De zenuwen gieren door de wereld en de Wetstraat. Politici gaan al een jaar op voorhand in verkiezingsmodus en zijn bang voor elkaar, hun eigen en andere partijen en het oordeel van de kiezer. Ondertussen is er oorlog, verandert het klimaat en blijft de inflatie hoog.

Naar goede jaarlijkse gewoonte blikt Lectrr terug op de afgelopen twaalf maanden. Hij volgt het reilen en zeilen van de wereld, de maatschappij en de politiek, plaatst vraagtekens bij de waan van de dag en vooral: hij maakt gewe...

Van oude mensen is een reisverslag uit het land dat we ooit allemaal zullen bewonen. Het bestaat uit dingen die Laure Adler heeft waargenomen, gehoord, gezien of meegemaakt op het dorpsplein, in de achterafstraatjes of de kroegen van haar nieuwe thuisland. Vroeger werden de bewoners oud genoemd, nu zijn het senioren. Ze worden gevreesd – want ze zijn koopkrachtig – maar ook weggestopt. Terwijl je er misschien wel gelukkig van kunt worden, van wonen in dat eigenaardige land.

...

De graven van Loon is het standaardwerk over het Limburgse verleden tot 1795. Een verleden dat zich niet in de Nederlanden afspeelde, maar binnen de grenzen van het Duitse Rijk. Anders, verrassend en intrigerend. De politieke, sociaaleconomische, religieuze en culturele ontwikkelingen komen systematisch en op toegankelijke wijze aan bod. Ook het prinsbisdom Luik krijgt ruime aandacht. In zijn meeslepende vertelstijl, met ook aandacht voor vermakelijke anekdotes, weet Jan Vaes elke lezer te bo...

Al vele jaren lang staat Lectrr elke dag in de krant. De cartoonist ontving stapels fanbrieven, maar ook dreigbrieven, genoot de twijfelachtige eer een tijdlang politiebescherming te krijgen en riep de toorn van de Volksrepubliek China over zich af. Lectrr zag in al die jaren zowel zijn krant als de wereld om zich heen veranderen. Eerst mocht je om alles lachen, daarna mocht er niks meer.

Of was het andersom?

In We mogen niks meer zeggen brengt hij verslag uit vanuit de loopgraven...

Een op de zeven kinderen in Vlaanderen wordt geboren in een kansarm gezin. En hun aantal neemt nog elk jaar toe. Dat is niet alleen een persoonlijk drama, opgroeien in schaarste beïnvloedt het hele verdere leven. Het risico dat het kind later zelf een arme ouder wordt, is groot. Ook de samenleving betaalt dus de prijs voor kinderarmoede.

In Het DNA van kinderarmoede gaan Peter Adriaenssens en Noël Slangen, de vorige en de huidige voorzitter van het Kinderarmoedefonds, dieper ...

Zijn politieke partijen de oplossing voor, of eerder een oorzaak van het democratische deficit en de vele problemen van het politieke theater? De Franse filosofe Simone Weil pleitte in een visionair essay voor een radicale afschaffing van alle politieke partijen. Weil gaat op zoek naar alternatieven en een andere manier van politiek bedrijven.

Filosofe Alicja Gescinska pleitte in verschillende werken voor het belang van politieke betrokkenheid. In Politiek zonder partijen schetst ze een kort ...

Leen Huet maakte kennis met de geschiedenis dankzij de geïllustreerde tijdlijn aan de klaswand op de lagere school. Maar al lezend en onderzoekend leerde ze het verleden anders te benaderen: met waardering, soms zelfs verrukking over het onverwachte detail of de heldere stem van een individu uit het verleden. Dat onverwachte detail en die heldere stem uit het verleden bevrijden ons vaak van de druk van de dag en de hysterie van het heden.

Clio, de muze van de geschiedenis, danst o...

Met Edgar Allan Poe, H.P. Lovecraft en Ray Bradbury geldt de Belg Jean Ray wereldwijd als een van de toonaangevende auteurs van fantastische verhalen en horror. Hij schreef honderden korte verhalen, die het midden houden tussen gothic en magisch realistisch. Zijn roman Malpertuis werd in 1972 ver£lmd door Harry Kümel, met Orson Welles in de hoofdrol.

Een leven lang vertelde Jean Ray bloedstollende verhalen over de vele reizen die hij zou hebben gemaakt; in werkelijkheid brac...