld.

Thor is een grote, gevaarlijke trol en woont onder een brug. Hij berooft iedereen die er overheen wil. Zo scharrelt hij zijn kostje bij elkaar. Thor heeft het prima naar zijn zin onder zijn brug. Maar niet iedereen is zo gelukkig met de trol.

Op een dag gebeurt er iets dat het leven van Thor volledig op zijn kop zet. Hij ziet zich gedwongen een groot avontuur aan te gaan waar hij helemaal niet op zat te wachten.

Dit is een verhaal over een trol die alles verliest en een onzekere toekomst met ...

Wellicht het meest kenmerkende voor dit als oorlogs- en weerstandsroman gecatalogeerd verhaal is wel dat het de debuutroman van een vierennegentigjarige auteur is. Tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog speelt het verhaal zich telkens voor een derde af in de Westhoek, in Normandië en in Nedersaksen.

Het hoofdpersonage en zijn directe familieleden, met inbegrip van de weerstander tante Maate, zijn echte mensen die de oorlog hebben meegemaakt. De auteur verwerkte meerdere autobiografi...

Frank Camberlain (°Wilrijk, 16 oktober 1952) is rechter emeritus en was gedurende tien jaar onderzoeksrechter aan de rechtbank van eerste aanleg in Antwerpen.

De loopbaan van de auteur is, om het mild uit te drukken, eerder atypisch te noemen. Hij startte zijn professionele carrière als regent Nederlands-Engels, maar kwam na luttele tijd tot de vaststelling dat het beroep van leraar eerde de wensdroom van zijn ouders was dan wel zijn eigen ambitie. tot consternatie van zijn omgeving verruil...

Zoals de zon elke dag verschijnt, zo schrijft Guido Lauwaert (Mechelen, 1945), elke dag een gedicht, onlosmakelijk verbonden met wat hij kort voordien ervaarde.

Zeezalen is een bloemlezing uit het rijke aanbod van de voorbije maanden, verdeeld over twee zalen.