Wolken verschoven door de wind. Norah kneep haar ogen dicht. Licht, donker, donker, licht. De zon was een stroboscoop. Met haar rug leunde ze tegen het lege bed. Stil blijven. Lichaamloos worden. Niet voelen.

Ze lag in dat bed. Naakt. Lepeltje-lepeltje. Alexanders arm als een krappe fietsketting om zich heen gewikkeld, zijn linkerhand verplaatste zich over haar huid van haar hart naar haar keel, tatoeages in pastelroze en inktzwart achterlatend tot zijn afdruk in haar ziel was gegrift. Liefd...

De ontdekking van de Borneomens is de naam van een biografie die kleinzoon Laurens Hakluyt over zijn beroemde grootvader Alexander Hakluyt heeft geschreven. In de jaren twintig van de vorige eeuw ontdekte de toen nog jonge Alexander de povere resten van een mensachtige in het oerwoud van Borneo. Tot grote teleurstelling van Laurens werd de biografie door de critici niet met open armen ontvangen.

Dat brengt hem ertoe zijn geluk op boekenmarkten te beproeven. Hij is ervan overtuigd dat er vold...

Zijn ogen leken blauwer, zijn gezicht gladder. De frons tussen zijn wenkbrauwen was verdwenen en de lijnen rond zijn mond leken minder diep. Hij glimlachte en haalde diep adem. 'I-r-i-s.' Hij liet de r in zijn keel rollen, proefde de s op zijn tong. Volgende week zouden ze elkaar weer zien, nog zeven dagen en zeven nachten te gaan. Het leek hem een eeuwigheid.

Als Frank en Iris elkaar voor de eerste keer zien, wordt er in beiden iets heel bijzonders aangeraakt. Onvoorzien en ongewild, maar onv...

Sylvia, eenzaam, gescheiden en werkloos, mag bij haar rijke broer op zolder wonen. Het is de bedoeling dat ze haar leven weer op de rails krijgt. Maar ze wil nog maar één ding: terug naar haar kindertijd in het Utrecht van de jaren vijftig en zestig.

Obsessief verzamelt ze spullen uit die gouden jaren. Ook probeert ze mensen van vroeger te ronselen om samen de tijd terug te draaien. Intussen bevinden haar ouders zich in de greep van haar tegenstander Vadertje Tijd en zijn handlanger Parkins...

'... verkrachting is een aanslag die je leven ontregelt, dromen verandert in nachtmerries, vuur bederft, energie uitput en wilskracht verdooft. Verkrachting is een vloek die je gedachten vergiftigt met woede en haat, je verlamt met onmachtige fantasieën over wraak.' (Lieke Vallen)

Lieke Vallen, de hoofdpersoon in Een roos vol splinters, wordt op haar zeventiende verkracht maar weet niet door wie en hoe. Haar dominante, manipulerende vader legt de schuld bij haar neer en hulpverleners hebben ...

Hij stond bij het hek. Bewegingsloos als een afgeknotte boomstam. Zijn blik was vast op haar gericht. Ze aarzelde nauwelijks en liep in zijn richting. Hij bleek een van de militairen te zijn, die de vorige avond zo klunzig de vlag hadden gestreken, zag ze. Dat was eigenlijk wel een aandoenlijk schouwspel geweest; gevaar viel dus amper te duchten.

Lotte Stigter besluit op een dag tegen de zin van haar dominante vader en met stilzwijgende steun van haar moeder deel te nemen aan een vrouwenvre...

Een postmoderne dertigster reist uit Italië naar ’s-Hertogenbosch op zoek naar haar onbekende vader. Een libertijnse, tegen zijn zin rijk geworden kunsthandelaar staat op een kruispunt in zijn leven. Een paranormaal begaafde vrouw komt in de Kempische bossen een ongemakkelijk familiegeheim op het spoor. En een jonge schrijver uit Lichtstad vestigt hoogstpersoonlijk een nieuwe literaire stroming: het Brabants surrealisme.

Vier hoofdpersonen, vier levens die steeds meer met elkaar verstrenge...

Op 1 juli 1863 werd de slavernij door Nederland afgeschaft. Officieel kwam op die dag een eind aan tweehonderdvijftig jaar gruwel en knechting van meer dan een half miljoen Afrikanen en waren de slaven in Suriname en de Caraïben vrij. In werkelijkheid moesten ze echter nog tien jaar lang voor hun basra blijven werken, ook al moest die hen daar sindsdien een karig loon voor uitbetalen.

In 2023 is het honderdvijftig jaar geleden dat de slaven pas echt hun vrijheid hervonden. Ter gelegenheid d...

Wie ben ik echt? Wij, moderne westerlingen, hebben de tijd om hierover na te denken. In luxe.Op een dag besloot ik me Eva te noemen omdat ik nooit een Evelien ben geweest, al heette ik officieel zo. Mijn adoptieouders hadden beslist dat ze geen Eva wilden adopteren, maar een Evelien. 'We zijn niet Bijbels en vonden het geen mooie naam,' zei ma daar een keer over. Dat zei ze pas na lang aandringen. Toen ik al over de dertig was.Tot mijn zeventiende heb ik niet geweten dat ik eigenlijk een Eva ...

Vandaag is het twintig juni, de datum van papa's arrestatie en de sterfdag van drie zekerheden: vrijheid, veiligheid en vanzelfsprekendheid. Op die dag moest ik leren dat vrijheid geen vrijheid hoeft in te houden, dat veiligheid geen veiligheid hoeft te garanderen en dat een vanzelfsprekendheid geen vanzelfsprekendheid hoeft te zijn. Daarom is twintig juni mijn persoonlijke vierde mei en hij wordt elk jaar herdacht, ook vandaag..

Na het herseninfarct van een jaar geleden zit Vera de Keyzer in ...