Nu ervaar ik die lange tijd op de gesloten afdeling als de slechtste tijd van mijn gehele opname. De verpleging vond ik wel oké. Maar mijn psycholoog kwam in mijn beleving ernstig tekort, met name omdat ik geen goed werkend antidepressivum had en geen gesprekken met een psychiater.

Op een dag werd ik dan toch een keer opgeroepen door de afdelingspsychiater van de gesloten afdeling. Maar helaas ..., ook hij experimenteerde niet met andere pillen. Hij zei alleen "dat ik de kans moest krijgen o...

Hij had het eruit geraffeld als een lesje dat hij uit zijn hoofd had geleerd. Met open mond en in opperste verbazing had ze naar haar broertje zitten luisteren. Ze voelde angst om haar hart samentrekken en vroeg zich af of haar ouders op de hoogte waren van de activiteiten van haar broer. Voor haar was duidelijk dat hij gehersenspoeld was en ze aarzelde of ze hem moest tegenspreken of met hem mee moest praten. Ze besloot tot het eerste. Ze paste wel de nodige tactiek toe om hem niet boos te m...

De foto van oom Kees stond op de schoorsteenmantel bij mijn opa en oma in Groningen, waar we elke kerst gingen logeren. De donkere ogen van Kees keken mij niet aan. Ze konden me dus niet volgen in het nameloos verwijt dat de oorlog zinloos was geweest. De fotograaf had kennelijk verzuimd Kees te vragen naar het vogeltje te kijken. Dat was maar beter ook, want zoiets draaide altijd uit op een onvermijdelijke teleurstelling. Er zat geen vogeltje in, wist ik als kind al.

Herman Smith vertelt in...

In het voorjaar van 1962 werden halsoverkop duizenden militairen naar Nieuw-Guinea gestuurd. Voor het overgrote gedeelte dienstplichtigen. Het conflict tussen de Indonesische regering en Nederland sleepte al vanaf de onafhankelijkheid in 1949. Nu dreigde een regelrechte oorlog.

De voorbereiding op de missie bestond uit het uitdelen van een boekje met wat weetjes over Nieuw-Guinea en een uitgebreide uitleg van het regeringsstandpunt.

Daar moesten de militairen het mee doen.

Pim Oskam, net vie...

In dit kleurboek staan mandala's die allemaal met de vrije hand zijn gecreëerd. Ze zijn deels ontstaan door channeling en door de eigen creativiteit en vindingrijkheid van schrijver en tekenaar Amorinda van de Eeuwgheid. Tijdens het tekenen raakte Amorinda zelf in een bepaalde flow en meditatie en werd geïnspireerd door ingevingen. Van daaruit zijn ook de bijgevoegde gedichten ontstaan. Hij wenst iedere persoon, van welke leeftijd dan ook, heel veel creativiteit met het inkleuren van de man...

Als de dichter Pim Rodenboog in het gedicht Woord schrijft dat het woord 'danst van hoog naar laag', dat het 'metgezel, wapen, troost, minnares en kind' is, dan ervaart men dit zeker in deze bundel.

Of Rodenboog nu schrijft over leven en dood, het ouder worden, over de liefde of het verlies daarvan, dan is er steeds iets van positivisme, van troost en weet hebben van wat liefde is en van wat universeel is. Als de dichter zich 'waant in de Picardie met zijn veld vol kruisen', dan zijn wij al...

∞ ons afscheid heeft geen einde, maar draagt een volgende ontmoeting in zich ∞

In dit boek vertelt Josephine Woltman Elpers het verhaal van haar vriendschap met Lisan, die na eerst afscheid van haar dochtertje te hebben moeten nemen ook afscheid van het leven moest nemen. Het verhaal wordt verteld vanuit betrokken perspectief. Het perspectief van de vriendschap. Als vriendin kon Josephine haar eigen gevoel 'parkeren' zolang haar vriendin haar nodig had om haar wensen met betrekking tot d...

Dit mooi vormgegeven praktische boek bevat meer dan 70 gevarieerde werkvormen en modellen. Bestaande vereenvoudigde modellen, aangevuld met door de auteur zelf bedachte en ontwikkelde modellen en werkvormen.

Het boek wordt verkocht in Nederland en België, aan coaches, intervisiebegeleiders en docenten. Mensen bevelen het boek aan bij collega's en bij opleidingen staat het op de literatuurlijst.

De modellen zijn overzichtelijk, kort en bondig beschreven zodat ze direct te gebruiken zijn en d...

"Ik heb de brieven gelezen."

"Wat?"

"Je had ze allemaal mee naar beneden genomen en laten liggen. Je had gezegd dat je van dat meisje gehouden hebt. Ik was niet alleen nieuwsgierig naar haar maar ook naar je leven daar."

Ze merkte dat hij schrok en z'n gezicht donker werd.

Ze stond op, liep naar het dressoir, opende het en pakte een trommeltje. Ze maakte het trommeltje voor hem open. "Kijk, de ansichtkaarten die je ons stuurde. Kaarten, met de groeten. Geen brieven. Je hebt ons nooit verteld ...

Mark vulde de waterkoker en schrok van de beweging die hij via het glas van de magnetron zag. Hij draaide zich met een ruk om en keek recht in het weerzinwekkende beschilderde gezicht dat voor het keukenraam verscheen. Een capuchon was over het hoofd getrokken en slierten touwerig haar markeerden het gezicht. Het haar leek bewerkt, het had wat weg van opgedroogde modder. Het gezicht vertrok geen spier en keek alleen maar. Mark hapte naar adem want dit gezicht had hij lang geleden al eens gezi...