In een eerdere fase van het werk van Warffemius werden de voorstellingen in zijn schilderijen en tekeningen vaak opgebouwd uit twee of meer onderdelen die elkaar herhalen, spiegelen, variëren, versterken of relativeren.

Het zijn werken die de toeschouwer de vraag voorleggen om de optelsom van de elementen zelf te maken. In Warffemius' recente werk lijken planten, schimmels en vruchten zelf de compositie van het beeld ter hand te nemen. Wij krijgen een wereld te zien die nog niet volgroeid is...

Je kunt niet anders concluderen dan dat Jan Vosters speelt met de natuur, met verf en met onze waarneming.

Het is eigen aan de verbeelding van mensen dat ze in de natuurlijke omgeving tekens kunnen zien. Dat is betekenis geven: dingen interpreteren als een teken. Dat doen we voortdurend.

De horizon einder noemen, terwijl we weten dat het land daarachter verdergaat. Een wolk dreigend noemen, het land onherbergzaam, een boom eenzaam, het licht onheilspellend, allemaal voorbeelden van hoe we de...

Met de veelkleurige, surreële mensbeelden van kunstenares Bep Scheeren (Kerkrade, 1950) is

altijd iets bijzonders aan de hand. De uitgebeelde personen, zowel mannen als vrouwen, zijn

in fysieke zin zonder één enkele uitzondering atypisch. Alle lijven zijn namelijk van gedaante

veranderd. Eigenlijk kunnen deze mensbeelden worden opgevat als ingenieuze constructies

die ver boven de werkelijkheid uitstijgen.

De zorgvuldig samengestelde werken roepen bij alerte kijkers voortdurend vragen op. Z...

Het zijn vaak enigszins verloren plekken en al te gewone, banale dingen, die de aandacht trekken van Gies Backes (Venlo, 1977). Een ouwe caravan, een deels overwoekerde motorboot, een rijtje afvalcontainers, een gehavend stuk vloer, een perk agaven. Door de bijzondere penseelvoering herkenbaar, maar niet fotografisch scherp geschilderd in zich enigszins terugtrekkende kleuren. Mensen lijken er net voor de komst van de schilder te zijn vertrokken. Onwillekeurig stelt de kijker er zich geen gal...

Al sinds zijn studietijd aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg (1984-1990) tekent en aquarelleert Herman Kuypers (Velden, 1965) stoelen. Althans stoelachtige objecten, want hoewel we de stoel in zijn meest klassieke vorm wel degelijk herkennen, zouden de meeste van zijn objecten in werkelijkheid als zitmeubel absoluut onbruikbaar zijn. Of zoals hij zelf zegt: ‘Sommige stoelen zijn misschien niet zo nuttig. Het gaat eigenlijk meer om de manier van denken.’

Geen ander meubel die...

In 1994 maakte de jonge schilder Paul van Dongen kennis met de toen 90-jarige tekenaar en portretschilder Sierk Schröder. Na een bezoek aan zijn huis in Wassenaar schreef hij: ’Vrijheid zonder fundament leidt tot oppervlakkigheid. Het fundament dat uw werk heeft zit in een voortdurend studeren, hernemen, tekenen, opnieuw tekenen en weer observeren. Ik heb vele leermeesters gehad maar als er een kunstenaar is van wie ik graag leerling zou zijn geweest dan zou u dat zijn.’

In de jaren die ...

Het album amicorum van de Amsterdamse kunstenares Dinah Kohnstamm (1869-1942) biedt een unieke inkijk in de artistieke kringen begin vorige eeuw in de hoofdstad. Als lid van de omvangrijke familie van haar oom, de bankier en politicus Abraham Carel Wertheim, behoorde Kohnstamm tot de haute juiverie, de hoofdstedelijke joodse elite. Daarvan maakten ook musici, schrijvers, filosofen en beeldend kunstenaars van naam deel uit, zoals vader en zoon Israëls, Jan Veth, Martin Monnickendam, de Amster...

Een hamer, een zaag, een rasp en een schaar. Het is

niet meteen het gereedschap dat je verwacht in een

schildersatelier. Op de werktafel van Wim Biewenga

liggen wel meer opvallende dingen: stukjes gekleurd

papier, houten speelblokken en een bouwseltje van

Meccano. Het vertelt veel over hoe de kunstenaar

werkt: het is schuiven, schuren en schaven, gekleurde

vlakjes bij elkaar leggen, een plankje aan een paneel

vastmaken, of een latje er toch weer afhalen. Het

is een zoektocht, waarin Biewenga ...

Een boek, waarnaar door de liefhebbers van het werk van Ad Arma al enige tijd

verwachtingsvol wordt uitgekeken. Deze uitgave bevat werken die gemaakt zijn tussen

2007, het jaar waarin Ad tot ‘Kunstenaar van het Jaar’ werd gekozen en 2021, toen hem

de titel ‘Briljanten Kunstenaar’ ten deel viel.

In 1979, direct na voltooiing van de Academie voor Beeldende Kunst Artibus, is Ad

als autonoom kunstenaar begonnen. Experimenterend, onvermoeibaar zoekend

naar vorm en eigen beeldtaal in div...